بحران آب آشامیدنی در هند
هند با وجود داشتن هفت رودخانه پرآب، بارانهای موسمی و احاطه نیمی از مرزهای این کشور در اقیانوس و دریا با کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه شده است
براساس آخرین آمار سازمان ملل، جمعیت هند در سالجاری با یک میلیارد و ۳۵۵ میلیون و ۶۴ هزار و ۱۶۱ نفر ۱۷.۷۴ از جمعیت جهان را در خود جای داده است.
هند، با ۶/۷۵۱۶ کیلومتر خط ساحلی، در شرق به خلیج بنگال، در جنوب به اقیانوس هند و در غرب به دریای عرب محدود میشود و هفت رودخانه از جمله ایندوس و براهماپوترا در این کشور جاری است.
سوء مدیریت منابع آب در طول چندین دهه گذشته و فقدان آگاهی کافی در میان مردم درباره اهمیت منابع آب، باعث بروز بحران بزرگ آب آشامیدنی در هند شده است بطوریکه کمیسیون برنامه ریزی هند، طی گزارشی در ۱۴ ژوئن سال ۲۰۱۸، اعلام کرد که این کشور در حال حاضر با بدترین بحران آب آشامیدنی در تاریخ خود مواجه است.
براساس این گزارش، حدود ۶۰۰ میلیون نفر در هند در حال حاضر با کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه هستند و سالانه حدود ۲۰۰ هزار نفر در این کشور جان خود را در اثر عدم دسترسی به آب سالم از دست میدهند.
در گزارش کمیسیون برنامه ریزی هند گفته شده است که تقاضا برای آب در این کشور تا سال ۲۰۳۰ به مراتب بیش از عرضه آن خواهد بود و حتی انتظار میرود که آب زیرزمینی در ۲۱ شهر هند تا ۲۰۲۰ کاملا خشک شود.
براساس آمار منتشره از سوی دولت هند در سال ۲۰۱۷، قابلیت وجود سرانه سالانه آب از ۱۸۲۰ مترمربع در سال ۲۰۰۱ به ۱۵۴۵ مترمربع در سال ۲۰۱۱ کاهش یافت و انتظار میرود که این رقم در سال ۲۰۲۵ به ۱۳۴۱ مترمربع تنزل کند.
قابلیت وجود سرانه سالانه آب زیر ۱۷۰۰ مترمربع به عنوان یک وضعیت بحرانی تلقی میشود.
کارشناسان منابع آبی معتقدند که این بحران براثر تغییر آب و هوا، آلودگی و روشهای نادرست کشاورزی نشات گرفته است.
بنابه گفته این کارشناسان، یخچالهای رشته کوههای هیمالیا که رودخانههای شمال هند را تغذیه میکنند بتدریج در اثر تغییر آب و هوا ذوب میشود و این امر باعث شده است که تابستانها در هند در حال حاضر بیش از گذشته گرم و زمستانها کوتاهترشود.
بی نظمی در ریزش باران در طول فصل بارندگی نیز به وخامت اوضاع در سراسر هند دامن زده و موجب تشدید مناقشه بین ایالتهای مختلف بر سر تقسیم آب رودخانههای مشترک شده است.
تصفیه ناقص فاضلاب ناشی از منابع داخلی و صنعتی منجر به آلودگی آب زیرزمینی شده است و این امر سلامتی افرادی را که به آب زیرزمینی در زندگی روزمره متکی هستند در معرض خطر قرار داده است.
استفاده از روشهای نامطلوب در کشاورزی در سراسر هند دلیل دیگری برای کمبود آب آشامیدنی در این کشور میباشد.
براساس برآوردها، بخش کشاورزی در هند سالانه حدود ۹۰ درصد از آب موجود را در این کشور مصرف میکند. کشاورزان اغلب، در اثر فقدان منابع آبیاری مطمئن، به آب زیرزمینی متکی هستند و موارد حفر چاههای عمیق برای آبیاری در طول چند دهه اخیر بشدت افزایش یافته است.
به گفته کارشناسان، تامین برق رایگان به کشاورزان برای استخراج آب از منابع زیر زمینی باعث شده که کشاورزان اغلب در استخراج آب از چاههای عمیق افراط کنند.
استفاده از آب زیرزمینی در هند در فاصله سالهای ۲۰۰۴ الی ۲۰۱۱ از ۵۸ درصد به ۶۲ درصد افزایش یافته و این روند از آن موقع تا کنون همچنان ادامه دارد.
آب زیرزمینی مورد استفاده در هند در حال حاضر بیش از کل آب زیرزمینی مورد استفاده در چین و آمریکا میباشد و این امر موجب شده است که سطح آب زیرزمینی در هند در طول چند دهه اخیر به میزان چشمگیری پائین رود.
کارشناسان معتقدند که هند در حال حاضر قادر به انجام اقدام چندان موثری برای مقابله با مشکل تغییر آب و هوا نیست، ولی این کشور میتواند اقدامات موثری برای کاهش اثرات آب و هوایی بردارد.
به گفته این کارشناسان، تلاش کمیسیون برنامه ریزی هند برای طراحی شاخص جامع مدیریت آب برای استفاده بهینه آب از اقدامات مهم برای مدیریت مصرف آب است.
هدف از این اقدام ایجاد معیاری برای بررسی عملکرد دولتهای ایالتی در مدیریت آب میباشد.
'هرادی شاه جودئو'، یک عضو خاندان سلطنتی بوندلا در ایالت مادیاپرادش هند در گفت: وگو با ایرنا خاطرنشان کرد 'مشکل کمبود آب آشامیدنی نه تنها در هند بلکه در همه کشورهای جهان روز به روز شدیدتر میشود.
وی افزود:کمبود آب در حال حاضر مشکل بزرگی برای همه اقشار مردم بدون توجه به محل زندگی آنان شده است. '
وی که صاحب نظر در امور کشاورزی و مشاور دولتی در امور مربوط به آب میباشد، افزود: 'اکثریت مردم با جنبه اقتصادی کمبود آب که یک موضوع بزرگ در رابطه با بیماریهای ناشی از آب و مصرف آب ناسالم میباشد مواجه هستند
وی با بیان اینکه بخش کشاورزی از بارانهای نامطمئن رنج میبرد تصریح کرد بیشتر کشاورزان همه اندوخته خود را در کشت محصولات کشاورزی هزینه میکنند، ولی ریزش نامنظم باران همه رویاهای آنان را نقش برآب میکند.
جودئو، با اشاره به تاثیر کمبود آب بر بخش صنعت تصریح کرد بحران آب علاوه بر کشاورزی بخش صنعت را با مشکل اساسی مواجه کرده است.
وی، در خصوص نقش بخشهای خصوصی و دولتی در رفع کمبود آب در هند، گفت: همه بخشها بویژه دولتی، خصوصی و شهروندان برای مقابله با بحران آب همکاری کنند.
چندی پیش گزارشی تحت عنوان 'شاخص مدیریت آب' توسط نیتین گادکاری وزیر منابع آبی هند منتشر شد که در آن تأکید شده بود این کشور با شدیدترین بحران آب در تاریخ بشر روبرو است چراکه حدود ۶۰۰ میلیون نفر از مردم آن با کمبود شدید آب روبرو هستند و سالانه ۲۰۰ هزار نفر به دلیل عدم دسترسی به آب سالم جان خود را از دست میدهند.
بر اساس اعلام وزارت منابع آبی هند، ۶۰ درصد از منابع آبی هند آلوده است و هند ازنظر کیفیت آب در میان ۱۲۲ کشور در جایگاه ۱۲۰ قرار دارد که یک دلیل آن وجود اورانیوم در آب آشامیدنی است به همین خاطر نیاز فوری به حفظ منابع آبی و نحوه استفاده بهینه از آنها وجود دارد.
پیش ازاین بررسیهای ماهوارهای ناسا نشان داد هند درمیان کشورهایی قرار دارد که استفاده بیرویه از آب، منابع آب شیرین این کشور را درخطر نابودی قرار داده است.
'نارندرا مودی'، نخستوزیر هند، در تلاش است تا این کشور را به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل کند؛ اما بحران کمآبی در این کشور تهدیدی درازمدت برای اجرای برنامههای نخستوزیر است.
هند یکششم جمعیت جهان را در خود جای داده است؛ اما سهم این کشور از منابع آب شیرین جهان تنها ۴ درصد است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *