ایرانیان به خاطر مشکلات اقتصادی از مواضع خود عقب نشینی نمیکنند/ بعید است ترامپ به زودی حتی فرصت انداختن عکس با مقامات ایرانی را داشته باشد
نشنال اینترست در یادداشتی به موضوع پیشنهاد ترامپ برای مذاکره مجدد به مقامات ایرانی پس از خروج یکجانبه وی از برجام پرداخته و احتمال پذیرفتن مذاکره مجدد را از سوی ایرانیان بعید میداند.
در این یادداشت آمده است: دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا پس از خروج یکجانبه از توافق هستهای ایران و تائید فروش بی سابقه تسلیحات به پادشاهیهای خلیج فارس، با خوشحالی اعلام کرد حاضر است بدون پیش شرط با مقامات ایرانی ملاقات کند. این در حالیست که مقامات ایرانی علاقهای به مذاکره با آمریکا ندارند. خودمان را فریب ندهیم؛ ایران در خلیج فارس دست بالا را دارد و در آستانه پیشرفتهای دیگری نیز میباشد.
از نظر نویسنده دولت ترامپ قویا بر این باور است که ایران با تشدید تحریمها اجبارا پای میز مذاکره خواهد نشست. این تصور نشات گرفته از سوی سازمان مجاهدین خلق (گروهک تروریستی منافقین) و اعضای شورای همکاری خلیج فارس در واشنگتن بسیار طرفدار دارد. اما باید توجه داشت که آمریکا شاید بتواند از طریق اعمال تحریمهای اقتصادی کشوری را دچار فقر، انزوا و حتی رادیکالیزه شدن کند، اما شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد تحریمها بتوانند کشور هدف را در راستای خواستهای آمریکا پیش ببرند. در این مورد مثال عراق برای آمریکا آموزنده خواهد بود. راه دور نرویم در ۹۰ مایلی آمریکا یعنی در کوبا، آمریکا به وضوح میتواند نتیجه تحریمها را ببیند.
نویسنده با اشاره به احساسات وطن پرستانه ایرانیان و سخنان سردار قاسم سلیمانی میگوید، بعید به نظر میرسد که ایرانیان به خاطر سختیهای اقتصادی از مواضع خود عقب نشینی کنند. علی مطهری نایب رئیس مجلس شورای اسلامی گفت: «مذاکره با آمریکا در شرایط فعلی توام با خواری و تحقیر است.» روحانی هم دیگر تمایلی به اعتماد به آمریکا ندارد.
نویسنده خروج از برجام و اصرار بر معاملهای بهتر از سوی ترامپ را توهمی فانتزی میداند. پیش شرطهای آمریکا برای مذاکرات که اخیرا توسط مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا مطرح شد و در تضاد با اعلام آمادگی ترامپ برای مذاکره بدون پیش شرط قرار دارد، حداکثری و مانند اولتیماتوم اتریش به صربستان در سال ۱۹۱۴ است. در واقع این موارد نه پیش شرط بلکه درخواست تسلیم جمهوری اسلامی ایران هستند.
نویسنده معتقد است نشستهای متعدد سال گذشته که با عکس ها، وعدهها و نمایشهای زیادی همراه بود، تغییر مهمی در روند دوستی و دشمنی آمریکا ایجاد نکرد. سیاست انزوای مدوام و فشار بیشتر بر ایران، جنگ تجاری با چین، هیستری داخلی در مورد روسیه، گفتگوهای سخت با اروپا و تهدیدات ایران تاکنون نتیجهای نداشته است.
نویسنده در پایان یادداشت با اذعان به این که دیپلماسی معمولا بهتر از بقیه گزینهها است، بعید می داند که به زودی ترامپ حتی فرصت انداختن یک عکس با مقامات ایرانی را داشته باشد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *