خطر جدی پیرامون لیگ بیست و دوم؛ تیم‌های ایرانی از قهرمان الگوبرداری می‌کنند؟
خبرگزاری میزان - طرفداران پر و پا قرص فوتبال این حقیقت که بیان می‌کند «تیمی که بیشتر گل بزند قهرمان نمی‌شود، تیمی که کمتر گل بخورد به قهرمانی خواهد رسید» را بارها و بارها شنیده‌اند و در بیشتر مواقع با تطبیق دادن این گزاره با نتایج لیگ‌های معتبر اروپایی تا حد زیادی به درستی آن پی برده‌اند.
فوتبال ایران هم از این قانون نانوشته مستثنی نیست و در سال‌های اخیر شاهد آن بوده‌ایم تیمی که انسجام دفاعی مناسب و هماهنگی بیشتری بین مدافعان خود داشته، معمولاً توانسته جام قهرمانی را بالای سر ببرد.
نزدیکترین و قابل لمس ترین مثال برای این قضیه قهرمانی استقلال با فرهاد مجیدی در لیگ بیست و یکم بود. جایی که آبی‌پوشان پس از ۸ فصل دوری از قهرمانی موفق شدند با ثبت رکوردهای فوق العاده در تاریخ باشگاه استقلال و همچنین تاریخ لیگ برتر و در کمال شایستگی به جایگاه قهرمانی تکیه بزنند.
شاگردان مجیدی فصل پیش در ۳۰ بازی خود تنها ۱۰ گل دریافت کردند (بهترین رکورد لیگ برتر) و همچنین بدون هیچ شکستی به قهرمانی رسیدند (برای اولین بار در تاریخ لیگ برتر). در سوی مقابل رقیب سرخپوش استقلال با وجود اینکه ۵ گل بیشتر به ثمر رسانده بود نتوانست به ششمین جام پیاپی خود برسد.
در فصل بیستم لیگ برتر هم شاهد چنین ماجرایی بودیم؛ پرسپولیس با یحیی گل‌محمدی در ۳۰ هفته تنها ۱۴ گل دریافت کرد و با وجود اینکه سپاهان ۶ گل بیشتر از آن‌ها وارد دروازه حریفان کرده بود، ۲ امتیاز از پایتخت نشینان کمتر آورد و نایب قهرمان شد. نقطه ضعف سپاهانِ فصل پیش دریافت ۲۴ گل بود که با وجود داشتن بهترین خط حمله نتوانستند به قهرمانی دست یابند.
اوج حسرت پرسپولیسی‌ها را شاید بتوان با لیگ پانزدهم و در کورس قهرمانی با استقلال خوزستان به یاد آورد، جایی که سرخپوشان پایتخت در اولین فصل حضور کامل برانکو ایوانکوویچ با وجود هم امتیاز شدن با تیم شگفتی‌ساز عبدالله ویسی نتوانستند به جام قهرمانی برسند.
پرسپولیس توانست ۵۰ گل به ثمر برساند، اما خط دفاع و دروازه‌بان ضعیف و پر اشتباه این تیم بلای جان مرد کروات شدند و ۳۴ گل خورده روی دست او گذاشتند. در سوی دیگر این رقابت، استقلال خوزستان با ۳۳ گل زده و ۱۴ گل خورده نشان داد خط دفاع و سازماندهی آن می‌تواند نقش بسیار مهمتری در رسیدن به قهرمانی‌ها ایفا کند.
تیم پرسپولیس که در رویای رسیدن به ششمین قهرمانی پیاپی خود بود در این کار ناکام ماند و حالا فشار سنگینی روی دوش گل‌محمدی و بازیکنان تیم است؛ از سوی دیگر سپاهان هم با وجود هزینه‌های سنگین در سال‌های اخیر به هیچ دستاورد مهمی نرسیده و اصفهانی‌ها این فصل انتظار بالایی از ژوزه مورایس (دستیار سابق مورینیو) خواهند داشت.
از طرفی تیم‌هایی چون گل گهر، فولاد و تراکتور هم به ترتیب با هدایت امیر قلعه‌نویی، جواد نکونام و قربان بردیف با هزینه‌هایی که در بازار تابستانی داشته‌اند، می‌توانند سایر مدعیان قهرمانی در لیگ بیست و دوم باشند.
فوتبال ایران همواره در سال‌های اخیر از ارائه نمایش‌های زیبا و بازی‌های جذاب و پُرگل عاجز بوده و آمار گلزنی در برخی هفته‌ها موجب حیرت و عصبانیت هواداران و کارشناسان شده است. شاید توجه به الگوی قهرمانی استقلال، پرسپولیس، استقلال خوزستان و… سرمربیان تیم‌های مدعی را بیشتر از همیشه به فکر فوتبال دفاعی و احتیاط وادارد.
به هر حال تمام تیم‌های ذکر شده با امکانات و هزینه‌هایی که در اختیار کادر فنی خود قرار داده‌اند هدف اول خود را قهرمانی می‌دانند و باید منتظر ماند و دید آیا فوتبال زیبا و هجومی که سال‌هاست اثری از آن در لیگ برتر نمانده، باز هم به فراموشی سپرده خواهد شد.
انتهای پیام/