صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

آمریکا عامل بزرگ ترین جنایت اتمی در جهان

۱۸ مرداد ۱۴۰۱ - ۱۵:۵۱:۱۷
کد خبر: ۴۳۹۲۳۷۷
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
آمریکا، مدعی اصلی حقوق بشر در جهان، عامل بزرگ ترین جنایت اتمی در جهان است.

خبرگزاری میزان – آمریکا روز نهم آگوست سال 1945، سه روز پس بمباران اتمی «هیروشیما» ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم، برای دومین بار از بمب اتم استفاده کرده و «ناکازاکی»، دیگر شهر ژاپن را هدف قرار داد.

بمب اتمی مورد استفاده علیه «ناکازاکی» قدرتمندتر از بمب مورد استفاده علیه «هیروشیما» بود و تقریبا 10 هزار پوند (4.5 تُن) وزن داشت که برای ایجاد یک انفجار 22 کیلوتنی ساخته شده بود.

به دلیل وسعت ویرانی و هرج و مرج ناشی از بمباران‌های اتمی «هیروشیما» و «ناکازاکی»، آمار دقیق کشته‌های تنها بمباران اتمی جهان نامشخص است؛ هرچند تخمین‌ها، شمار کشته‌ها در «هیروشیما» را بین 70 تا 135 هزار نفر و کشته‌های «ناکازاکی» را بین 60 تا 80 هزار نفر اعلام می‌کنند.

35 هزار غیرنظامی در «ناکازاکی» بر اثر بمباران اتمی مجروح شدند و دستکم 60 هزار نفر در سال‌های بعد بر اثر مسمومیت ناشی از تشعشعات جان خود را از دست دادند.

«آنتونی بلینکن»، وزیر خارجه آمریکا در هفتاد و هفتمین سالگرد جنایت بمباران «ناکازاکی» طی توییتی نوشته است: امروز، ما به سالگرد بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی و ویرانی‌هایی که سلاح‌های هسته ای به ارمغان می‌آورد، فکر می‌کنیم؛ ما مجددا تایید می کنیم که یک جنگ هسته ای هرگز نمی‌تواند برنده شود و هرگز نباید در آن جنگید.

این توییت از جهات مختلف قابل توجه است؛ چرا که 77 سال پس از اقدام آمریکا مبنی بر استفاده از بمب اتمی علیه غیرنظامیان توسط وزیر خارجه همین کشور نوشته شده است؛ کشوری که تنها و نخستین کشور استفاده کننده از بمب اتم در جریان جنگ در جهان است و از اصلی ترین کشورهای دارنده سلاح اتمی محسوب می‌شود.

برنامه تسلیحات هسته ای آمریکا

برنامه تسلیحات اتمی آمریکا پیش از آغاز جنگ در سال 1939 توسط دانشمندان اروپایی آغاز شد و دولت آمریکا در سال 1940 و در پی ورود به جنگ جهانی دوم رسما تخصیص بودجه به برنامه فوق سری تسلیحات اتمی موسوم به «پروژه منهتن» را اعلام کرد.

«پروژه منهتن» روز 16 جولای 1945 خبر آزمایش موفقیت آمیز یک بمب پلوتونیومی را اعلام کرد.

این خبر نه تنها سوت آغاز رقابت برای ساخت تسلیحات اتمی در جهان را به صدا درآورد بلکه پیش مقدمه ای برای یکی از بزرگ ترین جنایات بشری آمریکا شد.

«هری ترومن»، رئیس جمهور وقت آمریکا یک ماه پس از اعلام خبر آزمایش موفقیت آمیز بمب اتم، دستور استفاده از آن علیه ژاپن را داد تا به ادعای خود جنگ جهانی را به سرعت پایان دهد؛ هرچند دلیل اصلی صدور این دستور تلافی حمله ژاپنی‌ها به پایگاه «پرل هاربر»، محل استقرار نظامیان آمریکایی و کشته شدن بیش از 2 هزار و 400 نفر از آنان بود.

آمریکا تنها کشور استفاده کننده از بمب اتم هنگام جنگ در جهان است

باید توجه داشت که همه جنگ‌ها، غیرانسانی هستند اما جنگ‌های اتمی به دلیل گستردگی تلفات، به شکل قابل توجهی غیر بشری هستند؛ و آمریکا اصلی ترین مدعی حقوق بشر در جهان نخستین و تنها کشوری است که از بمب اتم در هنگام جنگ استفاده کرد.

آمریکا در حالی از بمب اتمی علیه شهرهای ژاپن استفاده کرد که چشم انداز پایان جنگ جهانی دوم بیش از هر زمان دیگری روشن بود و آلمان به عنوان عامل اصلی به راه افتادن این جنگ، تسلیم شده بود؛ ضمن این که این بمب سبب تسلیم ژاپن برخلاف ادعاهای آمریکا نشد.

اهداف آمریکا از بمباران «هیروشیما» و «ناکازاکی» را می‌توان اینگونه فهرست کرد: انتقام جویی حادثه «پرل هاربر»، فرصت مناسب برای آزمایش جدی بمب‌های اتمی اخیرا کشف شده، ایجاد هراس جهانی با استفاده از بمب اتم.

در حالی که ژاپن مدعی عزم قوی خود برای حمایت قاطعانه از «ان پی تی» است، بسیاری از توکیو به دلیل وابستگی اش به بازدارندگی هسته ای آمریکا برای حفاظت انتقاد کرده اند.

در واقع باید گفت که همین رویکرد ژاپن سبب گستاخی بیش از حد آمریکا شده است.

با وجود گذشت 77 سال از زمان بمباران اتمی ژاپن توسط آمریکا، جهان عاری از تسلیحات هسته ای به دلیل عدم پیشرفت خلع سلاح هسته ای، رویایی دور از دسترس باقی مانده است.

این در حالی است که رژیم صهیونیستی نیز با وجود داشتن سلاح هسته ای، «ان پی تی » را امضا نکرده است.

بر اساس گزارش SIPRI، ذخایر هسته ای جهانی احتمالا در دهه آینده برای اولین بار پس از جنگ سرد افزایش خواهد یافت.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *