اقسام رهن

خبرگزاری میزان – وقتی کسی به دیگری بدهکار است می‌توانید مالی را به عنوان وثیقه در اختیار طلبکار خود بگذارد؛ به قراردادی که بین این دو بسته می‌شود عقد رهن می‌گویند. عقد رهن را می‌توان با همه شروط عقد رهن منعقد کرد و بعد از اینکه یکی از موارد فک رهن ایجاد شد، مال را آزاد کرد. البته با توجه به اینکه مال انواع متفاوتی دارد و دایره انواع اموال گسترده است، رهن نیز به تبع آن می‌تواند اقسام متفاوتی داشته باشد.

رهن تصرف

رهن تصرف یکی از انواع رهن است که مال مورد رهن بعد از اینکه به رهن گیرنده تحویل داده می‌شود، در تصرف او می‌ماند و او از منافع مال مورد رهن می‌تواند استفاده کند.

رهن قرارداد

این نوع از اقسام رهن، همان عقد رهن است که در قانون از آن بحث شده است و در مقابل رهن قضایی به کار می‌رود.

رهن قضایی

مقداری از مال یا اموال محکوم علیه که به موجب قرار تامین دادگاه توقیف می‌شود. یعنی بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی این مال آزاد نیست و در قید و رهن دادگاه است.

رهن مستعار

در صورتی که کسی مال فرد دیگری را عاریه بگیرد و آن را به شخص سومی به رهن بدهد، باعث شکل گرفتن رهنی به عنوان رهن مستعار می‌شود.

رهن قطعی

سند رسمی شامل معامله ناقل عینی را گویند. در مقابل سند بیع شرط، رهن و معاملات با حق استرداد استعمال شده است.

رهن دین و منفعت

یکی از انواع مال، دین و منفعت است که بر اساس ماده ۷۴۴ قانون مدنی، رهن دادن آن باطل است. بنابراین رهن دین و منفعت را نمی‌توان یکی از انواع رهن دانست.

رهن مضاف

اگر الف مالی را به ب رهن دهد، الف یکی دیگر از اموال خود را به ب رهن دهد، در صورتی که وام جدیدی از او نگرفته است، رهن دوم را رهن مضاف می‌گویند. سند رهن دوم را در رهن مضاف، سند متمم می‌نامند

رهن مکرر

هرگاه مالی موضوع عقد رهن قرار بگیرد و قبل از اینکه فک رهن صورت بگیرد، مالک مال رهینه، آن را به دیگری به رهن بدهد، رهن بعد از رهن اول را رهن مکرر می‌نامند.

انتهای پیام/