۶ گام تا رونق تولید/ پاس‌کاری‌کافی است؛ گل بزنید/ آیا «هری کین» عجیب‌ترین آقای گل تاریخ است؟
در شرایطی که حلقه محدودیت‌ها بر تولیدکنندگان داخلی از سوی بدخواهان در عرصه بین‌المللی روزبه‌روز در حال تنگ‌تر شدن است، باید از ابتکارات و نوآوری‌های جوانان در رفع و دفع این محدودیت‌ها حمایت شود.
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، سرمقاله امروز روزنامه حمایت با عنوان «۶ گام تا رونق تولید» منتشر شده و در آن چنین آمده است:تولیدکننده برای تولید به فناوری و ماشین‌آلات مناسب نیاز دارد. در شرایطی که حلقه محدودیت‌ها بر تولیدکنندگان داخلی از سوی بدخواهان در عرصه بین‌المللی روزبه‌روز در حال تنگ‌تر شدن است، باید از ابتکارات و نوآوری‌های جوانان در رفع و دفع این محدودیت‌ها حمایت شود. شرکت‌های دانش‌بنیان، امروز از پتانسیل بسیار بالایی در تسهیل سازوکار تولید و حرکت به سمت اقتصاد غیرنفتی برخوردارند و ابداعات آن‌ها در صنعت و کشاورزی پهلو به پهلوی اختراعات و نوآوری‌های خارجی می‌زند. بنابراین، اعتماد به نسل نو و فرهیخته کشور متضمن ادامه مسیر تولید و راهگشای موانع تحریمی از پیش پای تولید خواهد بود.
در شرایطی به سر می‌بریم که عده‌ای زالوصفت، منفعت ملی و عمومی را قربانی حرص و ولع خود در ورود به بازار‌های کاذب سکه، ارز، مسکن، خودرو و ... کرده‌اند، بی‌آنکه از تبعات و پیامد‌های مالیاتی آن، نگرانی به خود راه دهند. تدوین قانونی برای اخذ مالیات از کسانی که ثروت‌های کلان از راه فعالیت‌های غیرمولد به دست می‌آورند، کار دشواری نیست. تا زمانی که حمایت عملی از تولیدات داخلی با اصلاح نظام مالیاتی و دریافت سود کلان از فعالیت‌های غیرتولیدی و درنتیجه سوق دادن نقدینگی به سمت تولید همراه نشود، نباید از سرمایه‌داران انتظار داشت که سود بسیار بالا را رها کرده و به سود ناچیز تولید، قانع باشند؛ و بالاخره اینکه بی‌تردید، اقدامات جهادی و انقلابی در این حوزه مانند صنعت دفاعی و هسته‌ای می‌تواند موتور محرکه اقتصاد مقاومتی را به حرکت درآورده و موجب قطع تمام وابستگی‌های تاریخی در این بخش شود. از همه مهم‌تر، باید مدیرانی در رأس کار باشند که مدیریت جهادی را سرلوحه اقدامات خود بدانند و خود را خدمتگزار فرض کنند نه، ولی نعمت؛ در این صورت است که نقشه دشمن از رهگذر مجموعه‌ای از اقدامات هوشمندانه نقش بر آب‌شده و فصلی دیگر از شکست را برای بیگانگان خواهد گشود.
یادداشت امروز روزنامه کیهان نیز با عنوان «پاس‌کاری‌کافی است؛ گل بزنید» منتشر شده و در آن آمده است: کاش دولتمردان ما فرمان امیر مومنان (ع) هنگام فرستادن مالک‌اشتر به امارت مصر (نامه ۵۳ نهج‌البلاغه) مبنی بر ضرورت شناسایی و فاصله‌گذاری میان خادمان و خائنان و امان ندادن به خیانتکاران را سرلوحه مدیریت خود قرار دهند: «در کار‌های کارگزاران خود نظر کن؛ آنان را پس از آزمودن به کار بگمار... از عملکرد آن‌ها پرس‌وجو کن و چشم‌های مراقبی از میان اهل راستی و وفاداری بر آنان بگمار. زیرا مراقبت نهانى تو در کارهایشان، آنان را به رعایت امانت و مدارا در حق رعیت وا مى دارد.
هر گاه یکى از آن‌ها دست به خیانت گشود و اخبار مراقبان مخفی، خبر خیانت را تایید کرد، همین گواهی تو را بس باشد. به سبب خیانتى که کرده، پیکرش را مجازات کن وآنچه با خیانتش به دست آورده، باز پس گیر. سپس، او را خوار و ذلیل ساز و مُهر خیانت بر او بزن و ننگ تهمت را بر گردنش بیاویز... اینک سفارش مرا در حق بازرگانان و صنعتگران بپذیر و درباره آن‌ها به کارگزارانت سفارش نیکو کن... اینان مردمى مسالمت جویند که نه از فتنه گری‌شان بیمى هست و نه از شر و فسادشان وحشتى. با این همه، بدان که بسیارى از آن‌ها را روشى ناشایسته است، حریصاند و بخیل. احتکار مى کنند و به میل خود براى کالا قیمت مى گذارند، با این کار به مردم زیان مىرسانند و براى والیان، مایه ننگ و عیب هستند. بنابراین، از احتکار منع کن که رسول‌الله (صلى‌الله علیه وآله) از آن منع کرد؛ و باید خرید و فروش، بر موازین عادلانه صورت گیرد، به گونهاى که به فروشنده و خریدار اجحاف نشود. پس از آنکه احتکار را ممنوع داشتى، اگر کسى دست به احتکار زد، بدون زیاده روی، او را مجازات و عقوبت کن».
در یادداشت امروز روزنامه وطن امروز هم چنین آمده است: ایالات متحده و اتحادیه اروپایی همچنان در حال چینش پازل و تصویر واحدی در تقابل با جمهوری اسلامی ایران هستند. خروج ترامپ از برجام، به مثابه «پایان این پروژه مشترک» از سوی آمریکا و اروپا نبوده و صرفا به معنای «بازتعریف» و «تغییر فاز» آن است. تفکیک بازی آمریکا و اروپا از یکدیگر و فراتر از آن، یاد کردن از اختلافات سطحی واشنگتن و تروئیکای اروپایی به عنوان «تقابل استراتژیک میان آمریکا و اروپا»، خطا‌هایی راهبردی و غیر قابل جبران در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان محسوب می‌شود.
هم‌اکنون زمان درک «نشانه‌ها» توسط دستگاه دیپلماسی کشورمان است؛ نشانه‌هایی از جمله ارائه بسته پیشنهادی مأیوس‌کننده اروپا و تلاش تروئیکا برای به نتیجه نرسیدن مذاکرات با ایران تا ماه آگوست/ مرداد (زمان اعمال مرحله نخست تحریم‌های ثانویه آمریکا) جملگی باید به مثابه یک «زنگ خطر» از سوی مقامات اجرایی کشورمان مورد تحلیل و شناسایی قرار گیرد. حتی در مواردی که اختلافات ظاهری مقامات آمریکایی و اروپایی بر سر برجام، ذهن طرفداران «برجام اروپایی» را به خود مشغول می‌کند، پازل مشترک غربی‌ها علیه ایران به صورت آرام و نامحسوس در حال چینش است.
روزنامه شرق نیز در یادداشت امروز خود چنین نوشته است: درباره خاموشی‌های اخیر دلایل مختلفی ذکر می‌شود؛ اما پیام باقری، نایب‌رئیس هیئت‌مدیره سندیکای صنعت برق، به نکته تأمل‌برانگیزی اشاره می‌کند. به گفته او صنعت برق از کمبود منابع مالی رنج میبرد؛ به‌همین‌دلیل از سال ۹۵، از پرداخت پول برای تأمین نیاز‌های مالی طرح هدفمندی یارانه‌ها معاف شده است تا درآمد‌های حاصل از فروش برق صرف سرمایه‌گذاری در این صنعت شود؛ اما سازمان برنامه و بودجه در اواخر سال ۹۶ برداشت‌هایی از پول برق داشته است. اوایل امسال هم حدود ۱۶۰ تا ۱۷۰ میلیارد تومان از پول فروش برق برداشته شده است. به‌این‌ترتیب نفتی که قرار بود در قالب یارانه‌ها سر سفره‌های مردم آورده شود، برق را از شبکه خانه‌ها ربوده است. باقری می‌گوید: برداشت از منابع مالی وزارت نیرو سبب شده است که نیروگاه‌های بخش دولتی نتوانند خود را بازسازی کنند. بخش خصوصی هم که مطالبات عدیده‌ای که از دولت دارند، در دوران کاهش مصرف نتوانستند تعمیر و نگهداری انجام دهند، در نتیجه شاهد خاموشی‌های اخیر هستیم.
نایب‌رئیس هیئت‌مدیره سندیکای صنعت برق عنوان می‌کند: سرانه مصرف خانوار در ایران، سالانه ۹۰۰ کیلووات ساعت است. استاندارد مصرف در دنیا ۲۹۰ کیلووات ساعت است. ما باید این میزان تقاضا را پوشش دهیم؛ یعنی باید در حقیقت سالانه نیروگاه جدید وارد مدار کنیم که حجم بالایی از سرمایه‌گذاری را می‌طلبد.
یادداشت امروز روزنامه اعتماد نیز به جام جهانی 2018 روسیه اشاره کرده است و نوشته: جام جهانی ٢٠١٨ برای ما ایرانیان هم تجربه‌ای خاص بود. برای اولین‌بار دومین حضورمان را در این تورنمنت مهم تجربه کردیم. برای اولین‌بار با ٤ امتیاز جام را ترک کردیم. قهرمان اروپا را متوقف کردیم و با بدشانسی به قهرمان اسبق جهان، مخوف‌ترین تیم دنیا در دهه اخیر، اسپانیای تیکی‌تاکا، باختیم. ولی واقعیت این است که برد و باخت و مساوی برای مردم ما در درجه دوم اهمیت قرار داشت. همین که در مهم‌ترین آوردگاه جهانی حضور داشتیم و دیده می‌شدیم، همین که پرتلاش و غرورانگیز بازی کردیم، همین که جام را سرافکنده ترک نکردیم، کافی بود تا مردم ما به تیم ملی ایران افتخار کنند و حتی در شب شکستش احساس شکست نداشته باشند.
حضور چشمگیر ما ایرانیان در خیابان‌های شهر‌ها پس از هر بازی تیم ملی، محصول ارضای میل ملی‌مان به دیده شدن در عرصه جهانی بود. رضایت ما بابت داوری علیرضا فغانی در دیدار رده‌بندی جام، شاید در کمتر کشوری نظیر داشته باشد. بعید است که مردم آرژانتین بابت داوری پیمنتا در فینال جام جهانی، چنان خرسند شده باشند که ما از حضور فغانی و کمک‌هایش در مسابقه رده‌بندی خوشحال بودیم. آری، ما در جام جهانی دیده شدیم ولی تحسین هم شدیم و این فرق داشت با بسیاری از دیده شدن‌های دیگرمان در دهه‌های اخیر. جام جهانی مثل ضمیر منیر دوست نیست که فقط جام جهان‌نما باشد، بلکه اگر ما هر دوره همت کنیم، جامی ایران‌نما هم خواهد بود. سنت حضور مداوم در جام جهانی، اگر در فوتبال ما بنا شود، شاید نیازی به وقوع معجزه نباشد برای اینکه ما نیز روزی نه چندان دور، در جمع چهار تیم نهایی جام جهانی باشیم. ما از حیث استعداد چیزی کمتر از کره جنوبی و ژاپن نداریم. فقط باید مدیریت علمی را به جای مدیریت غیرعلمی کنونی‌مان بنشانیم.
روزنامه خراسان در یادداشت امروز خود با عنوان «چرا در مذاکرات فراملی کمتر موفق می‌شویم؟» چنین نوشته است: با وجود تلاش‌های فراوان، رسانه ها، با توجه به توسعه شبکه‌های مجازی و پوشش وسیع رسانه‌های جهانی در کشور‌های در حال توسعه، هنوز توان، نفوذ و گاهی اعتماد به نفس کافی در جهت مدیریت افکار عمومی دنیا و حتی اتخاذ یک برنامه با انسجام در جهت اقناع افکار عمومی داخلی را کمتر دارند. این باعث می‌شود که منبع اخبار و تحلیل‌های بخش مهمی از بازار و مردم به نوعی از طریق اتاق‌های فکر و رسانه‌های خارج از مرز‌ها مدیریت شود.
محور چهارم که همان اعتماد و حمایت ملی است، اساس ثبات است. اگر میزان این حمایت و اعتماد در یک جامعه بالا باشد، تردیدی نیست که نه تنها مذاکرات نتیجه بخش خواهد بود بلکه با وجود مشکلات عدیده سیاسی و اقتصادی، نتایج بسیار مهمی نیز برای اقتصاد ملی در بر خواهد داشت. این هدف مسلما با شعار تحقق نمی‌یابد. مردم باید احساس کنند که خواسته‌های شان و نیاز‌های شان نمایندگی می‌شود.کوتاه سخن این که، نیل به موفقیت در حفظ منافع ملی و حتی منافع اشخاص و شرکت‌ها در گرو مطالعات، وقت شناسی، بستر سازی و همکاری و هماهنگی بین تمام ارکان قید شده است. در غیر این صورت ورود به مذاکرات نتایج مطلوبی در برنخواهد داشت در حالی که طرف‌های مقابل، رسانه‌ها و اتاق‌های فکر آنان نیز بیشتر از قبل تمام تلاش خویش را برای به دست آوردن منافع حداکثری حتی در پشت میز مذاکره به کار خواهند گرفت.
یادداشت امروز روزنامه ایران هم با عنوان «آیا «هری کین» عجیب‌ترین آقای گل تاریخ است؟» منتشر و در آن چنین آمده است: شاید جالب باشد که الان ۶ گلی که کین در جام جهانی ۲۰۱۸ به ثمر رسانده را مرور کنیم. گل اول او به تونس در حالی که دروازه‌بان ضربه سر استونز را مهار کرده بود، با زدن یک ضربه راحت در محوطه ۶ قدم به ثمر رسید. گل دوم در همان بازی و با شرایطی مشابه و روی ضربه کرنر وارد دروازه تونس شد. در بازی با پاناما می‌توان کین را خوش‌شانس‌ترین مرد میدان دانست. در حالی که داور ۲ پنالتی به سود انگلیس اعلام کرد، او هر ۲ بار پشت توپ ایستاد و تعداد گل‌هایش را به ۴ رساند. سپس هری وقتی قصد داشت از مسیر شوت یکی از همبازیانش کنار برود، توپ به پایش برخورد کرد و به تور چسبید تا یک گل کاملاً شانسی به ثمر برساند و یک هت‌تریک به نامش ثبت شود. ششمین گل کاپیتان سه‌شیر‌ها هم در مرحله یک‌هشتم نهایی برابر کلمبیا از روی نقطه پنالتی بود. اگر بخواهیم ۶ گل هری کین را تفکیک کنیم، به این نتیجه می‌رسیم؛ ۳ پنالتی، ۲ گل روی کرنر و یک گل هم به صورت اتفاقی.
اولگ سالنکو، مهاجم تیم ملی فوتبال روسیه در جام جهانی ۱۹۹۴ به همراه استویچکف با ۶ گل، عنوان آقای گل این دوره از رقابت‌ها را به دست آورد. برخی او را عجیب‌ترین آقای گل تاریخ جام جهانی می‌دانند. چون در یک بازی ۵ گل به ثمر رساند. سالنکو در یک بازی ۵ گل به کامرون زد؛ اتفاقی که در تاریخ جام جهانی بی نظیر به حساب می‌آید. او در سایر مسابقات فقط یک گل به ثمر رساند؛ اما در نهایت با گلزنی در ۲ مسابقه آقای گل شد.
در یادداشت روزنامه صبح نو نیز چنین آمده است: عصر کنونی، زمانه جنگ روایت‌هاست و بخش زیادی از منازعه، بر پایه تفسیر و تحلیلی است که در اذهان عمومی جای می‌گیرد. این تصویر که می‌تواند مثبت، پویا و امیدوارکننده باشد یا منفی، منفعل یا یأس‌آور، برآمده از کنش‌های حقیقی در میدان واقعی است. یعنی اقدامی که با هدف برقراری ثبات در بازار ارز صورت بگیرد، دستوری که برای مقابله با مفسدان اقتصادی صادر شود، اعلام موضعی که قاطعیت کشور در حراست از ارزش‌ها را بازتاب دهد و ابتکار عملی که توسعه روابط خارجی را فراهم آورد. این‌ها می‌تواند مؤید روحیه‌ای قوی و پرانگیزه در فائق آمدن بر مشکلات باشد، نه آن‌هایی که می‌گویند روز مبادا رسیده، برای حل مشکل دلار سردرگمیم، باید به اروپا دل ببندیم، چون تنها راه‌حل مشکلات ماست و دهاتی‌ها چرا به شهر‌ها آمده‌اند و معضل درست کرده‌اند! این‌ها به معنای سانسور یا نادیده گرفتن ضعف‌ها و کاستی‌ها نیست، اما نقد باید در کنار راهکار بنشیند و مهم‌تر از همه نقشه امپریالیسم برای مقابله با نظام اسلامی را افشا کند. این نیازمند اتکا به بنیه‌ای ایدئولوژیک و وفاداری به آرمان‌های خمینی کبیر دارد که گاهی مشاهده می‌شود از آن در بخش‌هایی از مدیریت کشور، فاصله گرفته شده است؛ و همه این‌ها وقتی مؤثر خواهد بود که مردم مخاطب قرار بگیرند، اعتماد کنند و همراه شوند؛ مردمی که ۴۰ سال با تجربه‌تر و مطلع‌تر شده‌اند و ان‌شاءالله قدرت آن‌ها با عنایت حضرت حق، عبور‌دهنده ایران عزیز از این پیچ تاریخی عظیم است.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *