صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

بومی بودن در کانادا به چه معناست؟

۱۱ تير ۱۴۰۱ - ۰۹:۳۴:۱۹
کد خبر: ۴۳۴۱۰۲۱
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
جشن نخستین روز جولای به عنوان روز ملی کانادا در حالی برگزار شد که این کشور بیش از هر زمان دیگری با چالش‌های جدی داخلی مواجه است.

خبرگزاری میزان – روز ملی کانادا در میانه اعتراض‌های ضد دولتی و تمهیدات امنیتی برای مقابله با این اعتراض‌ها برگزار شد.

براساس گزارش‌ها، دولت کانادا، روز گذشته در پی اعلام برنامه‌های مختلف برای برگزاری اعتراض‌های ضد دولتی در «اتاوا»، شمار قابل توجهی پلیس در خیابان‌های پایتخت مستقر و تعدادی از خیابان‌ها را بست.

کانادا در عین حال با انتقادهای گسترده درباره نژادپرستی علیه بومیان نیز مواجه است؛ تبعیض نژادی علیه بومیان در کانادا در پی حذف شکل‌های سنتی با اشکال و روندهای جدید همچنان اعمال می‌شود.

«سی بی سی» در گزارشی به موضوع بومی بودن در کانادا پرداخته و تلاش کرده به این پرسش پاسخ دهد که بومی بودن در کانادا به چه معناست؟

به گزارش «سی بی سی»، اغلب به بومیان کانادایی فرصت پاسخگویی به پرسش مذکور داده نمی‌شود و اگر پاسخی هم وجود دارد، از خارج از جامعه بومیان ارائه شده است.

اما بومی بودن در کانادا توسط یک بومی اینگونه معنا می‌شود؛

بومیان در کشور کانادا و تحت سیستم نژادپرستانه آن، 5 درصد جمعیت کانادا را تشکیل می‌دهند اما سهمشان از جمعیت زندانیان این کشور 33 درصد است؛ ضمن این که زنان بومی نیمی از جمعیت زنان زندانی را به خود اختصاص می‌دهند.

کودکان بومی که حدود 8 درصد جمعیت کودکان را تشکیل می‌دهند، نیمی از کودکان تحت پوشش خدمات اجتماعی کودکان هستند؛ زیرا والدین آن‌ها در سیستم استعماری آموزشی از خانواده‌های خود جدا شده و آموزش دیده اند.

اگرچه اصطلاح مدارس شبانه روزی کودکان بومی از بین رفته است، اما ویژگی‌های مدارس مذکور همچنان در شکل‌های مختلف حفظ شده اند؛ به این معنا که تحت سیاست‌های ادعایی اجتماعی تعداد بیشتری از کودکان بومی از خانواده‌هایشان جدا می‌شوند.

بومیان کانادا با وجود در در اختیار داشتن ثروت، عمده قربانیان فقر و اعتیاد هستند؛ یک چهارم مردم بومی و نیمی از کودکان بومی در فقر زندگی می‌کنند.

 بومیان کانادا سه برابر بیشتر از جامعه عمومی در معرض خطر خودکشی و هفت برابر بیشتر در معرض قتل به دست دیگران قرار دارند.

از سوی دیگر بومیان کانادا 10 برابر بیشتر از جامعه عمومی در معرض هدف قرار گرفتن توسط پلیس قرار دارند.

احتمال قتل یا ناپدید شدن زنان بومی 12 برابر بیشتر از زنان دیگر است و سه برابر بیشتر احتمال دارد که مورد تجاوز فیزیکی یا جنسی قرار بگیرند.

تاکنون بیش از هزار زن بومی ناپدید شده اند که بیش از 150 مورد آن‌ها اخیرا رخ داده است.

بومیان در حالی علیه تبعیض و نژادپرستی اعتراض می‌کنند که سیستم نژادپرستانه منجر به بروز چنین آمار وحشتناکی به این اعتراض‌ها توجه نمی‌کند.

مهم ترین مورد در این رابطه، اعتراض چند دهه ای بومیان به جنایت در مدارس شبانه روزی بود که از سوی دولت کانادا نادیده گرفته می‌شد؛ این موضوع زمانی مورد توجه قرار گرفت که نخستین گور دسته جمعی در محوطه یکی از این مدارس کشف شد.

با وجود این، پاسخ به «بومی بودن در کانادا به چه معناست؟» از خارج از جامعه بومیان این گونه داده می‌شود: بومیان افرادی هستند که مالیات نمی‌دهند اما از خدمات اجتماعی رایگان برخوردارند.

اما نگاهی به تاریخ نشان می‌دهد که هیچ چیز رایگانی به بومیان داده نشده و آن‌ها هزینه‌ها را نه به سنت و دلار بلکه به بهای جان خود داده اند.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *