صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

شگرد عجیب سارق سالخورده /اخاذی تلفنی از خانواده بیماران بدحال

۱۱ تير ۱۳۹۷ - ۲۰:۵۶:۰۱
کد خبر: ۴۳۲۳۵۳
متهم ۶۰ساله در تماس با بیمارستان‌های خصوصی و ارتباط با بخش آی سی یو با چرب زبانی اطلاعات و شماره تماس بیماران بد حال را به دست می‌آورد و با یک نقشه تمام عیار از خانواده بیماران کلاهبرداری می‌کرد.

به گزارش خبرنگار گروه جامعه کارآگاهان پایگاه یکم پلیس آگاهی متهمی را دستگیر کردند که در کمتر از سه ماه با شگردی خاص ۸۰میلیون تومان از خانواده‌های بیماران بد حال بیمارستان‌های خصوصی شمال تهران کلاهبرداری کرده بود. متهم دستگیر شده در گفت و گو با خبرنگار میزان راز شگرد‌های کلاهبرداری‌های تلفنی اش را برملا کرد. تحقیقات پلیسی برای شناسایی دیگر شکات پرونده همچنان ادامه دارد.

چرا دستگیر شدید؟
به من گفتند که کلاهبرداری از مردم، اما اصلا من از خانه ام تکان نخوردم که بخواهم جایی برم و کلاهبرداری کنم.


یعنی اتهامات‌تان را قبول ندارید؟
قبول دارم. من کلاهبرداری نکردم، فقط ملت را ترساندم. آن‌ها هم از ترس جان عزیزانشان به کارتی که من اعلام می‌کردم پول واریز می‌کردند.


دقیقا چه کاری انجام می‌دادید؟
الان شگردم را توضیح بدهم.

 

بله دقیق توضیح بدهید که چه کار می‌کردید؟
من زنگ می‌زدم ۱۱۸شماره بیمارستان‌های خصوصی شمال تهران را می‌گرفتم. بعد هم زنگ می‌زدم بیمارستان و می‌خواستم که به بخش مراقبت‌های ویژه وصل بشوم، بعد که پرستار جواب می‌داد. می‌گفتم که مثلا با مریض تخت ۲۲ کار دارم. خانم پرستار می‌گفت: آقای محمد احمدی؟ من می‌گفتم بله! ایشان بعد میگفت همراه ندارند یا وصل می‌کرد به اتاق مریض. بعد من التماس می‌کردم که از شهرستان زنگ زدم و خیلی نگرانم شماره همراه مریض را به من می‌دادند. وقتی شماره را یادداشت می‌کردم. زنگ می‌زدم به همراه مریض و خودم را از کادر بیمارستان معرفی می‌کردم، بعد هم می‌گفتم که مریض‌تان بد حال شده باید برایش پگ پزشکی خاص تهیه کنید و خودتان را به بیمارستان برسانید. به این ترتیب خانواده مریض بدون چون و چرا راضی می‌شدند و حرفم را باور می‌کردند؛ بعد هم شماره کارت می‌دادم که پول را برایم کارت به کارت کنند. شماره کارت، چون بی نام بود؛ زود اعتماد می‌کردند و پول  به حسابم  واریز می‌شد.


چقدر پول در خواست می‌کردید؟
عدد‌های رند نمی‌گفتم مثلا یک میلیون و سیصد و۴۴هزار تومان را می‌گفتم، چون عدد رند نبود کمتر شک می کردند و راحت پای دستگاه ای تی ام می‌رفتند.


تا حالا شده با کسی تماس بگیرید و با شنیدن حرف هایتان حالش بد بشود؟
خانم‌ها تا می‌گفتم از بیمارستان تماس می‌گیرم جیغ می‌زدند، ولی نمی‌دانم حالشان بد شده بود با نه .


ایده این نوع کلاهبرداری از کجا به ذهنتان رسید؟‌
نمی‌دانم یکهو به ذهنم رسید. بیمارستان به همه مشخصات بیمار‌ها را می‌دهند. من اصلا نقشه پیچیده‌ای نداشتم. فقط برای گرفتن شماره همراه‌ها کمی پرستار بخش را قسم می‌دادم، بعد خیلی راحت شماره موبایل خانواده مریض بستری را در اختیارم قرار می‌داد.


چقدر کلاهبرداری کردید؟
۸۰میلیون در حساب بانکی ام دارم که همه را خانواده بیمار‌ها برایم واریز کرده اند.


شغل اصلیتان چه بود؟
کارگر کارخانه بودم، اما پارسال دیماه تعدیل شدم. دو ماه خانه نشین بودم. بعد رفتم پیک موتوری ؛ اعصابم نمی‌کشید بعد هم که از آخر سال گذشته این شگرد را پیدا کردم.


کارت بدون هویت بانکی را از کجا پیدا کردید؟
پیدا نکردم. می‌دانستم که مثلا سیم کارت‌های فعالی که کیوسک‌ها می‌فروشند، احتیاجی به کارت ملی ندارند و کارت بانکی بدون اسم هم خرید و فروش می‌شود؛ من هم یک عدد از این کارت‌ها را خریدم.


چقدر خریدید؟
۴۵ تومان قیمت دارند. من هم دیدم اینطور دیرتر ردیابی می‌شوم. یکی از آنها را خریدم و خیلی هم راضی هستم.


سابقه دارید؟
نه زمانی که کارگر بودم دوشیفت کار می‌کردم تا برسم خانه جنازه بودم و فقط می‌خوابیدم. فرصت نمی‌شد از خانه بیرون بروم که خلاف کنم هیچ سابقه قبلی ندارم.


خانواده تان می‌دانند که از چه راهی در آمد به دست می‌آوردید؟
نه کسی چیزی نمی‌داند.


چطور دستگیر شدید؟
از روی تماس‌های تلفنیم شناسایی شدم.


الان پشیمان نیستید؟
من بیکار بودم. ۵تا بچه دارم به غیر از این کار چاره‌ای نداشتم و پشیمان هستم، اما ناراحتم آبرویم به خطر افتاد/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *