شمشیربازی در سراشیبی سقوط/ چرا فدراسیون پاسخگوی شکست‌ها نیست؟
خبرگزاری میزان - رقابت‌های شمشیربازی قهرمانی آسیا روز گذشته (دوشنبه) در حالی با پایان رقابت‌های اسلحه سابر در کره‌جنوبی به اتمام رسید که کسب تک مدال برنز در بخش تیمی سابر نه تنها موجبات شادی علاقمندان به این رشته را در پی نداشت، بلکه موجی از نگرانی را ایجاد کرد، چرا که روند نزولی سابر ایران که تا 2 سال پیش بلای جان قدرت‌های جهان مانند کره، مجارستان، ایتالیا، آمریکا و فرانسه بود باعث شده که اکنون سابر ایران جایگاه خود به عنوان دومین تیم برتر آسیا را هم در خطر ببیند.
تاریخ رشد و مدال‌آوری به همین یک دهه پیش برمی‌گردد. پس از آن که مجتبی عابدینی 10 سال پیش توانست سهمیه المپیک 2012 لندن را برای نخستین بار در تاریخ این رشته کسب کند، روند رو به رشد شمشیربازی ایران در اسلحه سابر شدت و سرعت بیشتری به خود گرفت. هرچند عابدینی در اولین حضور شمشیربازی ایران در المیپک نتوانست به مراحل بالاتر صعود کند، اما همین جرقه برای کسب افتخارات آتی کافی بود.
پس از حضور در المپیک 2012، تیم ملی سابر ایران در طول یک دهه گذشته باتوجه به نتایج خوبی که در قاره آسیا و مسابقات گرندپری و جام جهانی کسب کرد، توانست به جمع 6 تیم برتر دنیا برسد تا جواز حضور در المپیک 2016 ریو را کسب کند. درخشش خیره کننده عابدینی در المپیک ریو و قرار گرفتن در بین 4 نفر نهایی، باعث شد تا توجهات به این رشته از سوی مسئولان بیش از پیش شود.
پس از المپیک ریو و با تلاش‌های پیمان فخری به عنوان سرمربی تیم ملی، رفته رفته سابر ایران توانست همچون کره‌ای‌ها از آسیا فراتر برود و به رقیبی سرسخت برای تیمهای قدرتمند اروپایی بدل شود. همزمان با این درخشش‌ها نفرات جدیدتری نیز در تیم ملی درخشیدند که نمونه بارزشان علی پاکدامن است. پاکدامن که از فیزیک بسیار مناسبی برخوردار است توانست در طول 5-6 سال به یکی از برترین سابریست‌های آسیا و جهان تبدیل شود و در طول سالیان اخیر همواره در بین 20 سابریست برتر جهان باشد.
با چنین شرایط رو به رشدی و همچنین وعده‌های باقرزاده در خصوص حضوری درخشان در المپیک توکیو، سابر ایران با تمام ستاره‌های خود نتوانست در المپیک ۲۰۲۰ نمایش قابل قبول خود در المپیک ریو و همچنین مسابقات جهانی را تکرار کند و با قبول شکست مقابل ایتالیا از راهیابی به نیمه نهایی بازماند و در ادامه هم به مصر باخت تا ناکامی سابر ایران در المپیک تکمیل شود.
بعد از بازی‌های المپیک فدراسیون شمشیربازی مدعی شد که این اتفاقات و شکست‌ها طبیعی است و به روزهای خوش آتی امیدوارند. پس از پایان المپیک پیمان فخری از سوی کمیته ملی المپیک به عنوان سرپرست کاروان اعزامی به بازی‌های آسیایی انتخاب شد. وی هم که شرایط را برای خداحافظی مناسب می‌دید رفتن به کمیته را بر ماندن در فدراسیون شمشیربازی ترجیح داد تا امین قربانی با نظر فخری هدایت سابریست‌ها را برعهده گیرد، اما متاسفانه شمشیربازی با گذشت یک دهه از آغاز درخشش در سراشیبی تند سقوط قرار گرفته و سابریست‌های ایرانی یکی پس از دیگری در مسابقات مختلف بین‌المللی و آسیایی شکست خوردند تا در 2 سال گذشته جز ناکامی چیز نصیب سابر نشود.
پس از روی کار آمدن قربانی به عنوان سرمربی، سابریست‌های ایرانی در رویدادهای مختلف بین‌المللی شرکت کردند، اما ناکامی‌ها مداوم در مسابقات باعث شده بود تا زنگ خطر برای سابر به صدا دربیاید، اما گویا گوش رئیس فدراسیون که 12 سال از سکانداریش بر شمشیربازی می‌گذرد، به این حرف‌ها بدهکار نیست. باقرزاده پس از ناکامی در مسابقات جهانی پس از المپیک توکیو، عدم آمادگی ذهنی و روحیه بد را دلیل شکست‌ها عنوان کرد و نوید روزهای خوش را داد.
با گذشت بیش از یک سال از المپیک توکیو، ملی‌پوشان سابر ایران پیش از حضور در قهرمانی آسیا به ترتیب در جام جهانی مادرید، گرندپری ایتالیا شرکت کردند، که متاسفانه هیچ دستاوردی نداشتند. یکی از نکات مهم دیگر این بود که پاکدامن به عنوان یکی از مدعیان اصلی کسب مدال در رویدادهای اخیر شکست‌های زیادی را متحمل شد تا دستش از کسب مدال کوتاه باشد.
اوج تحقیر سابر ایران در قهرمانی آسیا بود که باقرزاده پیشتر کسب مدال نقره تیمی و همچنین یک مدال در بخش انفرادی را پیش‌بینی کرده بود، اما در نهایت نه تنها در بخش انفرادی توفیقی نداشتیم، در بخش تیمی هم نسبت به دوره قبل که نقره گرفته بودیم به مدال برنز بسنده کردیم. با این شرایط تیم ژاپن با صعود به فینال توانست به رده هشتم برترین تیمهای سابر جهان برسد تا جایگاه نخست سابر ایران در آسیا به خطر بیفتد. همین اتفاق موضوع بسیار مهمی است زیرا در صورتی که ژاپنی‌های جای ایران را در رده هفتم بگیرند، کار سختی برای کسب سهمیه المپیک پاریس خواهیم داشت.
در ناکامی‌های اخیر سابر قطعا عوامل متعددی دخیل بوده‌اند که خالی از لطف نیست به این موارد هم اشاره شود. یکی از موضوعات مهم وضعیت باقرزاده در رأس فدراسیون است، زیرا وی که در ۱۲ سال گذشته ریاست فدراسیون را برعهده داشته و اکنون نیز سرپرست این فدراسیون است بیش از آنکه این روزها تمرکز خود را صرف رسیدگی به امور تیمها و نتایج آن‌ها بکند، در صدد یافتن تبصره‌ای برای دورزدن قانون بازنشستگی است تا به این ترتیب بتواند پس از 3 دوره ریاست متوالی باز هم سکان فدراسیون شمشیربازی را در دست بگیرد.
مورد دوم به تغییرات در کادرفنی تیم ملی برمی‌گردد، درست است که هر تغییری تاوانی دارد و باید به مربی جدید زمان داد، اما با توجه به شنیده‌ها به نظر می‌رسد بازیکنان تیم ملی از روند و شکل تمرینات سرمربی جدید تیم ملی رضایت ندارند و دلیل نتایج ضعیف را به تمرینات ارجاع می‌دهند. همه این شرایط دست به دست هم دادند و همین وضعیت باعث شد تا ستاره‌هایی مانند علی پاکدامن پس از ناکامی در المپیک روی دور بدشانسی باشند در مسابقات مختلف یکی پس از دیگری حذف شود.
اکنون که تیم ملی در کمتر از 2 ماه در 3 رویداد معتبر جهانی و آسیایی نتایجی ضعیف و دور از انتظار گرفته و حتی در تکرار عناوین دوره قبل خود در قهرمانی آسیا ناکام بوده، لازم است تا فدراسیون شمشیربازی نسبت به نتایج ضعیف پاسخگو باشد. همانند وقتی که نتیجه خوبی گرفته می‌شد سر از پا نمی‌شناختند، اکنون هم باید به خاطر روند نزولی سابر و همچنین کسب نتایج ضعیف در قهرمانی آسیا پاسخگو بود، نه اینکه به بهانه بودجه و یا موضوعات حاشیه‌ای از واقعیت فرار کرد.
انتهای پیام/
ظاهرا پیمان فخری استعفا داده و دسیارش شده سرمربی و پیمان فخری مدیر تیمهای ملی که در تمام تمرینات حضور دارد و در دو مسابقه آخر اعزام به مجارستان و کره نیز پیمان فخری با تیم به صورت مخفیانه رفت تا ناکامی و شکست بر گردن سرمربی هیچکاره تیم و سرپرست فدراسیون بیافتد اما ما در جامعه شمشیربازی این را می دانیم و بهتر است که رسانه ها نیز تمام زوایای پیدا و پنهان را خوب بررسی کنند و در خصوص روند ۱۰ سال گذشته تیم اسلحه سابر بزرگنمایی صورت نگیرد