میراث بدون وارث؛ بوکس ایران و خلأ بزرگ در سنگین وزن

خبرگزاری میزان - بوکس ایران در طول تاریخ به بوکسورهای سنگین وزن خود تکیه می‌کرد و ستاره‌هایی مانند رضا صمدی، مجید سپهوند، علیرضا استکی، جاسم دلاوری و … بارها در مسابقات مختلف برای این رشته مدال‌آوری کردند، اما هر چقدر در گذشته کسب مدال در سنگین وزن اتفاقی تکراری محسوب می‌شد، حالا به آرزو تبدیل شده است.

از روزی که جاسم دلاوری دستکش‌های خود را آویخت و از دنیای قهرمانی کنار رفت، هیچ ستاره‌ای در سنگین وزن ظهور نکرد و این میراث بدون وارث باقی ماند.

ایمان رمضان‌پور بوکسور مازندرانی که در تورنمنت جاده ابریشم مدال طلا را کسب کرد، جامعه بوکس را به ظهور یک ستاره جدید امیدوار کرد، اما چند سالی در مسابقات مختلف حضور یافت و دستش از مدال کوتاه ماند.

شکست‌های پیاپی او سبب شد مدتی از تیم ملی دور بماند، اما کسب مدال برنز بازی‌های سیزم یک بار دیگر چشم‌ها را روی ایمان خیره کرد و حالا او باز هم امید اول کادرفنی تیم ملی بوکس در سنگین وزن است.

پوریا امیری دیگر بوکسوری است که در سنگین وزن نامی برای خود دست و پا کرد. این مشتزن کرمانشاهی در رقابت‌های قهرمانی آسیا با یک برد و یک باخت به مدال برنز رسید و در قهرمانی جهان هم عملکرد فنی نسبتا خوبی داشت، اما حذف زودهنگامش از رقابت‌های قهرمانی کشور سبب شد تا خیلی زود تیم ملی را از دست بدهد.

جوان‌هایی مانند مجید جمشیدوند، امیرحسن ثقفی و چند چهره دیگر هم در این رهگذر برای مدتی به تیم ملی بوکس دعوت شدند، اما هیچگاه نفر اول این وزن نشدند و کادرفنی به آنها اعتماد نکرد.

باید پذیرفت بوکس ایران در سنگین وزن خلأ بزرگی دارد و یکی از دلایل اضافه شدن جاسم دلاوری به کادرفنی تیم ملی هم کمک به سنگین‌ وزن‌ها بود، اما آیا این کار برای برطرف کردن این مشکل کافی است؟

امیدواریم بوکس ایران که در سبک و میان‌ وزن شرایط بسیار خوبی دارد، بزودی در سنگین وزن هم در سطح قاره‌کهن حرف برای گفتن داشته باشد تا دیگر حسرت بوکسورهای بزرگ گذشته را نخوریم.

انتهای پیام/