برای پیشگیری از پوکی استخوان چه کنیم؟

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، پیام فرحبخش دکتری تغذیه درباره عوامل بروز پوکی استخوان در افراد گفت: شکستگی ناشی از پوکی استخوان به راحتی ترمیم نشده و گاهی برای فرد از کار افتادگی ایجاد می‌کند؛ لذا بایستی از دریافت کلسیم و ویتامین D  از همان سنین کودکی غافل نبوده و دریافت سه تا چهار واحد لبنیات در روز باید از دوران کودکی مورد توجه قرار بگیرد و این روند تا سنین کهنسالی ادامه پیدا کند.

فرحبخش بیان کرد: جایگاه کلسیم مغز دانه ها و حبوبات با شیر قابل مقایسه  نیست؛ لذا نمی توان لبنیات را از زندکی حذف کرد.

این متخصص تغذیه و رژیم درمانی به افراد توصیه کرد اگر در مصرف شیر و ماست دچار مشکلات جسمی می شوند ، می توانند دوغ را جایگزین این مواد لبنی کرده و یا غذاهایی مصرف کنند که در آنها کشک به کار می‌رود.

وی با اشاره به این مطلب که چربی مانع جذب کلسیم است، ادامه داد: خامه و کره، چربی لبنیات بوده و در تقسیم بندی‌های تغذیه نمی توان آنها را لبنیات تصور کرد. همچنین ویتامین D در متابولیسم کلسیم خیلی موثر است. منابع غذایی در این زمینه خیلی کارایی ندارند و بعد از چک کردن سطح ویتامین D  در بدن توسط آزمایش، افراد می توانند مکمل های دارویی را به صورت قرص و آمپول استفاده کنند. گرچه زرده تخم مرغ،  شیر و گوشت مقادیری از ویتامین دی را تامین می کنند اما باید حداقل روزی  نیم ساعت در معرض نور آفتاب موثر باشیم  تا ویتامین D لازم را کسب کنیم. دست‌ها، صورت و مقداری از پاها در این فرایند باید در معرض آفتاب باشند.

نوربخش درباره افرادی که اضافه ورن دارند، نیز خاطرنشان کرد: این افراد برای پیشگیری از ابتلا به پوکی استخوان باید اضافه وزن خود را کاهش دهند. البته کاهش وزن‌های سریع نیز باعث پوکی استخوان شده و برداشت کلسیم افراد را مختل می کند. اشخاص نباید بدون مشورت با پزشک این کار را انجام دهند چرا که با از دست دادن شدید آب بدن و یا از بین بردن عضلات، وضعیت استخوان های بدن را بدتر می کنند. باید  از مصرف کافئین و فسفر زیاد  که توسط نوشیدن چای و نوشابه صورت می گیرد، اجتناب کنند چرا که مصرف بیش از اندازه نوشیدنی های گازدار می تواند باعث پوکی استخوان شود و بهتر است از منابع لبنی به جای قرص های مکمل استفاده کنند.

این متخصص تغذیه و رژیم درمانی در پایان اظهار کرد: تمام خانم های بالای 65 سال باید یک بار در سال سطح کلسیم خود را از طریق آزمایش های مربوطه  ارزیابی کنند و اگر سطح آن کاهش داشت، داروهای مربوطه را دریافت کنند. همچنین آقایان بالای 70 سال هم باید مورد ارزیابی در این زمینه قرار بگیرند.