وویویچ: اطلاعی درباره اختلافات سرمربی قبلی و لژیونرها ندارم/ قرار نیست با حضور من در هندبال ایران انقلابی سریع رخ دهد

خبرگزاری میزان - وسلین وویوچ ، سرمربی تیم ملی هندبال در نشست خبری امروز (دوشنبه) با اصحاب رسانه صحبت‌هایی انجام داد که گزیده آن را در زیر می‌خوانید:

*مشخص است چقدر خبرنگاران به هندبال ایران علاقه‌مند هستند؛ از حضور در ایران خوشحالم.

*با وجود حرفه‌ای‌گری در مربی‌گری‌ام، اما با دید حرفه‌ای به ایران نیامدم و می‌خواهم احساسی تصمیم بگیرم. همیشه فردی هستم که اگر احساس خوبی کسب کنم، این محبت را انتقال می‌دهم.

*واقعیت هندبال ایران را دقیق بگویم، چند هفته لیگ، پلی‌آف و فینال را دیدم، امکانات اصفهان و تهران را دیدم، ایران از نظر هندبال امکانات خوبی دارد. رئیس فدراسیون هندبال فردی علاقمند است و این یک مزیت است.

*متاسفانه بازی‌های آسیایی لغو شد و هنوز اطلاعات خوبی از بازی‌های کشورهای اسلامی نداریم. قطعاً پس از حضور در یک تورنمنت می‌توانم راجع به وضعیت هندبال ایران صحبت کنم. از دعوت شوندگان به اردوی نخست رضایت داشتم و سری دوم دعوت شدگان هم از امروز کار خود را آغاز می‌کنند و اگر کمی به من زمان بدهید، می‌توانم در مورد پتانسیل و سطح کیفی هندبال ایران صحبت کنم.

*تنها قولی که از من خواستند اینست که تمام توانم را بگذارم. رزومه من همه جواب‌ها را می‌دهد و نشان می‌دهد که هر جا بودم تمام تلاشم را کردم. هدف اولیه ما کسب مدال در بازی‌های آسیایی بود که لغو شد و اکنون هدف اصلی ما حضور درخشان و نشان دادن پیشرفت واقعی هندبال ایران در قهرمانی جهان است‌.

*شاید کمی اطلاعاتم از تیم‌های دیگر بیشتر باشد. زمانی که مربی اسلوونی بودم از ۲۰ بازیکن ۱۸ نفر لژیونر بودند؛ در بیشتر کشورهای دیگر و صاحب نام این وضعیت وجود دارد. ایران نهایتاً ۱۵ لژیونر دارد که خیلی زیاد هم نیست. با این لژیونرها صحبت کرده‌ام و همه انگیزه دارند که برای پرچم کشورشان افتخارآفرینی کنند. قطعاً درهای تیم ملی به روی این بازیکنان جنگنده و باانگیزه باز است.

*من کاری به معیارهای سرمربیان قبلی ندارم. برای من همه یکسان هستند و تقسیم بندی بین بازیکن جوان و مسن و لژیونر و غیرلژیونر قائل نیستم. برای من تنها بازیکن خوب و بد وجود دارد و هر کسی کیفیت خود را نشان دهد به تیم ملی دعوت می‌شود.

*همه به من می‌گویند که تمام افتخارات را برده‌ای و چه انگیزه‌ای از حضور در ایران دارم و من جواب می‌دادم که هنوز با تیم ملی ایران پیروزی به دست نیاورده‌ام و این انگیزه من برای حضور در ایران است.

*بین انتخاب یک تیم ملی که شانس بُرد زیادی دارد و تیمی که شانس بردش کمتر است، مورد دوم را انتخاب می‌کنم، زیرا در مورد اولی اگر ببازی همه چیز خراب می‌شود، اما در مورد دوم اگر افتخاری کسب شود، ارزشمند است.

*سبک هندبال ایران به کشور خاصی نمی‌خورد‌. هندبال ایران بازیکنان مستعدی دارد، اما از نظر آمادگی جسمانی، تاکتیک حملات، آرامش در حمله و سرعت بازی نیاز به تمرین و کار است.

*اینگونه نیست که من آمده‌ام و قرار است انقلابی سریع رخ دهد، من هم از کمک مربیان و دستیارانم یاد می‌گیرم و این تبادل اطلاعات منجر به پیشرفت هندبال ایران می‌شود. زمانی که برای دستیارانم ارزش قائل شوم، احترام متقابل پیش می‌آید.

*پرسیدید که چرا قرارداد من کوتاه مدت است؟ برای رسیدن به یک هدف قطعاً یک برنامه بلندمدت ۴ تا ۶ ساله لازم است. از طرف دیگر می‌توانم بگویم که ریاست فدراسیون دوست دارد با من ادامه دهد، اما پاکدل فردی باهوش است و با من ۱۰ ماهه قرارداد بست تا عملکرد من را ببینند. من مطمئنم به زودی جلسه‌ای با من خواهند داشت تا در مورد برنامه‌های آتی تا المپیک صحبت کنیم و همکاری بلندمدت‌تری داشته باشیم.

*کلیدی‌ترین موضوع رابطه تنگاتنگ بین رئیس فدراسیون و سرمربی است که در حال حاضر بین من و پاکدل وجود دارد. من به تمام مسائل اقتصادی در ایران واقفم و لازم است که کمیته ملی المپیک از فدراسیون هندبال و اقدامات پاکدل حمایت کند.

*در مورد بازی‌های دوستانه ۲ بحث وجود دارد. هنوز تیم‌های راه یافته به قهرمانی جهان مشخص نیستند و گروه‌بندی کامل نشده است‌؛ منتظریم تا پس از مشخص شدن تیم‌های راه یافته روی بازی دوستانه برنامه‌ریزی کنیم. قطعاً فدراسیون‌های مختلف هم از ایران درخواست دیدار تدارکاتی خواهند داشت.

*100 درصد نمی‌توان گفت، چون اعتماد به نفس بالایی دارم، می‌توانم این اعتماد را به بازیکنانم انتقال دهم.

*اختلافات بین سرمربی قبلی و لژیونرها؟ من نه اطلاعاتی دارم و نه توجهی دارم به اینکه در گذشته چه اتفاقی افتاده است،ما در تیم ملی یک خانواده هستیم و وظیفه من اینست که به عنوان پدر خانواده باید بین همه منصف باشم، اما قطعا حرف آخر را پدر خانواده می‌زند و من با هر بی‌احترامی برخورد خواهم کرد.

*فیزیک و آمادگی جسمانی بازیکنان ایرانی؟ اخیراً یک دوره مربیگری در مونته‌نگرو راجع به رویکردهای جدید در هندبال مدرن بگذارم. هندبال از زمانی به بعد به سمت فیزیک بلند و بازی خشن رفت، اما کشورهایی مانند پرتغال، هلند، ایسلند و … هستند که بازیکنان تنومندی ندارند. اگر برتری فیزیکی و جسمانی نداشته باشیم، مهم نیست چون هم بازیکنان باهوش و هم تکنیک بالایی داریم. بازیکنان ایرانی از نظر قد و قامت قدرت کافی را دارند تا با قدرت‌های جهان مقابله کنند. در بخش دفاعی اگر چند بازیکن قدرتمند و بلندقد باشند که سریعاً بتوانند از حمله به دفاع منتقل شوند، کافی است و هیچ نگرانی بابت فیزیک بازیکنان ایرانی ندارم.

*شاید من ۱۰ شکایت کنم که وضعیت جسمانی بازیکنان خوب نیست، اما هیچ گاه چنین کاری نمی‌کنم و با واقعیت‌ها هدایت تیم ملی ایران را پذیرفته‌ام. در معیار من بازیکنی به عنوان جوان و باتجربه وجود ندارد و معیارم بازیکن خوب و بد است. در ۱۹ سالگی فینال قهرمانی جهان را تجربه کرده‌ام و به صرف جوان بودن کسی ترجیح داده نمی‌شود.

*قبل از این که ایران بیایم، دید بسیار متفاوتی داشتم و نمی‌دانستم این کشور دقیقاً چگونه جایی است. دوستانم از من می‌پرسند که در ایران چگونه روزهایت را می‌گذرانی و چه اتفاقاتی برایم می‌افتد. بار اول که برگشتم مونته‌نگرو و دیدم خانم من غذا را آماده نکرده است و به او گفتم اگر اینگونه باشد برمی‌گردم ایران زیرا در آن جا بیشتر به من می‌رسند (با خنده). قیمه را دوست دارم و برنج را اصلاً دوست ندارم. واقعا شیرینی‌ها و میوه‌های ایرانی لذیذ است.

انتهای پیام/