بحران بهداشت در "زندان‌های افغانستان" سالانه ده‌ها زندانی می‌میرند
به گزارش گروه بین‌الملل ، وضعیت سلامتی زندانیان در زندان‌های افغانستان بحرانی است. فقط در سال گذشته بیش از صد زندانی به دلیل ابتلا به بیماری‌های مختلف در زندان پلچرخی کابل، بزرگترین زندان این کشور جان داده‌اند.
شیوع بیماری‌های واگیر بخصوص سل و محیط ناسالم بهداشتی، زندگی زندانیان در زندان پلچرخی را با مشکل جدی روبرو کرده است.
سال گذشته حدود ۱۵۰ نفر در زندان پلچرخی به سل دچار شدند، اما در سه ماه اول امسال ۲۳۰ نفر به این بیماری مبتلا شده‌اند که افزایش حدود دو برابر را نشان می‌دهد.
داوود یکی از هزاران زندانی پلچرخی است که حدود 4 سال پیش سالم به این زندان آمد و از حدود یک سال تاکنون به دلیل ابتلا به سل مغزی پاهایش فلج شده است.
این زندانی همراه با 8 زندانی دیگر مبتلا به امراض لاعلاج هستند و جدا از دیگران در اتاق‌های نسبتا پاک ولی با امکانات درمانی بسیار ناچیز، پشت میله‌های زندان بستری است.
به پاهایش قالب پلاستیکی بسته شده تا استوار باشد و برای برگشت حرکت دوباره پاهایش روزانه مجبور است با کمک واکر (راه‌بر) روی اتاق قدم بزند.
قالب پلاستیکی پاهایش توسط صلیب سرخ جهانی تهیه شده، زمانی‌که چند ماه پیش جهت درمان به این نهاد برده شده بود.
او می‌گوید: چند ماه در صلیب سرخ تحت معالجه (درمان) بودم اما نتیجه نداد. مرا دوباره به زندان آوردند حالا اینجا هم امکانات درمانی نیست.
داوود ۳۰ ساله، قرار است حدود ۲۰ ماه دیگر از زندان آزاد شود، اما مشکلاتی که زندان برایش ایجاد کرده مادام العمر چشم به کمک دیگران خواهد بود.
برخی از زندانیان پلچرخی به من گفتند که به دلیل نبود خدمات کافی بهداشتی، بیماری‌های قابل درمان، تبدیل به بیماری‌های لاعلاج شده است.
وزارت بهداشت افغانستان می‌گوید که بیش از ۳۰ نفر در زندان‌های افغانستان به بیماری‌های غیرقابل درمان مبتلا هستند و پرونده بهداشتی بیش از ۸۰ زندانی دیگر در کمیسیون موسوم به "صعب العلاج" تحت بررسی قرار دارد.
محمد آصف، از دیگر زندانیانی پلچرخی مدعی است که بیماریش با یک جراحی ساده قابل علاج بود، حالا تبدیل به سرطان شده است.
او می‌گوید: در آرزوی مرگ لحظه شماری می‌کنیم تا از این درد جانکاه خلاص شوم. افزون بر من بیماران صعب العلاج دیگر هم اینجا بودند که جان دادند. همین دیروز یک نفر پیش از اینکه به بیمارستان برسد، جان داد.
سال گذشته بیش از صد زندانی به دلیل ابتلا به بیماری‌های مختلف در پلچرخی جان دادند.
بلاک‌های سنگی زندان پلچرخی که برای نزدیک به 4 هزار زندانی ساخته شده بود، حالا اما بیش از 10 هزار زندانی در آن زندانی هستند.
ازدحام بیش از حد و محیط ناسالم در تمام بخش‌های این زندان محسوس است. علاوه بر سل، شیوع برخی امراض خطرناک ساری همانند هپاتیت و غیره نیز دور از انتظار نیست.
قبل از خارج شدن از دهلیز زندان "علم‌یار" یکی از زندانیان دنبالم دوید و با بلند کردن آستن و دامنش، جوش‌های جلدش را به من نشان داد و از یک معضل دیگر بهداشتی برایم گفت.
او گفت: امراض پوستی در اینجا زیاد شایع است. بیماری که من به آن مبتلا شده‌ام، نمی‌دانم چه نام دارد، اما بجز من تعداد زیادی به آن مبتلا هستند. اول پوستم کمی خارش می‌کرد و بخارهای (جوش‌های) کوچک بیرون زد، حالا این بخارک‌های کوچک روی تمام پوستم دیده می‌شود. چند بار دوا (دارو) گرفتم موثر نبود. اتاق‌ها بسیار کثیف و آلوده شده‌اند.
در بزرگترین زندان افغانستان تنها یک مرکز درمانی با ۲۰ تخت وجود دارد. مرکز درمانی که روزانه بیش از صد نفر به آن مراجعه می‌کنند و تنها سه دکتر دارد.
محمد اشرف الکوزی، رئیس این بیمارستان می‌گوید که از ناگزیری حتی از دکترانی که زندانی هستند، کمک می‌گیرد.
او گفت: همه‌ای زندانیان یعنی بیش از ده هزار زندانی نیازمند معالجه هستند. اما امکانات بهداشتی بسیار کم است. برای ده هزار نفر سه دکتر وجود دارد.
به دلیل کمبود امکانات بهداشتی در برخی موارد بیماران به بیمارستانهای بیرون از زندان بخصوص بیمارستان پلیس منتقل می‌شوند.
تنها در سال گذشته حدود ۶۰۰ بیمار جهت درمان به بیرون از زندان منتقل شده‌اند.
بیش از ۳۰ هزار زندانی در زندان‌های افغانستان در بند هستند و برای امور بهداشتی آنان حدود 200 هزار دلار آمریکایی سالانه هزینه می‌شود. یعنی برای هر زندانی در سال کمتر از ۴۷۰ افغانی ( حدود هفت دلار) هزینه بهداشتی در نظر گفته شده است.
به نوشته بی بی سی، در حالی‌که متخصصان بهداشت معتقدند که برای عرضه خدمات بهداشتی استاندارد، فقط در زندان پلچرخی ماهانه به بیش از یک میلیون دلار نیاز است. پولی‌که به گفته وزارت بهداشت افغانستان برای پرداخت آن نه توانایی وجود دارد و نه علاقمندی.
/