صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

نگاهی به بحران بی‌خانمانی در شهرهای آمریکا

۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۱ - ۰۹:۵۰:۳۶
کد خبر: ۴۲۵۸۲۸۶
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
شهرهای بزرگ آمریکا عمدتا با بحران بی‌خانمانی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.

خبرگزاری میزان – اگرچه به سختی می‌توان با قطعیت تعیین کرد، اما در ژانویه 2020، بیش از 580 هزار نفر طی یک شب در آمریکا بی‌خانمان بوده‌اند و تخمین زده می‌شود که 226 هزار نفر از آنها بیرون، در ماشین‌ها یا در ساختمان‌های متروکه می‌خوابند.

به گزارش نشریه «ویک»، اعداد مربوط به سال 2021 اندکی کاهش را نشان می‌دهند اگرچه ممکن است این کاهش گمراه کننده باشد چرا که همه‌گیری ویروس کرونا شمارش را در نیمی از 400 جامعه‌ای که داده‌ها را به وزارت مسکن و شهرسازی آمریکا گزارش می‌دهند به تعویق انداخته یا به حالت تعلیق درآورده است.

در شهر نیویورک، از دو هزار و 300 نفر تا پنج هزار نفر در خیابان‎ها زندگی می‌کنند و 45 هزار نفر در سرپناه هستند. در سانفرانسیسکو، نزدیک به یک درصد از جمعیت شهر بی‌خانمان هستند.

این که چرا افراد در آمریکا بی‌خانمان می‌شوند دلایل متفاوتی دارد اما یکی از دلایل بیماری روانی است و دلیل دیگر نیز مصرف مواد مخدر و الکل است؛ بیش از یک سوم ساکنان پناهگاه‌های بی‌خانمانی با اختلالات سوء مصرف مواد مخدر دست و پنجه نرم می‌کنند.

با این وجود کارشناسان می‌گویند که نقش عوامل اقتصادی و به ویژه هزینه و در دسترس نبودن مسکن را نباید دست کم گرفت.

بسیاری از شهرهای آمریکا شاهد افزایش سرسام‌آور هزینه‌های مسکن بوده‌اند و مطالعه « Zillow» در سال 2018 نشان داد که بی‌خانمانی هر جا که مردم مجبور باشند بیش از 32 درصد از درآمد خود را به اجاره اختصاص دهند، افزایش می‌یابد.

یکی از عوامل عمده دیگر در افزایش بی‌خانمانی در آمریکا پاندمی کروناست؛ بسته شدن مشاغل در سال 2020 نرخ بیکاری را به شدت در آمریکا افزایش داده و به 15 درصد رساند.

اختلالات ناشی از کرونا یک بحران دیگر را تشدید کرد؛ اپیدمی مواد افیونی. در سانفرانسیسکو، مرگ‌و‌میر در میان افراد بی‌خانمان در سال 2020 دو برابر شد که 82 درصد آنها بر اثر اوردوز بودند.

در پاسخ به اعتراض فزاینده عمومی، بسیاری از شهرها اردوگاه‎های بی‌خانمانی را از بین برده‌اند؛ ائتلاف ملی برای بی‌خانمان‌ها گزارش می‌دهد که دستکم 65 جامعه اکنون کمپ‌‎های بی‌خانمان‌ها را جرم می‌دانند یا به طور نظام‌مند آنها را حذف می‌کنند.

به عنوان مثال «اریک آدامز»، شهردار نیویورک اخیرا قول داده بود که حدود هزار نفر را که اساسا در مترو زندگی می‌کنند، خارج کند و پلیس این شهر بیش از 300 کمپ در فضای باز را ظرف یک ماه پاکسازی کرد.

طرفداران بی‌خانمان‌ها استدلال می‌کنند که از حذف این کمپ‌ها صرفا افراد بی‌خانمان را به هم می‌ریزد و باعث از دست وسایل آنها آنها می‌شود.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *