همکاری ایران و چین برای مقابله با چالش‎های منطقه‎ای و جهانی

خبرگزاری میزان - ایران و چین دو کشور مهم در آسیا هستند که تاکنون یک ارتباط منطقی و معقول میان آنها وجود داشته و اکنون به خاطر تحولات منطقه‎ای و جهانی اهمیت روابط دو کشور بسیار بالاتر است.

هر دو کشور ایران و چین در تضاد با آمریکا هستند و مسائل بین المللی نیز یکی از دلایلی است که ایجاب می‎کند کشورهای مستقل شرقی هر چه بیشتر به هم نزدیک شده و به یک همگرایی قابل قبول برسند.

همکاری‎های هر چه بیشتر نیروهای مسلح دو کشور در دستور کار قرار دارد و تاکنون نیز برگزاری چندین رزمایش مشترک دریایی ایران به همراه چین و روسیه باعث شده تا غرب نسبت به این روند نگران شود.

چین اکنون به خاطر مسئله تایوان و حتی هنگ کنگ تحت فشار آمریکاست و در روسیه نیز جنگ اوکراین با واکنش کاخ سفید و اروپا روبرو شده است.

همه تحولات سیاسی و نظامی در منطقه شرق آسیا لازم می‎کند که چی، روسیه و ایران در یک همگرایی مشترک، به یک اتحاد و پیمانی دست یابند.

خطرات و چالش های مشترک زیادی وجود دارد که از سوی آمریکا تدارک دیده شده است.

سفر اخیر وزیر دفاع چین پیام روشنی به غرب و آمریکا دارد؛ پیامی که آمریکا آن را دریافت کرده و می‎داند که روابط دو کشور به مرحله عملیاتی رسیده به همین خاطر توطئه‎های علیه دو کشور نیز افزایش خواهد یافت و راه مقابله و مبارزه با آن نیز تقویت روابط و مناسبات دو کشور در همه زمینه‎ها به ویژه اقتصادی و نظامی است.

• بیشتر بخوانید:
• کاخ‌سفید: بررسی اعمال تحریم پس از توافق ایران و چین
• گفتگو تلفنی وزاری خارجه آمریکا و بریتانیا درباره ایران و چین

هر اندازه که تنش های آمریکا با شرق بیشتر شود، نیاز تعامل و همکاری های راهبردی میان مهم‎ترین کشورهای شرقی بیشتر می‎شود.

سه ضلع مهم و حیاتی همگرایی شرق یعنی ایران و روسیه و چین هم اکنون نیز کابوسی برای آمریکاست.

اگر سه ضلع تأثیرگذار ایران، روسیه و چین به این نتیجه رسیده باشند که باید همکاری‎های خود را گسترش دهند، در واقع، نظام تک قطبی خواست واشنگتن پایان خواهد یافت.

کلید نظام چند قطبی در دنیا در دست شرق است؛ آمریکا و غرب بر در ورود جهان به نظام چند قطبی قفل زده و تنها با کلید شرق باز می‎شود.

تهران، پکن و مسکو نباید اجازه دهند این کلید طلایی از دست آنها خارج شود.

هژمون آمریکا در دنیا ترک خورده و می‎رود تا فرو بریزد، دنیا نیازمند آن است که پس از پایان جهان تک قطبی بلافاصله نظام چند قطبی مستقر شود و خلاء آن را با نقش آفرینی مثبت خود پر کند.

انتهای پیام/