آمریکا در وضعیت آنارشی
خبرگزاری میزان _ حسین ارجلو در روزنامه حمایت نوشت: درحالی‌که «جو بایدن»، رئیس‌جمهور آمریکا حتی پیش از آغاز رقابت‌های انتخاباتی وعده داده بود کشورش را به توافق هسته‌ای با ایران بازمی‌گرداند، کاخ سفید و کنگره به فراخور شرایط، تهدیدها و تحریم‌های جدیدی مطرح می‌کنند. جدیدترین اقدام تخریبی، مربوط به طرح پیشنهادی «تد کروز»، سناتور جمهوری‌خواه برای حفظ تحریم‌های بانک مرکزی کشورمان بود که پنجشنبه هفته گذشته با رأی قاطع به تصویب رسید. آمریکایی‌ها از یک‌سو خبر از نزدیک شدن به توافق نهایی می‌دهند و از سوی دیگر، با تصویب طرح‌های ضد ایرانی مسیر دستیابی به توافق را تخریب می‌کنند. نکته اما اینجاست که تحریم‌های متعدد علیه افراد حقیقی و حقوقی، شرکت‌ها و صنعت پهپادی جمهوری اسلامی در میانه مذاکرات وین، حاکی از این است که واشنگتن از اعتیاد به تحریم دست برنخواهد داشت و هیچ فرصتی را برای افزایش فشار به ایران از دست نمی‌دهد.
پیش از این نیز سناتورهای مواجب‌بگیر، از طرحی رونمایی کرده بودند که هرگونه توافق با ایران را بدون کسب مجوز از این نهاد تقنینی باطل می‌کند و علاوه بر این، مصوبه‌ای داشتند که از کاخ سفید خواسته بود توافق با ایران باید قوی‌تر از برجام باشد و موضوعات غیرهسته‌ای ازجمله برنامه موشکی نیز شامل آن شود.
اگر نگوییم شعار بایدن برای بازگرداندن آمریکا به برجام، فریب تبلیغاتی و شوآف انتخاباتی بوده و او به جهت وارد آمدن خسارت به منافع واشنگتن، با خروج ترامپ از این توافق مهم بین‌المللی مخالفت کرده، قطعاً دوگانگی در حاکمیت این کشور ریشه در نابسامانی‌های اساسی دارد. این اتفاق از این جهت روی می‌دهد که ساختار سیاسی آمریکا دچارآنارشی و هرج‌ومرج است و هماهنگی حتی در موضوعات مهم امنیتی در آن دیده نمی‌شود. بسیاری از اعضای سنا و کاخ سفید با حمایت مالی لابی صهیونیستی آیپک به قدرت می‌رسند و اگر فرضاً هم بخواهند، نمی‌توانند استقلال رأی داشته باشند.
وابستگی سناتورها به رژیم جعلی اسرائیل از این منظر باعث شده به‌جای آنکه برجام به پیمانی رسمی تبدیل شود تا از گزند اصلاحات سلیقه‌ای در امان بماند، به معاهده‌ای ویژه در کاخ سفید محدودشده که افزون بر رئیس‌جمهور، کنگره نیز قادر است در هر لحظه، آن را با خطر مواجه سازد. موضوع عبرت‌انگیز اینجاست که کاخ سفید عزمی برای متقاعد کردن سناتورها ندارد و تاکنون خبری از نشست مشاوران بایدن با اعضای کمیته روابط خارجی سنا دستکم به‌صورت علنی منتشرنشده است.
به‌این‌ترتیب، این احتمال می‌رود که رئیس و اعضای هر یک از این دو کانون قدرت، توافق را هر زمان که از طرف تل‌آویو دستور برسد، زیر پا بگذارند؛ کما اینکه در مناقشه هسته‌ای 18 سال گذشته غرب با ایران، شاهد خلف وعده‌ها و بدعهدی های فراوان از جانب رؤسای جمهور و کنگره آمریکا بوده‌ایم.
در این شرایط، رسانه‌های غربی مخالف جمهوری‌خواهان درصددند چهره دموکرات‌ها را از کارشکنی در مذاکرات وین، تطهیر کرده و همه مشکلات را بر سر حزب جمهوری‌خواه هوار کنند. دموکرات‌ها برای اینکه این انگاره را تقویت نمایند، کناره‌گیری برخی از اعضای تیم مذاکره‌کننده خود را برجسته کردند تا وانمود کنند که به‌اصطلاح در پی دستیابی به توافق هستند. «ریچارد نفیو»، معاون سابق «رابرت مالی» نماینده آمریکا در امور ایران، «آرین طباطبایی»، یکی از مشاوران ارشد وزارت خارجه و «دان شاپیرو»، سفیر سابق آمریکا در فلسطین اشغالی ازجمله اعضای به‌ظاهر مستعفی بودند و دلیل خود را اختلاف‌سلیقه با رئیس تیم مذاکره‌کننده آمریکا عنوان کردند. اما مصوبه هفته گذشته سنا آب پاکی را روی دست همه ریخت و نشان داد حتی اگر رابرت مالی هم به فرض محال بتواند در قالبی واقع‌گرایانه با ایران به توافق برسد، کنگره آماده است تا هرگونه توافقی را مختل کند مگر اینکه رؤیای همسویی کامل تهران با واشنگتن به واقعیت مبدل شود.
علاوه بر این، همین دموکرات‌ها بودند که سال‌ها قبل از به قدرت رسیدن ترامپ بدترین تحریم‌ها را علیه ایران مصوب و اجرایی کردند. از جهت آماری، آن‌ها سهامدار 59 درصد و جمهوری‌خواهان تصویب‌کننده 41 درصد از تحریم‌ها هستند؛ به‌این‌ترتیب که از مجموع ۳۹ قانون و دستور اجرایی ضدایرانی، ۲۳ تحریم توسط رؤسای جمهور دموکرات به مرحله اجرا در آمده است. بنابراین، بازی «پلیس خوب»، «پلیس بد» دیگر جواب نمی‌دهد چراکه مخالفان سیاسی جمهوری‌خواهان با ابزار «قدرت نرم»، طلایه‌دار دشمنی علیه ایران بوده‌اند.
با این تفاسیر به نظر می‌رسد حصول توافق در وین در چنبره کارشکنی‌های حاکمیتی رژیم آمریکا گرفتارشده و سیاستمداران ضدایرانی، حرف آخر را در همین ابتدا زده‌اند. این در حالی است که انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره در 17 آبان سال جاری با پیش‌بینی پیروزی جمهوری‌خواهان و پیروزی نامزد این حزب در انتخابات ریاست جمهوری 2024 برگزار خواهد شد. بنابراین، باید فکری اساسی به حال توافق با یک کشور مذبذب و به‌شدت سلطه‌گر کرد.
چاره کار در برابر چنین رژیم تحریم گر و بدعهدی آن است که مذاکره‌کنندگان ما از مطالبه مشروع رفع کامل همه تحریم‌ها ذره‌ای عدول نکنند. افزون بر رفع همه تحریم‌ها، آمریکا باید متعهد به رفع آن‌ها به‌صورت یکجا و پس از راستی‌آزمایی باشد. به تعبیر «کوین برت»، استاد دانشگاه ویسکانسین آمریکا؛ «تهران باید خواستار رفع همه تحریم‌ها به‌ویژه تحریم‌ها علیه سپاه پاسداران شود زیرا سپاه نه کشوری را اشغال کرده و نه نسل‌کشی به راه انداخته اما آمریکا بسیاری از کشورها را اشغال کرده و شمار زیادی از غیرنظامیان کشورهای هدف را به قتل رسانده است.»
و بالاخره اینکه ایران با بهره‌گیری از تجارب ادوار گذشته مذاکراتی با واشنگتن، توپ را در زمین آمریکا انداخته و برخلاف پروپاگانداهای رسانه‌ای، اکنون نوبت کاخ سفید و کنگره است تا تصمیم بگیرند که با یک قدرت بلامنازع منطقه‌ای، راه تعامل را در پیش بگیرند یا وارد یک نبرد مغلوبه دیگر شوند.
انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.