صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

سخنی با معلمان فوتبال ایران؛ مربی بودن کافی نیست معلم واقعی باشید

۱۴ ارديبهشت ۱۴۰۱ - ۰۰:۰۱:۴۴
کد خبر: ۴۲۵۲۱۷۵
دسته بندی‌: ورزشی ، فوتبال
فوتبال ایران این روزها غرق در حواشی و بی اخلاقی هاست و از مربیان انتظار می رود تغییری در این وضعیت به وجود آورند.

خبرگزاری میزان - همه ساله روز ۱۲ اردیبهشت بهانه‌ای است برای گرامی داشتن مردان و زنانی که با فداکاری در راه آموزش و رشد همه‌ی ما کوشیده اند. تمام کسانی که حتی یک کلمه به ما آموخته و باعث پیشرفت ما شده اند معلم ما هستند. روز معلم بهانه ای شد تا چند خطی با مربیان فوتبال ایران که معلمان تاثیرگذار این جامعه هستند سخن بگوییم.

در سال های اخیر میزان خشونت و حجم دعواهای داخل و خارج از مستطیل سبز در فوتبال ایران افزایش چشمگیری داشته است. بسیاری از مربیان ایرانی در طول یک فصل بیشتر از آنکه از تاکتیک ها و تفکرات خود ایراد بگیرند به داوران، مربیان و بازیکنان تیم های رقیب، شرایط استادیوم، آب و هوا، مدیریت باشگاه، بازیکنان، هواداران، خبرنگاران و… حمله می‌کنند و سعی در تبرئه خود دارند.

تا زمانی که سرمربی نتیجه بگیرد همه چیز آرمانی است و این موفقیت ها به تدابیر و تلاش های او باز می گردد اما به محض اینکه در یک یا چند بازی نتیجه‌ی نامطلوب به دست آید شروع به بیانیه نویسی، انتشار پست و استوری در فضای مجازی، توهین، فحاشی، درگیری فیزیکی، کری‌ های نامتعارف و… می‌کنند. بیشترِ این مربیان با تکیه بر جملاتی زیبا از اندیشمندان و فیلسوفان و حتی آیه هایی از قرآن کریم سعی دارند خود را اخلاق‌مدار نشان دهند، اما با ورود به مستطیل سبز نشانی از آن مربی با دانش و آرام نخواهیم دید.

عمده‌ی مخاطبان فوتبال، نوجوانان و جوانانی هستند که همگی در سن بلوغ و رشد عقلی و عاطفی قرار دارند. قشری از جامعه که مربیان و بازیکنان فوتبال را تا حد زیادی الگوی خود در مدل مو و نوع پوشش و حتی رفتار و کنش های اجتماعی می‌دانند و شاید در مواقعی تاثیرگذاری فوتبالی‌ها از والدین و معلمان آنها هم بیشتر باشد و خشونت و هنجارشکنی‌های یک مربی می‌تواند به رواج آن در جامعه و نسل جوان منجر شود.

فوتبال ایران مربیان بزرگ و نامداری بسیار زیادی به خود دیده که یاد کردن از تمام آنها در این مقال نمی گنجد. مربیانی که همواره اخلاق، احترام و ادب را سرلوحه کار خود قرار داده‌اند و پیش از آن ‌که با بازیکنان از لحاظ فنی و تاکتیکی کار کنند همانند یک معلم دلسوز بُعد اخلاقی آنها را هم تقویت می‌کردند. امید می‌رود مربیان کنونی فوتبال ایران هم با رعایت این اصول و تمرکز صددرصدی روی کار خود و عدم توجه به حواشی، زمینه ساز پیشرفت همه جانبه فوتبال ایران و مرگ بی اخلاقی شوند.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *