ماجرای جذاب و شنیدنی چند عکس تاریخی که تقلبی از آب درآمدند

به گزارش گروه فضای مجازی ،از زمان ابداع فتوشاپ، ایجاد تغییرات در عکس‌ها و تصاویر، به موضوعی بحث انگیز در میان عکاسان حرفه‌ای و مخاطبان عمومی آن‌ها تبدیل شده است. تغییر تصاویر برای از بین بردن مرز بین واقعیت و شایعه از دستکاری در طرز نگاه در عکس روی جلد یک مجله گرفته تا ایجاد تغییرات در عکس‌های پرتاب موشک به منظور ارائه تبلیغات تهدیدکننده، به یک رویداد رایج در تمام زمینه‌های سرگرمی و اخبار در سراسر جهان تبدیل شده است. با این حال، آن چه شاید بسیاری از مردم ندانند، این است که تحریف و تقلب در عکس‌ها بسیار پیشتر از ابداع فتوشاپ آغاز شد و عکس‌های تقلبی قدمتی به اندازه قدمت هنر عکاسی دارند.

 

از قرن نوزدهم تاکنون، افرادی به دستکاری در تصاویر، اضافه کردن نکات منفی به آن‌ها یا ایجاد صحنه‌های ساختگی دست زده اند تا به مخاطبانشان بقبولانند که آن چه در تصویر می‌بینند، واقعی است. درواقع صنعت عکاسی محیط جدیدی برای تقلب کاران و شیادان ایجاد کرد تا آن‌ها بتوانند عکس‌ها و تصاویر را متناسب با نیازهایشان تغییر دهند. فناوری‌های جدید نیز فرصت بی سابقه‌ای برای ایجاد تصاویری فراهم کرده اند که بسیار واقعی هستند و مردم گزینه‌ای جز اعتماد به آن‌ها ندارند. در ادامه به فهرستی از تقلب‌های عجیب و غریب، ترسناک و جذابی که تاریخ هنر عکاسی شاهد آن‌ها بوده است، پرداخته ایم. با ما همراه باشید.

همراهی دور از انتظار افسانه موسیقی و انقلابی

یکی از عکس‌های تقلبی، عکسی است که افسانه موسیقی، جان لنون و انقلابی آرژانتینی، ارنستو چه گوارا را در حال نواختن گیتار با یکدیگر نشان می‌دهد. این عکس که گفته می‌شد در سال ۱۹۶۶ گرفته شده است، در نهایت تقلبی از آب درآمد. کارشناسان وجود چندین تناقض در عکس را علت تقلبی بودن آن بیان کردند. به گفته کارشناسان، عکس واقعی در شهر نیویورک و حدود سال ۱۹۷۶، ۹ سال پس از مرگ چه گوارا گرفته شده است. کارشناسان همچنین می‌گویند یکی از دلایل تقلبی بودن عکس این است که لنون تا سال ۱۹۶۷ عینک نداشته است. واقعیت این است که نوازنده گیتاری که در سمت راست عکس دیده می‌شود، چهره چه گواراست که با فتوشاپ روی بدن وین گابریل بسکتبالیست سودانی- آمریکایی قرار گرفته است. عکس واقعی، به وضوح روشن‌تر و با کنتراست کمتر است. بسیاری از هواداران لنون واقعی بودن این عکس را باور کردند.

عکس‌هایی از جن و پری

در دسامبر سال ۱۹۴۵ مجله «استرند» چاپ لندن، عکس‌هایی باور نکردنی از موجوداتی خیالی - جن و پری- منتشر کرد که در سال ۱۹۱۷ توسط والسی رایت و دختر خاله اش فرانسیس گریفیتس در نزدیکی دهکده‌ای به نام کاتینگلی گرفته شده بودند. وقتی این تصاویر برای اولین بار به چاپ رسیدند کسی حاضر نشد واقعی بودن آن‌ها را بپذیرد و همه آن را فتومونتاژی دانستند که با مهارت تمام انجام شده بود. تنها کسی که عکس‌ها توجهش را جلب کرد، سر ارتور کانن دویل نویسنده پر آوازه انگلیسی و خالق اثر شرلوک هولمز بود که به مسائل فراسویی و پدیده‌های ناشناخته دلبستگی فراوان داشت. او به منظور تحقیق درباره ماهیت عکس‌ها نگاتیو آن‌ها را به یک کارشناس عکس نشان داد و او هم آن‌ها را به دفتر کداک برد. کارشناسان شرکت کداک از اعلام این موضوع که دخترک از جن و پری واقعی عکس گرفته است خودداری کردند، اما در بیانیه‌ای که منتشر ساختند اظهار کردند هیچ گونه دستکاری روی نگاتیو عکس‌ها انجام نگرفته و آن‌ها نقصی در نگاتیو‌ها مشاهده نکرده اند. حقیقت در سال ۱۹۸۳ توسط دو دختر خاله عکاس فاش شد. آن‌ها اعلام کردند که عکس‌هایی از دختربچه‌ها را از کتاب‌های محبوب کودکان کپی کرده و پس از اضافه کردن بال به آن‌ها بااستفاده از گیره کلاه، آن‌ها را روی شاخ و برگ‌ها قرار داده اند. دویل تا روزی که درگذشت، عکس‌ها را واقعی می‌دانست.

جان اف کندی و مریلین مونرو

این عکس، مریلین مونرو بازیگر، خواننده و مانکن مشهور آمریکایی و جان اف کندی را در کنار یکدیگر نشان می‌دهد. اما این عکس هم واقعی نیست. افرادی که در عکس مشاهده می‌شوند، دو بازیگر شبیه این شخصیت‌ها هستند که عکس آن‌ها توسط عکاسی به نام آلیسون جکسون گرفته و به عنوان عکس دو شخصیت معروف معرفی شده است. جکسون در استفاده از افراد شبیه به شخصیت‌های معروف دنیای سیاست، سرگرمی و ... در عکس‌هایی که این شخصیت‌ها را در موقعیت‌های عجیب و ترکیبی قرار می‌دهند، شهرت دارد. با این که سال‌ها شایعاتی درباره رابطه مرلین مونرو بازیگر افسانه‌ای هالیوود و جان اف کندی رئیس جمهور اسبق آمریکا وجود داشت، اما با توجه به سال تولد خانم جکسون (۱۹۶۰) و تاریخ مرگ دو شخصیت عکس (کندی ۱۹۶۳ و مونرو ۱۹۶۲) این عکس به هیچ وجه نمی‌تواند واقعی باشد. با این حال آلیسون جکسون موفق شد با این عکس که تا حد زیادی واقعی به نظر می‌رسد، عده زیادی از مردم را فریب دهد.

عکاسی از روح بیوه آبراهام لینکلن

از «ویلیام موملر» به عنوان اولین عکاسی نام برده می‌شود که احتمالا به شکل تصادفی اولین عکس ارواح را ظاهر کرد. او قبل از پرداختن به عکاسی به عنوان یک قلم‌زن و حکاک در جواهری کار می‌کرد و در اوقات فراغت به آتلیه‌ای به نام واشنگتن می‌رفت تا عکاسی کند؛ در این عکاسی بود که موملر ادعا کرد اولین عکس از یک روح را گرفته است. ادعای موملر به سرعت او را به شهرت رساند و مشتریان آتلیه‌اش را چندین برابر کرد. او با این ابتکار ثروت زیادی به دست آورد و عکاسان دیگر را نیز به این فکر انداخت که سر از راز او درآورند. به این ترتیب رفته رفته عکاسی از ارواح به یک فرم عکاسی تبدیل شد. اما واقعیت این بود که در آن زمان عکس‌ها روی صفحات شیشه‌ای ظاهر می‌شدند. عکاس ابتدا تصویر دلخواه خود را روی شیشه می‌انداخت و سپس همان شیشه را برای ظهور عکس مشتری به کار می‌برد. مشهورترین عکسی که موملر به این ترتیب ظاهر کرد عکس مری تاد لینکلن، بیوه آبراهام لینکلن شانزدهمین رئیس جمهور آمریکاست که در حدود سال ۱۸۷۱ منتشر شد و توانست تا مدت‌ها به یک موضوع بحث برانگیز تبدیل شود.

کودکی تقلبی آدولف

در سال ۱۹۳۳ عکس نسبتا وحشتناکی از کودکی آدولف هیتلر در روزنامه‌های انگلستان و روزنامه‌های معتبر آمریکایی مانند شیکاگو تریبیون منتشر شد. البته، این عکس واقعا عکس کودکی هیتلر نبود، بلکه تصویر دستکاری شده‌ای از یک کودک زیبای دو ساله به نام جان می‌وارن را نشان می‌داد. عکس از ایالات متحده به اتریش زادگاه هیتلر رسید و سپس توسط یک مجله هلندی چاپ شد که معتقد بود تصویر را از یک منبع قابل اعتماد به دست آورده است. هیتلر خود، به عکس تقلبی کودکی اش واکنش بسیار خشمگینانه‌ای نشان داد. طبق گزارش‌های خبری آمریکا در سال ۱۹۳۸، او به فرماندهانش دستور داد این شایعه را به شدت تکذیب کنند. طبق دستور هیتلر، کنسولگری آلمان با تریبون تماس گرفت و خواستار استرداد و توضیحات شد. این کنسولگری همچنین عکس واقعی هیتلر را به عنوان مدرکی برای رد انتصاب عکس تقلبی به او منتشر ساخت. هویت اصلی عکاس متقلب هنوز ناشناخته است.

فرار اینشتین از انفجار هسته‌ای

در ژانویه ۲۰۱۱، یک عکس سیاه و سفید در برخی وب سایت‌ها منتشر شد که ظاهرا آلبرت اینشتین فیزیک دان سرشناس را سوار بر دوچرخه درحال دور شدن از یک صحنه انفجار بمب هسته‌ای در یک صحرا نشان می‌داد. هرچند برخی افراد این عکس را معتبر دانستند، اما واقعیت این است که این تصویر ترکیبی از دو عکس است که با ۲۹ سال فاصله گرفته شده اند. بخشی از تصویر که اینشتین را روی دوچرخه نشان می‌دهد، در واقع عکسی از این دانشمند است که توسط مؤسسه فناوری کالیفرنیا در تاریخ ۶ فوریه ۱۹۳۳ در سانتا باربارای کالیفرنیا گرفته شده است. تصویر پس زمینه از ناظران نظامی و غیرنظامی که درحال تماشای یک انفجار هسته‌ای هستند در ۱۴ ژوئیه ۱۹۶۲ - هفت سال پس از مرگ اینشتین- در بیابان نوادای آمریکا گرفته شده است. ویرایش بی عیب و نقص عکس، آن را به یک تصویر باور کردنی تبدیل کرده است.