سرانجام همین خون‌ها منجر به پیروزی مستضعفین در سراسر جهان خواهد شد
متن وصیت‌نامه این شهید بزرگوار به شرح زیر است.
بسم الله الرحمن الرحیم
«ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل‌الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»
به نام خدا و با سلام به، ولی عصر (عج) و امام امت این قلب تپنده حزب‌الله و ارواح طیبه شهدای اسلام و با سلامی مخلصانه خدمت خانواده‌های شهدا که چشم و چراغ این ملت هستند امیدوارم که خونمان در راه حق و راهی مقدس ریخته شود. نمی‌دانم چه و چگونه بنویسم. به درستی که خداوند کسانی را که در راه او جهاد می‌کنند دوست می‌دارد کسانی که از تمام اموال و آرزو‌ها و لذت‌های دنیوی چشم پوشیدند و سر در راه معبود و معشوق خود گذاشتند و در این راه عاشقانه قدم برداشتند. من وصیتی ندارم جز این که بگویم جان چیزی نیست که به آسانی از آن بگذرم.
عده‌ای نادان و ابله آمدن من به جبهه را از از دید اقتصادی و یا مسائل خانوادگی می‌نگرند و بدینوسیله می‌خواهند نیامدن خود را به جبهه توجیه کنند و یا بعضی‌ها ما را دیوانه می‌پندارند، من هم قبول میکنم که ما دیوانه هستیم! ما دیوانه خدا و مولایمان حسینیم. ولی شما که دیوانه نیستید چکار کرده‌اید و به کجا رسیده‌اید ما تمام تهمت‌های شما را به جان می‌خریم و امیدواریم که خدای متعال از گناهانمان درگذرد.
پدر گرامیم می‌دانم که ممکن است فامیل‌های نادان و جاهل تو را سرزنش کنند، ولی تو شیر مرد قرآن و رادمرد صبری. تو را همیشه تحسین میکنم کسی که خدا را دارد از هیچ کسی باکی ندارد؛ و از شما کمال تشکر را دارم و امیداورم که در این لحظات آخر مرا ببخشید و اصلا پدرجان برای من ناراحتی نکن و از خطاهایم درگذر من در این دنیا می‌دانم غیر از آزار و اذیت برای شما کاری انجام ندادم از شما حلالیت طلب می‌نمایم.
مادرجان من می‌روم تا راه شهدا را ادامه بدهم و به دنیا ثابت کنم که سرایی فانی و گذراست و از شما کمال تشکر را دارم که همچون زینب وار مرا تربیت نمودی و با دستی باز و هیچگونه ناراحتی مرا تحویل حق نمودی.
هر وقت به‌یاد من افتادی و خواستی گریه کنی به سرقبرم بیا و به یاد کربلای حسین بیفت که مردانه با کافران و ستمگران جنگید. در این دنیای فانی چه خوب است که انسان هرکاری که می‌کند برای تقرب به خدا باشد من در این مدت ناچیز که در جبهه بودم پی به این نکته بردم؛ لذا شهادت را نزدیکترین راه و سریعترین راه تقرب به خدا می‌دانم.
باید بیندیشیم که از کجا آمده و به کجا خواهیم رفت. باید از مظاهر دلفریب دنیا که بسیاری از پیشینیان ما را به ذلت و عذاب کشاند گذشت، باید بدانیم که ما در این دنیا همچون مسافریم و مقصد اصلی آخرت است. مادرجان از شما هم حلالیت طلب می‌نمایم.
پدر و مادر عزیزم، شما امانت خودرا به سوی خداوند حق تعالی باز گرداندید، پس صبور باشید و افتخار کنید که فرزندتان در راه اسلام شهید شد.
خانواده عزیزم، همانطور که تا به حال صبر و مقاومت داشته‌اید بعد از این هم در راه اسلام و انقلاب صبور و مقام باشید. مسلماً بدانید که ریخته شدن این خون‌ها بی‌ثمر نیست و سرانجام همین خون‌ها منجر به پیروزی مستضعفین در سراسر جهان خواهد شد.
برادران عزیزم، خواهشانه از شما می‌خواهم که هرگز راه شهدای حسین را ترک نکنید و همواره پشتیبان آن‌ها باشید و همیشه پشتیبان این انقلاب بزرگ باشید و در نماز جماعت‌ها و جمعه شرکت کنید تا روح مرا شاد گردانید. از شما کمال تشکر را دارم و حلالیت از شما می‌طلبم؛ و خواهرانم امیدوارم فرزندان خود را به پشتیبانی از انقلاب هدایت نمایید و آن‌ها را زینب وار تربیت کنید و همیشه به آن‌ها بسپارید که پشتیبان راه شهدای تحسین و پشتیبان این انقلاب اسلامی باشند و در مراسم نماز جماعت و جمعه از کودکی تشویق نمایید. از شما هم کمال تشکر را می‌نمایم و حلالیت از شما می‌طلبم.
سنگرنشینان عزیز به عنوان برادری کوچک‌تر از شما می‌خواهم که سنگر‌ها را خالی نگذارید و مصمم و استوار تا پیروزی نهایی به پیش روید؛ و در خاتمه از شما خانواده گرامی می‌خواهم که حلالیت مرا از تمامی فامیل‌ها و همسایگان و دوستان و ... بطلبید و از شما مردم شهیدپرور می‌خواهم که پشت جبهه را خالی نکنید و امام را دعا کنید. به امید دیدار در قیامت.
دوستدار همیشگی شما
عباس اسدی، ۱ آبان ۱۳۶۴