رویکردهای روابط عمومی کارآمد

به گزارش گروه اقتصاد ، تقویت روابط عمومی ها جهت تقویت روابط عاطفی مدیران و کارکنان، جایگاه روابط عمومی در اطلاع رسانی دولت و فرهنگ سازی در سازمانها از دیگر کارکردهای این نهاد است. 

توجه ویژه به روابط عمومی به عنوان نهادی که می‌تواند به صورت نظام مند، برنامه ریزی شده و سنجیده در جهت ایجاد، حفظ و گسترش تعامل و تفاهم مدیران با کارکنان اقدام کند، بسیار حائز اهمیت است.

کم مهارتی و مشکل فنی و ضوابط قانونی و اداری برای کار روابط عمومی ها، آسیب پذیری همبستگی و روح کار جمعی در مدیران روابط عمومی و مطلق اندیشی چه در مدیران روابط عمومی و چه برخی از مدیران سازمان، بی توجهی به طرح‌های پژوهشی و افکارسنجی- که همه و همه موجبات بی توجهی یا کم توجهی به افکار عمومی را سبب شده و عدم مشارکت کارکنان در تصمیم گیری‌ها را که از دغدغه‌های جدی است- باعث شده است.

با گماردن مدیران علمی ارزش گرا و فرآیند محور، مدیرانی در مصدر امور روابط عمومی‌ها قرار گیرند که از لحاظ فنی، تخصصی، تجربی و توانمندی‌های فردی با برنامه ریزی ارتباطی ویژه و پژوهش‌های افکار عمومی توانایی جلب مشارکت عمومی و اعتمادسازی در افکار عمومی را دارا باشند و فرآیند توسعه سازمانی و تحقق عملی کارکرد‌های روابط عمومی را به نحو مطلوبی فراهم کنند.

روابط عمومی‌ها تاکنون نتوانسته اند به طور کامل نگاه حرفه‌ای و تخصصی را در خود ایجاد نمایند؛ چرا که از یک طرف غالب مسئولان به این هنر و فن توجهی نکرده اند و از طرفی بسیاری از مدیران ما با کارکرد‌های روابط عمومی ایده آل آشنا نبوده اند. روابط عمومی مدون و برنامه ریزی شده یکی از ابزار‌های قوی مدیریت افکار است، روابط عمومی به عنوان اصلی‌ترین حلقه ارتباط بین مدیران و کارکنان، مسئولیت خطیری در فرآیند دسترسی مدیران و افکار جمعی کارکنان دارند.

بدون شک روابط عمومی به عنوان یک «فن» و «هنر» نقش بسزایی در برقراری و تسهیل ارتباط دوسویه بین مدیران سازمان و کارکنان دارد، به طوری که امروزه کمتر سازمانی را می‌توان یافت که خود را بی نیاز از روابط عمومی بداند و در عین حال موفقیت‌های چشمگیری را در زمینه‌های مورد نظر و تحقق اهداف از پیش تعیین شده به دست آورده باشد.

اما اگر روابط عمومی‌ها بخواهند تأثیر گذار باشند، باید از همه نظر در «جایگاه» بایسته و شایسته خود قرار داشته باشند تا با مهارت در این موضوعات منشأ اثر در جهت تحقق اهداف سازمانی باشند:

۱- توجه جدی به افکار همه کارکنان در ایجاد حرکت، اصلاح و جریان سازی سالم.
۳- دفاع از جایگاه روابط عمومی در مقابل دخالت‌های غیرمسئولانه واحد‌ها و افراد.
۴- حفاظت از حریم سازمان در مقابل جوسازی ها، خلاف گویی ها، دروغ پردازی ها، تهدید‌ها و ... این در حالی محقق می‌شود که مدیر روابط عمومی خود مبرا از این مسائل باشد.
۵- خروج روابط عمومی از موضع انفعالی به موضع فعال (در حال حاضر بسیاری از مدیران روابط عمومی کاملاً از موضع انفعالی در مقابل مدیران برخوردار می‌باشند.)
۶- تغییر فرهنگ سازمانی غلط، به این نکته باید توجه کرد، کارگزار روابط عمومی موقعی در جهت تغییر فرهنگ سازمانی می‌تواند حرکت کند که با مقوله فرهنگ آشنایی داشته و دیگر این که با علم رفتار سازمانی مأنوس باشد.
۷- ایجاد حسن رابطه بین کارکنان، مشاوران و مدیران سازمان.
۸- کمک در جذب استعداد‌های درخشان کارکنان یا به عبارتی ایجاد بستری مناسب در جهت بالندگی اندیشه کارکنان.
۹- تقویت ارزش‌ها و ویژگی‌های مطلوب انسانی.
۱۰- معرفی الگو‌های آموزشی مناسب درون سازمانی و برون سازمانی.
۱۱- سازماندهی خبری سازمان (تلاش برای اطلاع یابی و اطلاع رسانی به موقع با روش‌ها و ابزار‌های ارتباطی.)
۱۲- تدوین نظام ارتباطی منسجم و تبلیغی شفاف و روشن.
۱۳- تغییر نگرش مسئولان نسبت به نقش روابط عمومی و جایگاه و اهمیت آن.
۱۴- جهت گیری و جهت دهی سازمان به سوی کارمند محوری.
۱۵- همکاری فعال و مستمر با مطبوعات و رسانه ها.
۱۶- تأکید هماهنگ بر بهبود روابط درون سازمانی و برون سازمانی.
۱۷- تنظیم برنامه مدون و سالیانه برای عمل به شعائر و برگزاری مراسم مذهبی و غیره...
۱۸- انعکاس انتقادات و اخبار به صورت شفاف و عدم ممیزی نمودن آن به مسئولان و دریافت بازخورد آن جهت ارائه به کارکنان.
۱۹- برگزاری جلسات داخلی بین کارکنان و مدیران به صورت ماهیانه یا فصلی.
۲۰- تهیه مقاله‌های علمی در حوزه فعالیت‌های سازمان و نشر آن در رسانه‌های گروهی.
۲۱- معرفی مطلوب مقالات و تحقیقات کارکنان در سطح سازمان.
۲۲- انعکاس تجربه‌های موفق کارکنان سازمان.
۲۳- چاپ بروشور پیام‌های آموزشی، پژوهشی و دیگر فراورده‌های سازمانی.
۲۴- تهیه فیلم برای معرفی سازمان.
۲۵- ایجاد برنامه نظامند همدردی با خانواده‌های سازمان بدون تبعیض قائل شدن.
۲۶- تهیه و تنظیم منشور اخلاقی روابط عمومی سازمان.

داوود طالبی / کارشناش ارشد روابط عمومی و ارتباطات