وضعیت شغلی قانونگذاران بعد از نمایندگی
گزارش حاضر تصریح می‌کند که قانونگذاری و نظارت در زمره مهمترین وظایف پارلمان‌ها به حساب می‌آیند، اما نقش نمایندگان تنها به این دو حوزه محدود نمی‌شود. پارلمان‌ها در جهان کنونی مراکزی چندوظیفه‌ای هستند. در این میان، نمایندگان براساس نیاز‌های جامعه به اصلاح و تنقیح قوانین می‌پردازند و به همین دلیل مسئولیت‌های مشخص و غالباً سنگینی دارند. پیش‌نیاز حضور افراد در پارلمان به‌عنوان نمایندگان ملت‌ها، برخورداری از دانش و تخصص لازم است و در طول دوره نمایندگی، این دانش و تخصص با تجربه ترکیب شده و نمایندگان را حتی در دوره پس از بازنشستگی یا شکست در انتخابات به‌صورت بالقوه و بالفعل به نیرو‌های کارآمد و مجربی تبدیل می‌کند.
طبق گزارش خانه ملت، این گزارش می‌افزاید با هدف بهره‌مندی حداکثری از ظرفیت نمایندگان ادوار، کشور‌ها به فراخور ساختار حکومتی و پارلمانی، سازوکار‌هایی را تدوین و سعی کرده‌اند ظرفیت‌ها، تخصص و تجربه نمایندگان سابق را به نحو مطلوبی هدایت و مدیریت کنند. بااین‌حال، در جوامع پیشرفته و مترقی، غالب نمایندگان پس از پایان دوره نمایندگی به‌صورت منفرد درصدد کاربست ظرفیت‌ها و مهارت‌های خود برای تأمین منافع و اهداف فردی، گروهی یا ملی هستند.
در گزارش حاضر با هدف بررسی وضعیت شغلی ـ. معیشتی کنونی نمایندگان پارلمان‌هایی که ترک خدمت کرده اند، سوابق ۸۲۳ نماینده از مجالس قانونگذاری آمریکا، بریتانیا، اتحادیه اروپا و نیوزلند بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده، این گونه می‌توان استنتاج کرد که نمایندگان سابق به‌صورت مستقل یا سازمانی درصدد بهره برداری حداکثری از دانش، تخصص و تجربه قانونگذاری خود (به‌عنوان عنصر لابی‌گر) در راستای منافع شخصی، گروهی، جناحی و حتی ملی هستند. بر این اساس شغل‌هایی نظیر فعالیت آکادمیک و تحقیقاتی، مشاوره، بنگاه داری و مدیریت کسب وکار‌های تجاری ازجمله حوزه‌هایی بوده که اکثریت نمایندگان پس از ترک خدمت در این عرصه‌ها مشغول به فعالیت شدند؛ با این حال، «مشاوره» در عرصه‌های عمدتاً سیاسی، اقتصادی و حقوقی محبوب‌ترین حرفه و شغل در میان نمایندگان سابق پارلمان‌ها به شمار می‌آید.