استاندار هرات: شکاف قومی مانع صلح در "افغانستان" است
به گزارش گروه بینالملل ، محمد آصف رحیمی روز یکشنبه در نشست مشورتی صلح با مشارکت جوانان؛ زنان و نهادهای مدنی استان های غرب افغانستان ، افزود : فقر و بیکاری از دیگر موانع راه صلح و امنیت این کشور است .
وی هدف از برگزاری نشست مشورتی صلح در غرب افغانستان را گنجاندن پیشنهاد ها و راه حلها و نظریات جوانان و زنان در فرآیند صلح خواند.
وی گفت: ما برای گروههای مخالف دروازه صلح را باز کردیم و بستههای مختلف پیشنهاد دادیم اما جواب ما را باگلوله میدهند و افراد عادی ، تاجر و خبرنگاران ما را میکشند.
استاندار هرات مدعی شد که در جنگ افغانستان دستهای خارجی کار میکند و بدون اشاره به کشوری مشخص گفت: از چهل سال به این طرف جنگ از یک منبع حمایت مالی و برنامه ریزی میشود.
رحیمی تصریح کرد که برای تامین صلح قربانی لازم است و باید این قربانی را داد تا صلح برقرار گردد.
همچنین در جلسه معاون شورای عالی صلح افغانستان از وجود شماری افراد خواهان صلح در میان گروههای طالبان خبر داد و گفت که اما بعضی مشکلات و موانع بر سر راه آنها قرار دارد اما از این موانع چیزی نگفت.
حبیبه سرابی گفت: هدف و دورنمای شورای عالی صلح، علاوه بر برقرای صلح بحث تامین عدالت اجتماعی است که این موضوع نیاز به بسیج ملی دارد.
او در مورد اهداف این شورا افزود که پنج هدف شورای عالی صلح، کشاندن طالبان به میز مذاکره، ایجاد اجماع ملی، تامین ثبات و ایجاد طرحها از سوی مردم محل، اجرای توافقنامه صلح و ترویج فرهنگ صلح در میان شهروندان است.
سید محمد شیرزادی رییس حج و اوقاف استان هرات هم در این نشست گفت: باید همپذیری میان اقوام و شهروندان افغانستان ایجاد گردد، چون ما خواهان صلح هستیم و بدون همپذیری صلح تامین نخواهد شد.
زهرا عمری نیز در این نشست گفت ما از دولت و شورای عالی صلح، صلح واقعی میخواهیم نه صلح نمایشی و باید تعریف درستی از دشمن و دوست داشته باشیم.
وی خطاب به مخالفان مسلح افغانستان نیز گفت: ما از جنگ خسته شدهایم آیا شما خسته نشدهاید و آیا فکر میکنید که جنگ باعث پیشرفتتان میشودو باید صلح کنید تا همه در آرامش باشیم.
عبدالقادر کامل از کارشناسان سیاسی افغانستان هم در این نشست گفت که برای ایجاد صلح و برای کشاندن گروههای مخالف به میز مذاکره باید نگاه دولت افغانستان نسبت به صلح تغییر کند.
وی تصریح کرد که نگاه کنونی دولت به صلح یک نگاه پروژهای و ابزاری است و همچنین دید طالبان و کشورهای منطقه یک نگاه مشکوک اطلاعاتی است.