رادیو اگر هزارسال از عمرش بگذرد باز هم رسانه‌ای دوست داشتنی است/ مرتضی حیدری مبصر کلاس گویندگی ما بود
فرزانه سادات معصومیان گوینده رادیو و مجری در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره رادیو گفت: 23 سال است در رادیو فعالیت می کنم، تعدادی هنرجو بودیم که از سوی سازمان صدا و سیما پذیرفته شدیم و در یک کلاس با ترکیبی از آقایان و خانم ها آموزش دیدیم. در آن کلاس مرتضی حیدری مبصر ما بود. آن دوره سخت بود و چند سالی طول کشید تا وارد سازمان شویم.
وی در همین راستا افزود: من آن سختی های شیرین را دوست دارم. 3 سال طول کشید تا معلوم شد می توانیم وارد سازمان شویم. به رادیو علاقه خاصی دارم، به ویژه که با وجود شبکه های اجتماعی و امکانات دیگری اعم از اینترنت و بسیاری از ابزارهای مختلف هنوز هم جایگاه خود را در بین مخاطبان حفظ کرده است.
این گوینده درباره تاریخچه رادیو اظهار کرد: 78 سال یک عمر است اما در عین حال عمر رادیو در ایران در مقایسه با کشورهای دیگر زیاد نیست. محل استقرار پخش رادیو در چند نقطه در جابه جایی بود. ساختمان بیسیم شاید قدیمی ترین محل استقرار برنامه سازی و پخش رادیو، تجریش و منطقه نیروی هوایی، پس از آن جام جم و در آخر میدان ارگ پایین تر از 15 خرداد که در حال حاضر به اندازه یک یادگاری از گذشته باقی مانده از نقاطی بودند که تا کنون برای رادیو استفاده شد. رادیو که به آن رسانه گرم گفته می شود همیشه شنیدنی و دوست داشتنی است.
معصومیان ادامه داد: در سنین کودکی وقتی پدرم برایمان رادیو می خرید خوشمان می آمد هم به جهت صدایی که دریافت می کردیم و هم به جهت سیمی که تنها به یک آهن وصل می شد. دسترسی آسان رادیو از گذشته تا امروز ادامه دارد و شکل آن تغییر کرده است. کشاورز در محل کارش، صیاد در کنار آب و کسانی که دسترسی به تلویزیون و شبکه های اجتماعی و اینترنت برایشان سخت است از رادیو بهره می برند. رادیو همدم و همراه و هم خانه بسیاری از افرادی است که در منزل و تنها هستند است.
وی به پیشرفت رادیو در حال حاضر اشاره و بیان کرد: رادیو در گذشته با 2 ساعت کار خود را شروع کرد و در ادامه با 5 ساعت برای مخاطبان برنامه داشت اما اکنون شبکه های متعددی اعم از شبکه ورزش، شبکه نمایش، شبکه جوان، شبکه قرآن، شبکه فرهنگ و بسیاری از شبکه های دیگر مخاطبان خود را دارند. به عقیده من اگر هزار سال هم بگذرد می توان از رادیو به عنوان رسانه ای دوست داشتنی، محبوب، صمیمی، همراه و گرم یاد کرد.
گوینده رادیو جوان درباره ارتباط مخاطبان با رادیو و نوع آن توضیح داد: شبکه های اجتماعی و ابزار دیگر ارتباطی در قدیم نبود و همه از طریق رادیو که در دسترس بود ارتباط برقرار می کردند. در حال حاضر اخبار و اطلاعات از طریق ابزار دیگر منتقل می شود و با این وجود باز هم رادیو جایگاه خود را حفظ کرده است. از آن جایی که انسان ها در ابتدا از طریق دل و عواطفشان ارتباط برقرار می کنند فکر می کنم ما نیز اگر بخواهیم افراد موفقی باشیم باید ابتدا از راه دل با دیگران ارتباط برقرار کنیم چه بسا خداوند هم که خالق ما انسان هاست برای ارتباط از بین تمام اسامی جلاله با نام رحیم یعنی مهربان برای صحبت کردن، هم کلام شدن و امر و نهی هایی که به نفع بنده است وارد می شود، رادیو هم با صدایی که بر روی امواج سوار است و به گوش مخاطب می رسد این ارتباط دلی را برقرار می کند.
معصومیان افزود: کسانی که رادیو را روشن می کنند با این صدا احساس می کنند که هستند. مخاطبان چون شبکه را خود انتخاب می کنند برنامه های خاص خود را دنبال می کنند. گوینده ای که صدا و اجرایش مورد اقبال مخاطب بوده است با جمله ای که می گوید می تواند روز شما را به شکل مثبت برایتان رقم بزند البته ممکن است برعکس این حالت هم روی دهد یعنی گوینده مخاطب را به شکلی یا با خبر بدی متاثر کند.
وی بر ارتباط عجیب و حسی مخاطبان تاکید کرد و افزود: رادیو رسانه بسیار عجیبی است برای همین از آن به عنوان جعبه جادویی یاد می شود چون به شکلی مخاطبان را جادو می کند که خودشان هم متوجه نمی شوند و غرق در شنیدن موسیقی و جملات گوینده یا نمایش رادیویی می شوند. مخاطبان رادیو وقتی برنامه خاص و مورد نظر خود را گوش می دهند با آن همراه می شوند و با این که از آنها دور است گویی گوینده یا هنرمندانی که برنامه را اجرا می کنند در کنار مخاطب حضور دارند و با او حرف می زنند بنابراین این حسی که از دل بر می آید و ناشی از عواطف انسانها است بین مخاطب و رادیو برقرار می شود ولی در شبکه های اجتماعی این گونه نیست.
معصومیان خاطرنشان کرد: حتی اگر صدا و موسیقی و هر برنامه تصویری در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی وجود داشته باشد، آن اثرِ مستقیم و محسوسِ رادیو را ندارند. بنابراین فکر می کنم با وجود پیشرفت بیشتر علم و گسترش شبکه های اجتماعی باز هم رادیو حرف برای گفتن دارد و جایگاه خود را حفظ خواهد کرد.