کودکان بی قرار را با نگاه خیره اذیت نکنید
وی ادامه داد: بنابراین خانوادهها برای اینکه حال این کودکان بهتر شود ناگزیرند آنان را به مراکز تفریحی و فرهنگی مانند سینما، پارک و شهربازی ببرند.
وی اضافه کرد: مسئولان و کارکنان مراکز فرهنگی و تفریحی و همچنین مردم باید این کودکان دارای اختلال اوتیسم را درک کنند چراکه این کودکان، تحمل ماندن در صف را ندارند.
مسئول آموزش، پژوهش و توانبخشی انجمن اوتیسم ایران گفت: البته این مساله به آن معنا نیست که این کودکان به ابتدای صف بروند بلکه به آن معنا است که اگر مردم کودک بی قراری را دیدند، نگاه خیره به او نداشته باشند و از خانوادهها سئوال نپرسند و اجازه دهند کودک و خانواده او راحت باشند.
توکلی افزود: مردم و اقوام کودک دارای اختلال اوتیسم نباید در اماکن عمومی و مهمانیها در مورد کودک سئوال بپرسند.
وی ادامه داد: آنان نباید با سئوالاتی مانند» چرا این کودک حرف نمیزند «» چرا دستانش را اینقدر تکان میدهد «و» آیا کودک شما گفتار درمانی انجام میدهد خانوادهها را در تنگنا قرار دهند.
وی تصریح کرد: این سئوالات خانوادههای کودکان دارای اختلال اوتیسم را آزار میدهد و آنان را به فکر فرو میبرد.
مسئول آموزش، پژوهش و توانبخشی انجمن اوتیسم ایران اظهار داشت: درمان توانبخشی اوتیسم، طولانی مدت است و درمان موقت ندارد.
توکلی افزود: از سوی دیگر در فصل بهار و با تغییر آب و هوا و بروز آلرژی فصلی و سرماخوردگی، مراجعه کودکان دارای اختلال اوتیسم به درمانگاهها و بیمارستانها بیشتر میشود چراکه این کودکان حساستر هستند و شدت بیماری در آنان بیشتر است.
وی خاطرنشان کرد: کادر پزشکی و مردم در مراکز درمانی باید خانوادههای دارای کودکان اوتیسم را درک کنند چراکه این کودکان هنگام تزریق یک آمپول ساده واکنش بیشتری نشان میدهند و کادر پزشکی باید با عطوفت بیشتری این کار را پیش ببرند و مردم هم باید اجازه دهند کودک بی قرار زودتر کارش انجام شود.
توکلی یادآور شد:اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی با شاخصهای نقص در ارتباط اجتماعی، رفتارهای کلیشهای، مشکلات درک شناختی و خزانه رفتاری، حرکتی و کلامی محدود است.
به گفته وی، اوتیسم در پسران، ۴۰ برابر دختران است و طبق آخرین آمار به ازای هر ۶۵ تولد در کشورهای توسعه یافته، یک کودک با اختلال اوتیسم متولد میشود که این نسبت در ایران یک کودک دارای اختلال اوتیسم به ازای هر ۱۵۰ تولد است.
منبع: ایرنا