خودمان به خودمان عیدی دادیم!/ امیدوارم تیم ملی در جام جهانی نتیجه بگیرد

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، علیرضا نورمحمدی برای سال ۹۷ برنامه‌های زیادی دارد. بقا در لیگ برتر موضوعی است که او به شکل جدی برایش برنامه ریزی کرده است. گفت‌وگوی نوروزی نورمحمدی با خبرنگار گروه ورزشی را در زیر می‌خوانید:

*سال قبل برای شما چطور بود؟

سال خوبی نبود. نه از نظر ورزشی برای من خوب بود و نه از بعد اجتماعی برای سایر مردم ایران. سال ۹۶ به نظرم واقعا مردم تحت فشار بودند. اتفاقات بدی برای هموطنان افتاد. سال ورزشی بدی هم برای من بود. ولی همین که سلامت هستم خدا را شکر. آنقدر تحت فشار بودم که از نیم فصل دیگر نمی‌خواستم فوتبال بازی کنم، ولی باز هم شرایط به گونه‌ای پیش رفت که به سپیدرود پیوستم. در کل سالی نبود که علاقه داشته باشم در موردش صحبت کنم.

*برای سال جدید چه آرزویی داری؟

سال جدید سالی فوتبالی است. امیدوارم از روز اولش خوب باشد و تیم ملی هم در جام جهانی نتیجه خوبی بگیرد. ان‌شاءالله مردم روز‌های خوبی را ببینند. امیدوارم بهترین اتفاقات برای همه رخ دهد.

*سر سفره هفت سین برای خودت چه چیزی را آرزو کردی؟

آرزو کردم حالا که به سپیدرود آمدم بهترین عملکرد را داشته باشم و بتوانم به بقا این تیم در لیگ برتر کمک کنم. به هر حال مردم به بازیکنان امید بسته‌اند. من و چند نفر دیگر هم در اواسط کار آمدیم و شاید این توقع وجود داشته باشد که آمده‌ایم تیم را حفظ کنیم. پس آرزو می‌کنم حالا که مردم به من و دیگران اعتماد کردند، تیم را حفظ کنیم و سال خوبی را برایشان رقم بزنیم. آرزو می‌کنم سپیدرود بماند تا برابر مردم رشت و خود علی آقا کریمی رو سفید شوم. در آخر هم طبق معمول آرزوی سلامتی خانواده‌ام را دارم.

*برنامه‌ات برای نوروز چیست؟

این بار عید را در رشت هستیم و چون بازی سختی در پیش داریم به دنبال تمرین بهتر هستیم. شیرینی عید امسال این است که می‌خواهیم استقلال را شکست دهیم و سه امتیاز خانگی را حفظ کنیم.

*در عیدی دادن دست و دلباز هستی؟

امسال سعی می‌کنم خوب عیدی بدهم. همیشه عیدی داده‌ام. باید باید ببینیم چند نفر عیدی گیرنده داریم.

*خاطره بامزه‌ای از عید برایمان بگو؟

چند سال پیش، قبل از بازی با الشباب عید را در اردوی پرسپولیس بودم. در آن بازی شش گل به الشباب زدیم. بازیکنان همه به هم عیدی می‌دادند و توقع داشتیم هر چقدر به دیگری عیدی دادیم همانقدر عیدی بگیریم. خلاصه این که از این جیب به آن جیب بود و همین موضوع جو شادی را در تیم بوجود آورده بود. انگار خودمان به خودمان عیدی می‌دادیم. آن سال تنها سالی بود که در اردو بودیم و یکی از بهترین عیدهایم بود.