تماشای لوور پاریس در سی تیر تهران

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، موزه ملی ایران در ابتدای خیابان سی تیر جا خوش کرده است. موزه ای که بنای آن را آندره گدار معمار سرشناس فرانسوی طراحی کرده و آن زمان کسی فکرش را نمی کرد که این موزه زمانی میزبان لوور، یکی از مهمترین موزه های جهان باشد. نمایشگاه لوور در تهران فرصتی مناسبی برای بازدید از آثار تمدن های مختلف در ایران است. پیش از رفتن به نمایشگاه لوور پیشنهاد می کنیم روایت زیر از نمایشگاه را بخوانید تا با سیر شکل گیری موزه و فلسفه چیدمان نمایشگاه آشنا شوید.

نام لوور برای بسیاری از مردم دنیا معاول واژه موزه است و تاریخچه مجموعه های لوور، با تاریخ فرانسه آمیخته که محصول قرن ها شور و اشتیاق آنهاست. این آثار به وسیله مجموعه داران، باستان شناسان و سخاوتمندی اهدا کنندگان جمع آوری شده است. نمایشگاه موزه لوور در تهران بر پایه تاریخ این موزه بخش های مختلفی دارد. در ورودی این نمایشگاه تصویری از هرم شیشه ای معروف لوور به نمایش گذاشته شده و پس از آن پا به سالنی می گذارید که تولد یک موزه در آن به روایت گذاشته شده است.

سالن نخست، تولد لوور

هسته اولیه آثار لوور مجموعه های شاهان فرانسه است که شکل گیری آن در عصر رنسانس آغاز شد. فرانسوای اول تعداد زیادی تابلوی نقاشی خریداری یا به نقاشان ایتالیایی سفارش دادو سنت حمایت شاهان از هنز در طوب قرن هفدهم میلادی ادامه پیدا کرد و در دوره لویی چهاردهم به اوج خود رسید. او از هنرمندان مستعد پشتیبانی و مجموعه های بزرگی از آثار هنری را خریداری می کرد. این آثار زینت بخش کاخ لوور پاریس یا کاخ ورسای می شدند و شاهان پس از او نیز این کار را ادامه دادند. مجموعه های که پایه تشکیل موزه لوور شد. در سالن نخست نمایشگاه موزه لوور بخشی از این آثار که در این دوره و پیش از تشکیل موزه لوور جمع آوری شده به نمایش گذاشته شده است. برنامه ریزی برای تشکلی موزه های نوید در قرن نوزدهم در اروپا مطرح شد اما طرح تاسیس موزه در کاخ لوور پس از وقوع انقلاب فرانسه در سال 1789 عملی شد. 

سالن دوم، رویای جهانی شدن

از میانه سالن نخست و در ادامه آن سالن دوم مربوط به آثار باستانی است که فرانسوی ها با کاوش های باستان شناسی به آن دست یافتند. در قرون نوزدهم لوور نقش مهمی در کشف تمدن های باستانی در حوزه مدیترانه داشت و به طور فعال در اکتشافات باستان شناسی یونان، مصر، بین النهرین و ایران حضور پیدا می کرد. هرچند لوور مدعی داشتن قرارداد با این کشورهاست اما حداقل براساس خاطرات کاوش گرانی مانند دیالافوا در ایران، آنها آثار کشف شده ارزشمند را پنهانی و با دادن رشوه به مقامات محلی به لوور منتقل می کردند. سرازیر شدن این آثار به موزه لوور منجر به تاسیس بخش مصر در سال 1827 ، بخش آشور در سال 1847 و بخش هنرهای اسلامی در سال 1893 در موزه لوور شد. در این سالن اثار جمع آوری شده به ویژه دو اثر مربوط به سرزمین ایران به یافته های باستان شناسی یا جمع آوری آثار باستانی توسط لوور بر میگردد که از تمدن های مختلف در آن آثاری به نمایش گذاشته شده است.

سالن سوم، توجه به هنر زمان

هر چند آثار باستانی لوور مورد توجه بیشتری قرار گرفته اما این موزه همواره در حوزه هنر روز نیز فعال بوده است. در سالن سوم لوور مجموعه نقاشی های به نمایش گذاشته از هنرمندان مطرحی است که در دوره های مختلف آثاری را تولید کرده اند. چندین قاب نقاشی این بخش از موزه، جزو آثار شاخص جهانی هستند و پیشنهاد می کنیم حتما از آنها بازدید کنید.

سالن آخر، موزه زنده

در قرن بیستم، سیمای لوور به تدریج به تصویر که امروز می بینیم نزدیک تر شد. طرح لوور بزرگ در سال 1993 اجرا و هرم شیشه آن ساخته شد. بخش های هنری و تالارهای جدید نیز به مرور به لوور اضافه شدند. در سالن آخر با آثاری مدرن تری روبرو هستیم. آثاری که گاهی پایه اولیه آنها اثری از لوور بوده که بعدها هنرمند دیگری، چیزی به آن افزوده است. این اقدام سبب تولید آثار با ارزشی شده و نشان دهنده در باز موزه لوور برای آثار جدید است. 

عکس های خاصی از لوور

در کنار نمایشگاه موزه لوور نمایشگاهی از  کس‌های کیارستمی از موزه لوور نیز برای نخستین بار برپا شده که حاصل ثبت حضور بازدیدکنندگان در موزه لوور با نگاه خاص این هنرمند است. کیارستمی در سال‌های ۱۳۷۴ تا ۱۳۹۰ در تالار‌های نقاشی و مجسمه‌های موزه لوور به ثبت لحظات ارتباط بازدیدکنندگان با آثار پرداخت که نتیجه آن سلسله عکس‌هایی است که منتخبی از آن‌ها در موزه ملی ایران به نمایش درآمده است. بسیاری از بازدیدکنندگان این نمایشگاه از ثبت های خاص کیارستمی متعجب شده اند.

بازدید: تهران، خیابان امام خمینی، ابتدای سی تیر، موزه ملی ایران، سالن نمایشگاهی موزه دوران اسلامی

زمان: همه روزه 9 تا 18

قیمت بلیت: 5 هزار تومان