مقایسه اجاره‌نشینی در ایران با ۹ کشور؛ تهرانی‌ها کار می‌کنند تا اجاره‌خانه بدهند
ژاپن: ۳۸ درصد مردم ژاپن درخانه‌های اجاره‌ای زندگی می‌کنند و باید ۲۱ درصد درآمدشان را هم برای آن صرف کنند.
کره‌جنوبی: میزان اجاره‌نشینی در کره‌جنوبی ۴۴ درصد است. به‌طور میانگین، هر کره‌ای ۳۰ درصد درآمدش را باید اجاره خانه بدهد.
اندونزی: در اندونزی هر دو مورد راحت است هم اجاره‌نشین بودن و هم صاحب خانه شدن. میزان اجاره ۲۰ درصد حقوق است و تنها ۱۲ درصد جمعیت خانه شخصی ندارند.
روسیه: در روسیه اوضاع خوب است. در شش سال گذشته، روسیه توانسته تا ۲۷ درصد جمعیت اجاره‌نشین‌ها را کم کند. اجاره‌نشینی در روسیه کم است، ۱۳ درصد اجاره نشین هستند. ۲۱ درصد از درآمد هم صرف اجاره خانه می‌شود.
انگلیس: در انگلیس تنها ۲۰ درصد جوانان خانه دارند و ۸۰ درصد جمعیت بین ۲۵ تا ۳۵ سال اجاره‌نشین‌اند. اما میانگین پرداخت اجاره‌نشینی آنقدرها هم بالا نیست، فقط ۳۵ درصد.
نیجریه: ۲۲ درصد مردم نیجریه خانه اجاره‌ای دارند. البته زندگی روستایی این آمار را این‌همه متعادل کرده. در آبوجا پایتخت این کشور مردم حدود ۵۷ درصد از درآمدشان را اجاره خانه پرداخت می‌کنند.
آمریکا: در چند سال گذشته اوضاع مسکن در آمریکا بیخ پیدا کرده و رشد اجاره‌نشینی دوبرابر شده. البته میزان اجاره‌نشینی فعلا ۳۵ درصد است. آمریکایی‌ها در بیشتر شهرها ۴۰ درصد درآمدشان را بابت اجاره خانه کنار می‌گذارند اما این رقم برای «منهتن» ۵۷ درصد است.
مکزیک: چیزی نزدیک به ۶۰ درصد درآمد مکزیکی‌ها می‌رود پای اجاره. البته بیشتر مردم هم خانه دارند و تنها ۱۴ درصد این هزینه را پرداخت می‌کنند.
آلمان: ۴۸درصد آلمانی‌ها اجاره‌نشین‌اند اما ملالی نیست چون حمایت‌های دولتی از اجاره‌نشین‌ها باعث شده مردم خیلی به فکر خانه‌دار شدن نباشند. ژرمن‌ها ۳۰ درصد حقوقشان را اجاره پرداخت می‌کنند.
حالا ببینیم هر ایرانی مستاجر ماهیانه چقدر بابت اجاره خانه پیاده می‌شود؟ میانگین اجاره‌نشینی در ایران حدود ۳۵ درصد است. مثل انگلستان و آمریکا. میانگین اجاره در تهران برای یک خانه ۷۰ متری حدود یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان است، در حالی که میانگین درآمد هر تهرانی می‌شود یک میلیون و ۷۰۰هزار تومان. با این حساب تهرانی‌ها کار می‌کنند تا اجاره خانه بدهند. چیزی نزدیک به ۹۰ درصد حقوقشان را.
منبع: هفت صبح
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.