دو شرط امام حسن(ع) برای دوستی
امام حسن علیه السلام به يكى از فرزندانش فرمود: فرزندم! با هيچ كس دوستى و برادرى مكن؛ تا این که از چگونگى ورود و خروج او در كارها آگاه شوى.
قَالَ (ع) لِبَعْضِ وُلْدِهِ يَا بُنَيَّ لَا تُؤَاخِ أَحَداً حَتَّى تَعْرِفَ مَوَارِدَهُ وَ مَصَادِرَهُ فَإِذَا اسْتَنْبَطْتَ الْخِبْرَةَ وَ رَضِيتَ الْعِشْرَةَ فَآخِهِ عَلَى إِقَالَةِ الْعَثْرَةِ وَ الْمُوَاسَاةِ فِي الْعُسْرَةِ.
امام حسن علیه السلام به يكى از فرزندانش فرمود: فرزندم! با هيچ كس دوستى و برادرى مكن؛ تا این که از چگونگى ورود و خروج او در كارها آگاه شوى؛ پس هر گاه كسى را آزمودى و معاشرت با او را پسندیدی با او بر اساس گذشت از لغزش و برادرى در مشكلات، دوستى و رفاقت كن.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *