سفری به ابهر؛ نخستین زیستگاه انسانی در ایران

به گزارش گروه فضای مجازی ، منطقه ابهر و مناطق اطراف ابهرود (ابهر چای)، از نخستین زیستگاههای انسانی در ایران است و از پیشینه تاریخی طولانی برخوردار است.

در هزاره دوم پیش از میلاد، دره ابهررود از رونق قابل توجهی برخورداری بوده است درقرن نهم پیش از میلاد، مادها در این منطقه اتحادیه ای از قبیله‌های گوناگون را به وجود آوردند که مقر آن در ابهر چای بوده است.

در زمان روی کارآمدن حکومت ایلخانان و انتخاب سلطانیه به عنوان پایتخت، این منطقه به علت برخوردارشدن از شبکه های جاده ای اهمیت ارتباطی قابل توجهی به دست آورد .وجه تسمیه این شهر از واژه پهلوی (اوهر) گرفته شده است.

مسجد جامع ابهر

این واژه به معنای محل بستن آب هاست . جایگاه نخستین خانه های این شهر، تپه ای باستانی به نام تپه قلعه است و درکناره راست ابهر رود جای دارد. این محل یکی از نخستین زیستگاههای انسانی منطقه زنجان به شمار می رود و حداقل از اوایل هزاره چهارم پیش از میلاد مورد استفاده و محل سکونت جماعت های آغازین بوده است.

بقعه پیر احمد

اماکن دیدنی و تاریخی شهرستان ابهر:

بقعه پیراحمد، امامزاده زیدالکبیر، امامزاده محمد، امامزاده ابراهیم، امامزاده اسماعیل، بقعه ملاحسن، مسجد جامع ابهر، مسجد جامع قروه، ابهر رود، بنای چلبی اوغلی، ارگ سلطانیه، روستای ویر، علمدار تپه