امداد و نصرت الهی
اسراء/ 80
نکته‌ها
صدق، بهترین وصف و حالت یک کار و یک شخص در آغاز و انجام آن است. چه بسا کارهایی که آغاز غیرصادقانه دارد و با قصد ریا، سمعه، فریب، برتری‌جویی و مانند آن شروع می‌شود، یا آغازی صادقانه دارد، ولی پایانی آمیخته به غرور، عُجب، منّت، حبط و سوء عاقب پیدا می‌کند و برکات آن محو می‌شود. رمز شکست بسیاری از حرکت‌ها، نبود صداقت در آنها و قطع امداد الهی از آن است.
امام صادق (ع) می‌فرماید: هرگاه برای ورود به کاری، ترس و وحشت داشتی این آیه را بخوان و اقدام کن.
انسان به جایی می‌رسد که از «صدیقین» می‌شود، هرچه می‌گوید عمل می‌کند و هرچه را عمل می‌کند، می‌گوید. قلب و زبان و عملش یکی می‌شود.
از مصادیق «سلطان نصیر»، داشتن جانشینی لایق، یاری باوفا و وزیری دلسوز و کاردان است.
از این آیه می‌آموزیم و درس می‌گیریم که:
1- خواسته‌های خود را در برابر خداوند به زبان بیاوریم. «و قل ربّ»
2- دعایی که همراه با نماز و بعد از آن باشد، اثر بیشتری دارد.
«اقم الصلوة.... فتهجّد.... و قل ربّ...» (با توجه به آیات قبل)
3- دعا کردن را هم باید از خدا آموخت که چگونه بخوانیم و چه بخواهیم.
«وقل ربّ أدخلنی...»
4- یکی از اصول مدیریت، آینده‌نگری و دوراندیشی است.
«أخرجنی مُخرج صدق»
5- مهم‌تر از آغاز نیک، پایان و فرجام خوب است. نباید به آغاز شیرین دلخوش بود، بلکه باید از خطر بدعاقبتی به خدا پناه برد. «أخرجنی مُخرج صدق»
6- رهبری یک نهضت جهانی که شروع و پایانش صادقانه و بی‌انحراف باشد، بدون دعا و استمداد از خدا و دریافت امداد الهی ممکن نیست. «ربّ أخرجنی»
7- همه امور به دست خداست و باید از او مدد خواست. «أدخلنی، أخرچنی، اجعل»
8- کسب قدرت برای اهداف مقدس ارزش دارد. «واجعل لی من لدنک سلطاناً»
9- مؤمن، نصرت و امداد را تنها از خدا می‌طلبد. « من لدنک سلطاناً نصیرا»
الهی ما همه بیچاره‌ایم و تنها تو چاره‌ای و ما همه هیچ‌کاره‌ایم و تنها تو کاره‌ای.
منبع: کتاب دعا زبان راز و نیاز در قرآن "محمد موحدی نژاد"