افسوس انسیه شاه حسینی برای خلق برخی صحنه ها در فیلم تنگه ابوقریب/ای کاش رنگ شهادت در فیلم بهرام توکلی پررنگ تر بود

انسیه شاه حسینی نویسنده و کارگردان سینما در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره فیلم سینمایی "تنگه ابوقریب" ساخته بهرام توکلی گفت: فیلم بهرام توکلی پر انرژی، جذاب و از هر نظر درجه یک است. امکاناتی در این فیلم وجود دارد که اگر هر فیلمسازی بخواهد اثر جنگی بسازد باید در رویا آن ها را ببیند.

وی در همین راستا افزود: بازی ها خیلی خوب، کارگردانی بسیار حرفه ای، منظم و اثری قوی بود، به حدی که با خود گفتم سینمای دفاع مقدس دچار تحولی عظیم شده است.
 

این کارگردان درباره محتوای "تنگه ابوقریب" اظهار کرد: تنها جایی که دلم سوخت و من را هنوز سیراب نکرده است فیلمنامه تنگه ابوقریب است که اگر می توانست کمی دراماتیزه تر باشد اثری فوق العاده از هر لحاظ بود. همه حوادث عجیبی که روایت می شود، غیرت، شرافت، جوانمردی، شهادت ها اگر قصه اش دراماتیزه تر بود بسیار موفق تر می شد.

شاه حسینی ادامه داد: در شروع قصه نقشی که امیر جدیدی آن را بازی می کرد، بچه روی شانه او نشسته بود و به دنبال خانواده دخترک می گشت، اگر من به جای بهرام توکلی بودم توسط دشمن شلیک می کردم تا سر دختر از بین برود که قصه با مظلومیت شروع شود و شخصیت اصلی نیز دچار عذاب وجدان شده و برایش مسئله ایجاد شود که اگر دختر را روی شانه ام حمل نمی کردم او زنده بود و اصلا دختر چه گناهی داشت که خونش ریخته شد. به این صورت شخصیت تا پایان فیلم با این نگرانی مخاطب را جذب می کرد و همه چیز درجه یک و شاهکار بود البته نظر من به این دلیل است که نویسنده ام و به درام و محتوا بیشتر اهمیت می دهم.

وی زحمات کارگردان و عوامل "تنگه ابوقریب" را قابل تقدیر دانست و بیان کرد: می دانم که صحنه های انفجار و توامان بازی بازیگران به شکل همزمان و این که آسیبی به بازیگران وارد نشود تا چه میزان سخت است. محسن روزبهانی در تنگه ابوقریب بیداد کرده است و اثری خوب با تلاش عوامل این فیلم رقم خورد اما من تشنه از سینما برگشتم یعنی دلم می خواست که درام بیشتری در فیلم وجود داشته باشد.

کارگردان "شب بخیر فرمانده" در ادامه تاکید کرد: صحنه های مربوط به دو کوهه را به جهت این که خودم در زمان دفاع مقدس در این مکان بودم درک کرده و با آن آشنایی دارم. هنوز بچه های بسیجی دو کوهه را با نام قرار بی قرار می شناسند و در همین نام و واژه درام عجیبی قرار دارد. دوست داشتم زمانی که رزمندگان صدا و صحبت های مهدی پاکدل را می شنوند همه اعم از پیر، جوان و کودک با هم پوتین های خود را بسته و آماده حضور در خط مقدم شوند، نه این که تنها سه نفر به تصویر کشیده شده و پشیمانی شان نشان داده شود بلکه 20 نفر دیگر نیز آماده و مصمم باشند و در عین حال بسیاری از افراد در همه سنین که برای رفتن سوار اتوبوش شده اند برگردند. اگر کمی دقت بیشتر می شد اثری شاهکار رقم می خورد اما در حال حاضر نیز "تنگه ابوقریب" فیلمی فوق العاده است که از عوامل و سازندگان آن تشکر می کنم.

شاه حسینی به پرداخت موقعیت در "تنگه ابوقریب" اشاره کرد و توضیح داد: اثر جدید بهرام توکلی فیلم موقعیت است، به خصوص شهادت قهرمان فیلم در پایان اتفاقی بود در حالی که دوست داشتم قهرمانانه شهید می شد مثلا یک رزمنده، بچه یا زنی را نجات می داد و بعد از این عمل شهید می شد. خونی که از او می رفت شفاف تر بود، این مسائل می توانست در فیلمنامه گنجانده شود اما نبود و مرا تشنه از سینما برگرداند، هنوز افسوس می خورم که شهادت باید پررنگ تر و هدفمند تر روی می داد چون سینما تصویر است. چشم مخاطب که پای فیلم می نشیند قانع نمی شود و نسبت به گوش پرتوقع تر است.

وی خاطرنشان کرد: با این که بازیگران "تنگه ابوقریب" در زمان دفاع مقدس حضور نداشته اند اما بازی همه بازیگران در این فیلم خوب بود هر چند گاهی از عمق به سطح در بازی تنزل می کردند اما یک فضای خوب  و رنگ آمیزی در بازی خلق کرده بودند.