مصادره ترکیبی ناپخته از نهنگ عنبر و سن پطرزبورگ/تلاش نافرجام بازیگران برای خنداندن مخاطب+عکس

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، فیلم سینمایی "مصادره" نخستین ساخته "مهران احمدی" امسال در قالب سی و ششمین جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد اما نتوانست نظر داوران را به جز در نامزد شدن "رضا عطاران" برای بازیگری مرد جلب کند.

نخستین ساخته مهران احمدی قرار بر کمدی خاص و تازه ای در سینمای ایران داشت اما پس از اکران مشخص شد که احمدی نیز با همان فرمول های قدیمی فیلم های کمدی سراغ این ژانر پرطرفدار رفته است.

البته این را نباید فراموش کرد که "مصادره" بدون شک با حضور "رضا عطاران"، "هومن سیدی"، "مهران احمدی" و "هادی کاظمی" و همچنین سایر الگوهای سینمای گیشه فروش خوبی خواهد داشت اما باید دید آیا آنطور که سازندگان اثر اعتقاد داشتند، مصادره فیلم تازه ای در عرصه کمدی است.

مصادره در ابتدا مخاطب را همراه می کند اما با گذشت دقایقی از فیلم متوجه می شویم که احمدی دنباله ای محترمانه از فیلم "نهنگ عنبر" را ساخته و کمی مضمون را قوی تر کرده است. فیلم احمدی باز هم با استفاده از نوستالژی های قدیمی سعی در جذب مخاطب دارد.

آنچه بیش از همه در مصادره به چشم می خورد عدم توانایی فیلم در ایجاد موقعیت های کمدی است. فیلم مصادره تکلیف مخاطب را روشن نمی کند که آیا با کمدی سر و کار دارد یا این فیلم به نوعی طنز تلخ است زیرا در بخش هایی از فیلم با همان حرکات رضا عطاران سعی در خنداندن مخاطب دارد و این با مفهوم کمدی تلخ کاملاً منافات دارد.

مصادره از نگاهی دیگر تلنگری به فیلم "سن پطرزبورگ" زده و می خواهد در روایت با قرار دادن یک دانای کل روایتی از روزگار گذشته بر شخصیت ها ارائه کند. فرمولی که در فیلم "سن پطرزبورگ" جواب مثبت داد اما در فیلم مصادره یکی از عوامل نقد منتقدین بود.

احمدی در فیلم اول خود تلاش هایی برای نگه داشتن مخاطب در سالن داشته اما ریتم فیلم در بخش های مختلفی دچار فراز و فرود هایی ناهمگون می شود. اتفاقاتی که گاهاً باعث خستگی مخاطب شده و وی را کمدی دلزده می کند.مخاطبی که با توجه به تبلیغات اثر به دنبال یک کمدی شادی آور است اما به محض ورود به سالن با اثری چندگانه روبرو می شود.

مصادره بیش از آنکه بر فیلمنامه استوار باشد به بازیگران خود تکیه دارد و همین عاملی شده تا بازیگران در جایگاه های خود در جا بزنند. بازیگران هر از چندگاهی تلاشی نافرجام برای خنداندن مخاطب می کنند اما به دلیل عدم هماهنگی و تناسب این لحظات بسیار مقطعی و گذرا هستند.