اسراری از مسجد امام اصفهان +تصاویر

به گزارش گروه فضای مجازی ، مسجد امام اصفهان (مسجد شاه) که به مسجد جامع عباسی نیز مشهور است یکی از مساجد میدان نقش جهان اصفهان بشمار می آید که در طی دوران صفوی بنا شده است.

این بنا یکی از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به ‌شمار می ‌رود.

سبک معماری مسجد شاه اصفهان، به شیوه اصفهانی است.

مسجد امام در ضلع جنوبی میدان امام واقع شده است که در سال ۱۰۲۰ هجری به فرمان شاه‏ عباس اول در بیست و چهارمین سال سلطنت وی آغاز و تزئینات و الحاقات آن در دوره جانشینان پایان یافته است.

معمار این مسجد استاد علی‏اکبر اصفهانی و ناظر ساختمان محب‏علی بیک الله بود و خوشنویسانی چون علیرضا عباسی، عبدالباقی تبریزی، محمد رضا امامی، محمد صالح امامی در آن کتیبه ‌نگاری کرده ‌اند.

ارتفاع گنبد عظیم مسجد امام۵۲ متر و ارتفاع مناره‏های داخل آن ۴۸ متر و ارتفاع مناره‌های سردر آن در میدان نقش جهان ۴۲ متر است.

یکی از نکات جالب در مسجد انعکاس صوت در مرکز گنبد بزرگ جنوبی است. قطعات بزرگ سنگ‌های مرمر یکپارچه و سنگاب‌های نفیس، از دیگر دیدنی های جالب این مسجد است‌.

مسجد امام اصفهان از دو شبستان قرینه در اضلاع شرقی و غربی صحن تشکیل شده است.

یکی از این شبستان ها (شبستان شرقی) بزرگتر اما ساده و بی‌تزیین است و دیگری (شبستان غربی) کوچکتر است اما تزییناتی با کاشی های خشت هفت رنگ دارد و محراب آن نیز از زیباترین محراب های مساجد اصفهان است.

در دو زاویه جنوب غربی و جنوب شرقی دو مدرسه به طور قرینه قرار دارد که مدرسه زاویه جنوب شرقی را که حجره‌هایی نیز برای سکونت طلاب دارد، مدرسه ناصری و مدرسه زاویه جنوب غربی را سلیمانیه می‌نامند.

نمای حیاط به دالان‌ها، طاقچه‌ها، توده‌های مقرنس‌های روشن و نوارهای درازی از کتیبه‌ های سفید درخشان آراسته است و سراسر آن از کاشی‌های معرق الوان پوشیده شده که مایه‌های آبی بر بالای پوشش زیرین مرمر با مایه‌های طلایی مستولی است.

دوقابی که در دو طرف مدخل واقع شده طرح سجاده را دارد که نمازگزار بر آن نماز می خواند. در فاصله ‌ای بیشتر حجم جالب توجه این نما، که گاه بر اثر رنگ آبی درخشانش حالتی تقریبا اثیری پیدا می‌کند، کاملا بر میدان مسلط است.

تزیینات عمده این مسجد از کاشی های خشت هفت رنگ است. در مدرسه جنوب غربی مسجد، قطعه سنگ ساده‌ای به شکل شاخص در محل معینی تعبیه شده است که ظهر حقیقی اصفهان را در چهار فصل سال نشان می‌دهد و محاسبه آن را شیخ بهائی دانشمند، فقیه و ریاضیدان معروف عهد شاه عباس انجام داده است.

کتیبه‏های این مسجد شاهکار خوشنویسان معروف عهد صفویّه مانند علی رضا عباسی و عبدالباقی تبریزی و محمد رضا امامی است. کتیبه سردر باشکوه مسجد به خط علیرضا عباسی خوش نویس نامدار عصر صفویه است که تاریخ آن سال ۱۰۲۵ ذکر شده است.

مجموعا هفت سنگاب در مسجد شاه وجود دارد که به شرح ذیل است:

۱- سنگاب در ورودی : این سنگاب بر روی پایه‌ ای هشت‌ ضلعی در برابر درِ ورودی مسجد قراردارد، و از سنگ یشم ساخته ‌شده ‌است. کتیبه ‌ای بر روی این سنگاب وجود ندارد، و بر سطح خارجی آن، با فاصله‌ای از لبه، نقش های برجسته گل و بته کنده ‌کاری شده ‌است. از اواخر دهه ۱۳۷۰ حفاظی چوبی برای جلوگیری از آسیب‌های احتمالی دور سنگاب نصب شده ‌بود که در سال ۱۳۸۹ با حفاظی شیشه ‌ای تعویض شد. با وجود حفاظ امکان لمس سنگاب وجود ندارد.

۲- سنگاب چهلستون غربی : این سنگاب هم از سنگ یشم ساخته ‌شده و بر پایه ‌ای هشت ضلعی در میان دو مربع سنگی پاشویه ‌دار قرار گرفته ‌است. علاوه بر نقش‌های گل و بته در سطح خارجی سنگاب، در اطراف لبه آن اشعاری به خط نستعلیق بصورت برجسته کنده‌ کاری شده ‌است، و در بین بیت‌ های شعر اصلی، جملات شعرگونه دیگری در وصف علی نگاشته ‌شده‌ اند.

۳- سنگاب چهلستون شرقی : این سنگاب از جنس سنگ آهک است و به این دلیل دارای نقش و رگه‌های طبیعی است. پایه آن هشت‌ گوش است و در میان دو پاشویه چهارگوش قرار دارد.

۴- سنگاب گنبد غربی : این سنگاب از جنس سنگ مرمر است و پایه ‌ای چهارگوش دارد که در میان دو پاشویه قرار گرفته ‌است. آب اضافی که از سنگاب بیرون می ‌ریخته در پاشویه‌ ها جمع می‌ شده ‌است. به علت نرم بودن جنس سنگ مرمر، در طول زمان مردم یادگاری هایی بر روی این سنگاب نوشته ‌اند.

۵- سنگاب گنبد شرقی : این سنگاب قرینه سنگاب گنبد غربی است، و دارای همان جنس، شکل، و خصوصیات نصب است.

۶- در دالان مشرف به حیاط در گوشه جنوب غربی مسجد سنگابی وجود دارد که این جملات بر روی آن حک شده‌ اند : «وقف حضرت امام حسین کرد این حوض را هرکه طمع کند به لعنت خدا گرفتار شود. سنه ۱۹۰۱». به نظر میرسد که سنگتراش تاریخ را اشتباه حکاکی کرده ‌باشد و تاریخ درست احتمالا سال ۱۰۹۱ (قمری) است که برابر سال ۱۰۵۹ (خورشیدی) و مصادف با حکومت شاه سلیمان خواهد بود.

۷- در انتهای شرقی مدخل اصلی مسجد سنگاب دیگری قرار دارد که شبیه به سنگاب دالان جنوب غربی است، و دارای چند نقش ساده و ناقص بر بدنه و برجستگی جای کاسه آب است. این سنگاب بر روی پایه گردی قرار دارد.