حضور متفاوت استان‌ها در نمایشگاه تهران/ نمایشگاهی که تحت تاثیر نمایشگاه خارجی بود
سالهای گذشته نمایشگاه گردشگری با وجود همه اهمیت هایش تبدیل به رویدادی روتین برای سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور شده بود. رویدادی که اداره کل استان های این سازمان با اجبار مدیران سازمان مرکزی، با چند بنر بی رنگ و رو در آن حاضر می‌شدند که وظیفه خود را به جای آورند. رویدادی که همیشه تور فروش های خارجی از آن راضی تر بودند و جای گردشگری داخلی کشور در آن خالی بود.
نمایشگاه گردشگری تهران مانند همه صنعت های دیگر با مصائب مختلفی دست به گریبان است. امسال هم بسیاری از کشورها چند روز مانده به نمایشگاه تهران، قید حضور در آن را زدند. اما مسئولان سازمان میراث فرهنگی امسال بسیار تحت تاثیر نمایشگاه بین المللی فی تور بودند و تصمیم گرفتند اگر این نمایشگاه توان اجرای نقش خود را در بازار گردشگری ندارد، حداقل جذاب باشد.
امسال نمایشگاه گردشگری تهران پر از نوای موسیقی محلی و بازنمایی آیین ها نقاط مختلف ایران بود، مردم می آمدند و ضمن آشنایی با آیین ها و استان های مختلف، در شادی آنها شریک می شدند. اداره کل های سازمان میراث فرهنگی در استان های کشور امسال به صورت دستوری مجبور شدند که تکانی به رخوت ده ساله خود بدهند و برای همین سالن استان ها امسال شلوغ ترین و پر سر و صدا ترین سالن بود. بیشتر اداره کل ها امسال غرفه های خود را به شکل یکی از جاذبه های گردشگری مهم استان خود در آورده بودند و نمای جذابی به سالن 38 نمایشگاه بین المللی داده بودند. هر چند امسال نیز در پس ظاهر جذاب، این اداره کل ها برنامه مدونی برای حضور در نمایشگاه نداشتند.
غرفه استان تهران که امسال به شکل کافه لقانطه معروف در آمده بود، امسال حسابی هدف عکاسی بازدیدکنندگان بود اما دریغ از یک بروشور، راهنما یا مسئولی در این غرفه که جاذبه های تهران را تبلیغ کند یا برنامه ای برای نمایشگاه داشته باشد. استان های مهم دیگری نیز با چنین شرایطی در نمایشگاه حاضر بودند. استان ها نه تنها بسته ای از گردشگری استان خود نداشتند که بسیاری از فعالان در غرفه از اطلاعات کافی برخوردار نبودند. هر چند برخی از استان ها با کمک بخش خصوصی سعی کرده بوند که ضعف خود را جبران کنند.
گویا مدیران ارشد سازمان میراث فرهنگی امسال بیشتر تحت تاثیر نمایشگاه مهم فی تور قرار گرفته بودند و رنگ و موسیقی نمایشگاه را حسابی افزایش داده بودند؛ بدون آنکه به محتوای تخصصی و نقش آن در گردشگری کشور فکر کنند.
نمایشگاه امسال دو ایده متفاوت شهر گل و گردشگری کودک را نیز همراه خود داشت. ایده هایی که البته در مرحله اول پرداخت و اجرا مانده بودند و سردرگمی آنها مشخص بود. هر چند روند تمرکز به شاخه های مختلف و خاص گردشگری کشور در نمایشگاه اقدام رو به جلویی به شمار می روند؛ اما این بخش نیز مانند بخش های دیگر از فقدان محتوا رنج می برد.
نمایشگاه گردشگری امسال توانست خود به مقصد گردشگری کوتاه مدتی برای اهالی پایتخت و فعالان این حوزه تبدیل شود و استقبال از آن بهتر بود. این اتفاق می تواند زمینه حضور قوی تر و با برنامه تر را در سال های آینده ایجاد کند. نمایشگاه گردشگری تهران شبیه جشنواره جزیره کیش، فرصتی برای سرگرمی بود اما حالا با جذب مخاطب بیشتر و معطوف کردن نگاه ها به خود، می تواند در سال آینده با برنامه و راهکار برای گردشگری ایران برگزار شود.