معرفی روستای کندوان

به گزارش گروه فضای مجازی ،  کندوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی و شهرستان اسکو است که از پیشینه تاریخی 3 هزار ساله برخوردار است.

این روستا به‌دلیل شکل خانه‌های آن که به‌ مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده‌اند از جذابیت قابل توجهی برخوردار است.و نکته جالب اینجاست که عسل یکی از مهمترین محصولات این روستا می باشد.

لازم به ذکر است که این اثر در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۸۵۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

خانه های سنتی و باستانی کندوان از نظر نوع معماری در ایران بی نظیراند. محققین معتقدند احداث این خانه‌ها به قرن ۷ هجری همزمان با یورش مغول‌ها برمی‌گردد.

در تاریخ این منطقه، نقل های متفاوتی وجود دارد، بطور مثال، این گونه نقل شده است که در قرن هفتم هجری نخستین افرادی که به کندوان پا گذاشته اند، ساکنان روستایی به نام حیله وربوده اند که در 2 کیلومتری غرب کندوان قرار داشته و برای در امان ماندن از حمله مغول ها به دشتی در مقابل کندوان فعلی مهاجرت کرده و در طول مدت زمانی به تدریج درون کران‌ها را حفاری کرده و پناهگاهی امن برای خود ساخته اند.

کندوان یکی از 3 روستای صخره‌ای جهان است که موجب جذابیت بی نظیر آن شده است.

صخره های کله قندی و غارهای دستکن انسانی به عنوان خانه های مسکونی مورد استفاده قرار می گیرد که همین امر باعث خلق یکی از شگفت انگیزترین روستاهای صخره ای جهان شده است.

بنای خانه‌های این روستا از نوع معماری صخره ای و به شکل مخروطی یا کله قندی می‌باشد که برخی از باستان شناسان قدمت این روستا را به دوره های پیش از اسلام نسبت می‌دهند.

در دل این تپه‌های بلند که ارتفاع بعضی از آنها به 40 متر می‌رسد صدها آغل، انبار و اتاقک حفر شده که بسیار دیدنی است.

کندوان در اثر فعل و انفعالات آتشفشانی کوههای سهند، یک منظره‌ای بینظیر را در یکی از خوش آب و هواترین نقاط ایران ایجاد کرده است.

توده ها و گدازه های مذاب آتشفشانی، به وسیله باد، برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به فرم کران درآمده است.

کندوان منطقه‌ای ییلاقی از رشته کوه های سهند است که مراتع سرسبزش عشایر زیادی را به آن جا می‌کشاند.

آنچه به کندوان هویت باستانی داده وجود 117 خانوار و منزل مسکونی در درون توده های مخروطی و هرمی شکل صخره ای است. روستاییان کندوان داخل این توده ها برای خود خانه مسکونی، آغل، انبار و کارگاه ایجاد کرده‌اند.

ارتباط طبقات بالایی کران‌ها با خارج، از طریق پلکان های بسیار زیبایی از بدنه خود کران تامین گشته است. طبقه همکف، اکثرا اصطبل بوده و طبقات دوم و سوم و چهارم به عنوان سکونت‌گاه استفاده می‌شود. در بعضی موارد از طبقه چهارم به عنوان انبار نیز استفاده کرده‌اند.

آبریزها اکثرا در کنار معابر و در خارج از کران ها و محیط مسکونی قرار داشته و هر چند خانواده به طور مشترک دارای یک آبریز هستند. آبریزها اکثرا دارای چند محل نشیمن و انباره می‏باشد که بستگی به شیب زمین دارد.

به دلیل قطر و ضخامت زیاد کران‌ها، ایجاد نورگیر در طبقات پایین کار بسیار مشکلی است، بدین مناسبت نورگیرها اغلب در طبقات بالا واقع شده‌اند. جنس پنجره‌ها از چوب بوده اغلب به شکل شطرنجی و در آنها قطعات کوچک شیشه تعبیه شده است.

روستای کندوان دارای مسجد، حمام، مدرسه و آسیا می‌باشد و کران مسجد یکی از بزرگ‌ترین کران‌های روستا را تشکیل داده است. به دلیل شکل مخروطی خاص، اغلب کران‌های دارای طبقات مختلف، از داخل با یکدیگر ارتباط ندارند، کران ها عموما دارای دو طبقه بوده و در بعضی موارد سه و حتی چهار طبقه نیز در آ نها ایجاد کرده اند.

محصولات این روستای جذاب و تاریخی :

از محصولات این روستا می‌توان به عسل، گردو، گیاهان دارویی، دوشاب (شیره انگور)، عسل و بادام را برشمرد. همچنین گلیم، جاجیم و روسری‌های کلاقه‌ای از صنایع دستی تولید شده در این روستا می‌باشد.