روانشناسی رفتاری دونالد ترامپ در برخورد با برجام
نگارنده با بیان اینکه ترامپ نه از کارزار تهاجمی مخرب خود علیه توافق هسته‌ای با ایران دست می‌کشد و نه تلاش می‌کند بنا به وعده انتخاباتی خود این توافق را به هم بزند می‌نویسد که رئیس‌جمهور آمریکا نمی‌خواهد مسئولیت خروج از توافق هسته‌ای با ایران را خود به عهده بگیرد و بیشتر تلاش می‌کند کس دیگری این کار را انجام دهد.
وی در ادامه تصریح می‌کند: در ماه اکتبر، دونالد ترامپ پایبندی ایران به اجرای مفاد برجام تأیید نکرد، اما در عین حال از اعمال برگشت تحریمهای هسته‌ای علیه ایران به خاطر نقض برجام نیز خودداری کرد و در عوص تصمیم‌گیری در این‌باره را به نمایندگان کنگره واگذار کرد.
اما نمایندگان کنگره هوشمندانه هیچ تصمیمی اتخاذ نکردند چرا که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ماه نوامبر (پس از اعلام عدم پایبندی ایران به اجرای برجام از سوی دونالد ترامپ) بار دیگر پایبندی ایران به اجرای توافق هسته‌ای اعلام کرد.
بنا به قانون داخلی آمریکا، پس از توافق هسته‌ای رئیس‌جمهور آمریکا می‌بایست هر سه ماه یک بار طی گزارشی میزان پایبندی ایران به اجرای برجام را به نماینگان کنگره اطلاع کرد، بنابراین دونالد ترامپ در 12 ژانویه 2018 بار دیگر از اعلام پایبندی ایران به اجرای برجام خودداری کرد، اما باز هم تعلیق تحریمهای هسته‌ای ایران را تمدید کرد.
دونالد ترامپ در عوض تهدید کرده اگر دیگر طرفهای برجام یعنی انگلیس، روسیه، فرانسه، آلمان و چین و همچنین نمایندگان کنگره ظرف 120 روز آینده «نواقص» این توافق را رفع و آن را تقویت نکنند، آمریکا از توافق هسته‌ای با ایران به‌صورت یک‌جانبه خارج خواهد شد.
چهار شرطی که ترامپ در پی گنجاندن آنها در برجام جدید است بدین قرار است: باید از ایران خواسته شود اجازه بازرسی فوری از همه سایت‌های مورد درخواست بازرسان بین‌المللی را بدهد، تضمین شود ایران هرگز حتی به تسلیحات هسته‌ای نزدیک نخواهد شد، مفاد برجام تاریخ انقضا نداشته باشد و در صورت عدم پایبندی ایران به هر یک از مفاد برجام، تحریم های هسته‌ای آمریکا به صورت خودکار بازگردند و باید به روشنی موشک‌های بالستیک دوربرد را غیرقابل تفکیک از تسلیحات هسته‌ای دانسته شود و توسعه و آزمایش موشکی ایران را تحت تحریم های شدید قرار گیرد.