صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

نابغه‌ای که مارادونا بر دستش بوسه زد+عکس

۰۲ بهمن ۱۳۹۶ - ۰۹:۳۷:۲۳
کد خبر: ۳۸۹۳۲۸
شاید رونالدینیو فقط چند سال محدود بر اریکه سلطنت بر فوتبال نشست اما توانایی این شاعر دنیای فوتبال بی‌نظیر بود و در یک جمله، هیچکس مانند او فوتبال را زیبا و شعرگونه بازی نکرد.

به گزارش گروه فضای مجازی ، رونالدینیو رسماً از مستطیل سبز خداحافظی کرد. این خبر، چند روز پیش، تیتر همه رسانه‌های ورزشی معتبر دنیا بود. چه وداع تلخی. وداعی که یقینا اشک‌های بسیاری را بر گونه‌ها جاری ساخت. چیزی که برای همگان مشخص است این است که جامعه عظیم فوتبال، این نابغه را دوست داشت و واژه «حسرت»، بهترین انتخابی است که می‌توان برای شرح حال فوتبالدوستان در سرتاسر جهان داشت. حسرت از این که رونالدینیو این «نماد بازی زیبا و اعجاب‌انگیز فردی در تاریخ فوتبال»، چرا قدر خود را ندانست و اینگونه از مستطیل سبز خداحافظی کرد. حسرت از این که فوتبال می‌توانست سال‌های بیشتری را شاهد هنر بی‌بدیل نابغه باشد اما رونالدینیو برعکس روح بزرگ انسان‌دوست‌اش، چه قدر در این مورد خساست کرد و ما را خیلی زود از تماشای جادویش با توپ محروم ساخت.

این روزها، وقتی از فوتبالدوستان در جای جای جهان می‌پرسید رونالدو بهتر است یا مسی؟ پاسخ مثبت به سمت یکی از آنان معطوف می‌گردد. این روزها، این دو بازیکن را به عنوان بزرگ‌ترین بازیکنان حال حاضر فوتبال و یا شاید تمامی ادوار می‌شناسند. اما تقریبا همه معتقدند که زیبایی فوتبال در یک نفر خلاصه می‌شد که در روزگاری نه چندان دور، از برزیل درخشید و بر راس و قله فوتبال نشست. نابغه‌ای که فوتبال زیبای او، شبیه هیچکس نبود. «رونالدو دِ آسیس موریرا» ملقب به رونالدینیو، در جام جهانی 2002 خود را نشان داد و تا سال 2008 که در بارسلونا بود، نه تنها فوتبالدوستان در سرتاسر جهان که تحلیلگران و مفسران فوتبال را هم به تسلیم در مقابل جادوی فوتبال‌اش وا داشت.

در فصول 2008 تا 2011 در میلان، عملکرد خوبی داشت و بعد از آن، سال‌های فلامینگو، آتلتیکو مینیرو، کرتارو، و فلومینزه را بهتر است در خاطر تلخ فوتبال او به یاد نیاوریم. بزرگ‌ترین حسرت دنیای فوتبال این است که چرا این جواهر دنیای فوتبال فقط در یک بازه زمانی 7 ساله -از سال 2001 در پاریسن ژرمن تا 2008 در بارسلونا- توانست هنرنمایی کند و در سال‌های پس از آن (پس از 2011)، فوتبال را از روایت شعرگونه‌ای که با توپ خلق کرد، محروم ساخت.

«دیه‌گو مارادونا» کبیر؛ اسطوره رونالدینیو، که آن قدر او را قبول داشت که به رسم احترام به دستان‌اش بوسه زد

منبع: مشرق

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.

 



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *