وقایع اخیر، آزمون دیگری برای مدعیان حقوق بشر بود/ ترامپ به جای مداخله در امور کشورهای دیگر به معضلات عمیق داخلی کشور خود بپردازد/ ابراز تاسف از مواضع کمیسر عالی حقوق بشر و برخی گزارشگران ویژه شورای حقوق بشر در حمایت از آشوب طلبان و ناقضان حقوق ملت
متن بیانیه ستاد حقوق بشر در محکومیت حمایت مدعیان حقوق بشر از اغتشاشات اخیر به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
با آغاز اغتشاشات و اقدامات خشونت آمیز علیه امنیت و ایمنی مردم از سوی گروهی افراد وابسته به جریانات تروریستی، برخی کشورهای خاص و مکانیسمهای حقوق بشری با اتخاذ مواضع فعال در حمایت از این جریان، ژست حقوق بشری نیز به خود گرفته و عملا با نقض مفاد منشور ملل متحد و حقوق بین الملل، دخالت در امور داخلی جمهوری اسلامی ایران را در پیش گرفتند.
ستاد حقوق بشر، ضمن محکومیت این قبیل اقدامات و مواضع در ترویج خشونت و خرابکاری و همچنین ضمن تأکید بر ضرورت تفکیک مطالبات مسالمت آمیز از اقدامات خشونت آمیز، مایل است موارد زیر را به اطلاع افکار عمومی داخلی و بین المللی برساند:
۱- جمهوری اسلامی ایران همانگونه که برابر قانون اساسی خود حق تجمعات مسالمت آمیز را تضمین میکند، همچون تمامی نظامهای مردم سالار، مصّمم به حفاظت از این حق و نیز امنیت شهروندان خود علیه اقدامات خشونت بار و خرابکارانه است.
۲- با وجود اینکه اصل ۷۹ قانون اساسی اجازه برقراری شرایط اضطراری با تصویب مجلس شورای اسلامی را داده است، اما علیرغم چالشها و وضعیتهای مهم مانند جنگ تحمیلی هشت ساله، ترور بیش از ۱۷ هزار انسان بی گناه توسط گروهکهای تروریستی، بویژه منافقین کوردل و منفور؛ تحریمهای ظالمانه و غیر قانونی و ...؛ نظام جمهوری اسلامی ایران هیچگاه از این فرصت قانونی استفاده نکرد، در حالی که برخی کشورهای اروپایی با یک یا دو حمله تروریستی محدود ماهها وضعیت اضطراری وضع نموده و آزادیها و حقوق مردم خود را محدود نمودند، ایران شیوهای از حکومتداری مردمی را به نمایش گذاشت.
۳- وقایع اخیر، آزمون دیگری برای مدعیان حقوق بشر بود. نام آمریکا، انگلیس، رژیم صهیونیستی اسرائیل، رژیم عربستان سعودی، داعش، منافقین و متأسفانه مکانیسمهای بین المللی حقوق بشری در فهرست حامیان اغتشاشات و خرابکاریها به چشم میخورد. این در حالی است که پیشینه انگلیس مملو از جنایات علیه ملتهای استقلال طلب است؛ رژیم صهیونیستی اسرائیل با خوی اشغالگری و تجاوزکارانه خود هر روز دستش به خون فلسطینیهای مظلوم آلوده است؛ رژیم استبدادی عربستان سعودی سابقه برگزاری حتی یک انتخابات را نیز در کارنامه سیاه خود ندارد و در جنایات علیه مردم یمن و بحرین از هیچ اقدامی فروگذار نکرده است؛ دست گروهک تروریستی منافقین به خون بیش از ۱۷ هزار انسان بی گناه در ایران آلوده است و همچنان به اقدامات خشونت بار خود در حالی که در کشورهای اروپایی آزادانه تردد میکنند، ادامه میدهد؛ جنایات داعش روی سفاکان و جنایتکاران تاریخ بشریت را سفید کرده است.
۴- دولت آمریکا به رهبری ترامپ طی روزهای گذشته اقدامات مداخله جویانه خود را در امور داخلی ایران به شکل بی شرمانهای افرایش داده است، حمایت آمریکا از اغتشاشات، خشونت طلبی و آتش افروزی در ایران، سرپوشی است به شکست سیاستهای این کشور و متحدان منطقهای آن تا از مردم شجاع و شریف ایران انتقام بگیرند. رئیس جمهور آمریکا که کشورش کارنامه سیاه بدنامی در حقوق بشر دارد، مدعی شده که مردم ایران هیچ حقوق بشری ندارند. ترامپ حتمأ پیامهای جنبش وال استریت را فراموش نکرده است، جنبشی که ۹۹ درصد مردم علیه یک درصد برخوردار است دست به اعتراضات جدی زدند: اعتراض به بیکاری، فقر، افزایش روزافزون گرسنگی و نیاز حدود ۵۰ میلیون گرسنه آمریکایی به کمکهای دولتی، نابرابری اجتماعی، جنگ افروزی در غرب آسیا و فاصله طبقاتی. آمریکا خود در صدر فهرست ناقضان حقوق بشر قرار دارد. تبعیض و تعرض علیه حقوق سیاهپوستان، در این کشور بیداد میکند، زندانها وضعیت اسفناکی دارند؛ برخی ملتهای مستقل از تجاوزات آمریکا به کشورهایشان همچنان رنج میبرند. در واقع، همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند: «در دنیا دولتی وجود ندارد که به اندازه دولت آمریکا نقض حقوق بشر کرده باشد. آمریکا نه به حقوق بشر اعتقاد دارد نه به حرمت و نه به کرامت انسان و نه به رأی ملتها اعتقاد دارند. هر چه هم راجع به مسأله آزادی و حقوق بشر و مانند اینها بر زبان آمریکا جاری میشود، مسخره کردن آزادی و تمسخر حقوق بشر است». ترامپ باید به جای مداخله در امور کشورهای دیگر که نقض صریح منشور ملل متحد و حقوق بین الملل است، به معضلات عمیق داخلی کشور خود بپردازد.
۵- آنچه که در این میان تأسف بارتر است، مواضع کمیسر عالی حقوق بشر و برخی گزارشگران ویژه شورای حقوق بشر در حمایت از آشوب طلبان و ناقضان حقوق ملت است. اظهارات آنان یادآور اظهارات و مواضع جانبدارانه، یکطرفه ومداخله آمیز رئیس جمهور آمریکا است. آنان در حالی از دستگیری خرابکارها ابراز نگرانی میکنند که عامدانه از اقدامات آنها در تخریب اموال عمومی، برهم زدن نظم عمومی، کشتن و زخمی نمودن مردم بی گناه، از جمله زن و کودک، عبور میکنند و به آن اشارهای نمیکنند. این به اصطلاح متولیّان حقوق بشر در عرصه بین المللی در حالی از محدودیتهای اینترنت و شبکههای اجتماعی انتقاد و ابراز نگرانی میکنند که چشم خود را بر ترویج خشونت، خرابکاری و دستور العملهای ساخت بمب، گاز اشک آور، و چگونگی مقابله با نیروهای حافظ و تأمین امنیت در برخی شبکههای اجتماعی بسته و به نوعی در کنار آنها قرار گرفته اند. این مکانیسمها صحبت از حمایت از آزادی تجمعات مسالمت آمیز میکنند، در حالی که از کنار تجمعات خشونت آمیز وخرابکارانه به سادگی عبور میکنند و به آن اشارهای نمیکنند، تا چه رسد به ابراز نگرانی!
مکانیسمهای حقوق بشر بین المللی با حمایتهای خود از گروههای تروریستی، مجرمان و جنایتکاران تحت عنوان مدافعان حقوق بشر تبدیل به مکان امنی برای این قبیل افراد و گروهها شده اند. این گونه مواضع نه تنها انحراف از مأموریت نهادهای حقوق بشری است بلکه اعتبار و حیثیت آنها را نیز خدشه دار میکند.
۶- این حمایت ها، از جانب هر کشور، سازمان، فرد یا گروه، و تحت هر لوایی، از جمله حمایت صوری از حقوق بشر باشد، دولت و ملت ایران را لحظهای از حفاظت از حقوق و دستاوردهای کشور بازنخواهد داشت و اجازه نخواهند داد خشونت و ویرانگری، با برخورداری از حمایتهای بیرونی، حقوق ذاتی و دستاوردهای آنان را تخریب نماید. امیدواریم معدود کشورهای حامی تروریسم و نهادهای حقوق بشری پیام حضور میلیونی مردم جمهوری اسلامی ایران در سراسر کشور در حمایت از نظام و ارزشهای حاکم بر آن و مخالفت با اغتشاش، آشوب طلبی و خرابکاری را درک کرده باشند.