نایب رئیسی بانوان فدراسیونهای ورزشی؛ پستی برای خالی نبودن عریضه/ مدیرانی که مربی شدند تا دیده شوند!
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، پیش از این که ورزش بانوان زیر مجموعه فدراسیونهای ورزشی قرار بگیرد در قالب انجمنهای ورزشی بانوان ادامه حیات میداد. این وضعیت ادامه داشت تا این که در طرح جامع ورزش که در اوایل دهه هشتاد اجرایی شد ورزش بانوان در فدراسیونهای ورزشی ادغام و برای مدیریت آن هم نایب رئیس بانوان به چارت این فدراسیونها اضافه شد. هر چند انتظار میرفت با توجه به حضور نایب رئیس بانوان در فدراسیونهایی که در ورزش بانوان فعالیت میکنند وضعیت بانوان ورزشکار بهتر شود اما در عمل اتفاق خاصی رخ نداد. ورزش بانوان هیچ وقت جزو اولویتهای فدراسیونهای ورزشی محسوب نشد و در تمام موارد اعم از بودجه و امکانات و اردوهای داخلی وخارجی اهمیت کمتری نسبت به ورزش مردان پیدا کردند.
نایب رئیس بانوان، پستی تشریفاتی و برای خالی نبودن عریضه!
در فدراسیونهایی که در رده بانوان فعالیت میکنند پست نایب رئیسی بانوان هم وجود دارد. مسئولیت فردی که در این جایگاه قرار میگیرد برنامهریزی کلان برای فعالیت بانوان در رشته ورزشی تحت پوشش فدراسیون مربوطه است. اما در واقعیت اتفاق دیگری در حال رخ دادن است. در بیشتر فدراسیونها، نایب رئیس بانوان بیشترین اختیاری که دارد این است که برای تیمهای بانوان نقش تدارکاتچی را بازی میکند و تمام تصمیمات توسط رئیس فدراسیون، نایب رئیس اول و دبیر فدراسیون گرفته میشود و در نهایت نایب رئیس بانوان این تصمیمات را اجرایی میکند.
نواب رئیسی که مربی شدند
وضعیت بغرنج پست نایب رئیسی بانوان فدراسیونهای ورزشی باعث شده برخی از آنها به دنبال نقشآفرینی بیشتر در ورزش باشند و به همین دلیل به مربیگری روی آوردهاند. یکی از این نواب رئیس، فرحناز امیرشقاقی است که در شرایطی که فدراسیون قایقرانی یکی از مهمترین مسابقههای خود را پیشرو داشت با تیم فوتبال زیر 19 سال دختران راهی ویتنام شد. او حتی در اتفاقات اخیری که برای بانوان روئینگ ایران رخ داد هم نقشی نداشت و تمام تصمیمات توسط امینی و وحید مرادی( رئیس و عضو هیئت رئیسه فدراسیون قایقران) گرفته شد. امیرشقاقی در این اتفاقات نتوانست کاری از پیش ببرد و شاید تنها بتواند نقش هماهنگ کننده و رابط بین فدراسیون و کادر فنی تیمهای بانوان را بازی کند.
در فدراسیون تنیس روی میز هم وضعیت به همین منوال است. هر چند کیوانی از زمانی که نایب رئیسی بانوان این فدراسیون را بر عهده گرفته اقدامات مثبتی انجام داده اما پررنگ نبودن پست نایب رئیسی بانوان در ورزش کشور، سبب شده او هم به مربیگری روی بیاورد و سرمربیگری تیم ملی تنیس روی میز بانوان را بر عهده بگیرد.
نواب رئیس بانوان، احساس درجه 2 بودن میکنند
زهرا اینچه درگاهی در گفتوگو با میزان، در خصوص نقش نواب رئیس بانوان در ورزش کشور گفت: در تعدادی از فدراسیونها پست نایب رئیس بانوان شکل تشریفاتی دارد و بانوانی که این مسئولیت را بر عهده میگیرند نقشی در تصمیمات کلان ندارد. البته در فدراسیون ژیمناستیک تلاش کردیم این اتفاق رخ ندهد. در حال حاضر نایب رئیس بانوان ژیمناستیک خودش برنامهریزی می کند و پیشنهاد میدهد. در نهایت با بیشتر برنامهها و پیشنهادهایش هم موافقت میشود.
وی ادامه داد: ما در زمینه تربیت و رشد مدیران خانم با مشکل روبرو هستیم و نیاز داریم که در این زمینه بیشتر تلاش کنیم. در حال حاضر بسیاری از نواب رئیس بانوان در فدراسیونهای ورزشی، احساس درجه 2 بودن میکنند و این مسئله به هیچ عنوان خوب نیست.
تصمیمگیری برای ورزش بانوان توسط آقایان
فاطمه کرمزاده، نایب رئیس بانوان فدراسیون بسکتبال هم در خصوص این موضوع به میزان گفت: در فدراسیون بسکتبال، من هیچ مشکلی ندارم و در بخش بانوان تامالاختیار بودم اما خیلی از نواب رئیس بانوان فدراسیونهای دیگر با مشکلات زیادی روبرو بودند.
کرمزاده ادامه داد: یک مشکل کلی که نایب رئیس بانوان فدراسیونها با آن روبرو هستند این است که به آنها بها داده نمیشود و در تصمیمگیریهای کلان که برای بانوان گرفته میشود نقشی ندارند. در جلسات نواب رئیسان بانوان، آنها دلخوری خود را از این مسئله ابراز میکنند. متاسفانه در برخی فدراسیونها تصمیمگیریهای مربوط به بانوان را آقایان انجام میدهند.
شاید یکی از دلایلی که باعث شده بانوان نقشی در تصمیمات ورزش بانوان ندارند این است که در میان آنها مدیر کارامد به ندرت یافت میشود. برخی از بانوانی که در فدراسیونهای ورزشی حضور دارند حتی از یک نامهنگاری ساده هم عاجز هستند و این در حالیست که در برخی فدراسیونها به جای استفاده از بانوان مدیر، از بانوان مربی استفاده میشود.
این رویه در شرایطی اصلاح خواهد شد که در وهله اول بتوان مدیرانی را تربیت کرد که بتوانند در تصمیمگیریهای ورزش بانوان نقش بیشتری داشته باشند. در غیر این صورت وضعیت به همین منوال خواهد بود.
انتهاب پیام/