پنج سال، فاصله فقر شدید تا شکوه بی پایان رونالدو

به گزارش گروه فضای مجازی ، رونالدو در ۱۵ سال پیش روی بعد از آن وارد به کتاب‌های تاریخ شد و با همان دندان‌های خرگوشی همیشگی دل هواداران بارسلونا، اینترمیلان، رئال مادرید، آث میلان و البته تیم ملی فوتبال برزیل را به دست آورد.

رونالدوی اورجینال ۹۷ بازی ملی برای برزیل انجام دادو ۶۲ گل زد. او فینال جام جهانی ۹۸ فرانسه مقابل میزبان را از دست داد، اما به جایش فینال جام جهانی ۲۰۰۲ مقابل آلمان را برد، دیداری که او هر دو گل برزیل را وارد دروازه آلمان و اولیور کان کرد. هر دو فینال ۹۸ و ۲۰۰۲ یک نقطه ثقل داشت: رونالدو.

رونالدو پس از انتقال به آیندهوون در ۱۷ سالگی، پاسپورتش را نشان می‌دهد:

 

او حالا پدیده برزیلی‌ها بود. خیلی ساده است که بفهمیم او چرا تبدیل به رونالدوی اورجینال شد. رونالدو در سال‌های ۹۷ و ۲۰۰۲ بازیکن برتر سال اروپا شد و سه بار نیز عنوان مرد سال فوتبال جهان را به دست آورد. او در سال ۲۰۰۲ برنده عنوان شخصیت ورزشی سال شد، این در حالی است که جوایز ورزشی را یکی پس از دیگری به دست می‌آورد، محبوبیت او بسیار زیاد بود، حتی وقتی دوران طلایی اش در اسپانیا و ایتالیا تمام شد.

نخستین مقصد او در اروپا آیندهوون بود، تیمی که هدایتش در دست ادووکات قرار داشت. رونالدو برای انتقال از کروزیروی برزیل به این تیم هلندی قراردادی ۴.۵ میلیون دلاری بست. او راهی رافت که قبلا روماریو دیگر اسطوره برزیلی‌ها پیموده بود، روماریو در دوران حضور خود در آیندهوون ۱۶۷ بار به میدان رفت و ۱۶۵ گل زد.

رونالدو در طول دو فصل حضور در فوتبال هلند ۵۷ بار به میدان رفت و ۵۴ گل زد:

 

رونالدوی اورجینال بخشی از تیم قهرمان در جام جهانی ۹۴ آمریکا بود:

 

رونالدو مدتی بعد سر از بارسلونا درآورد. خرگوش برزیلی‌ها که در ۵۷ بازی، ۵۴ گل برای تیم هلندی زد. البته او یک تفاوت اساسی با روماریو داشت. روماریو زمانی که به آیندهوون پیوست ۲۲ ساله بود این در حالی است که رونالدوی اورجینال فقط ۱۷ سال داشت، رونالدویی که اکنون همه خوب میدانند در برزیل پول برای خرید بلیت اتوبوس نداشت تا به تمرینات برود. نشانه دیگر فقط برای رونالدو این است که دو تاریخ تولد دارد، یکی هجدهم سپتامبر و یکی بیست و دوم سپتامبر. دلیلش این است زمانی که او هجدهم متولد شد پدرش پول کافی نداشت تا برایش شناسنامه بگیرد، بنابراین چهار روز صبر کرد تا به محض اینکه پول دستش آمد برود و پسرش را صاحب شناسنامه کند. مادر رونالدو نام پسرش را از دکتری گرفت که او را جراحی کرد.

فقط پنج سال، بله پنج سال طول کشید. فاصله بین اینکه رونالدو به دلیل تنگدستی نتوانست بلیت اتوبوس بخرد تا به تمرینات فلامینگو برود تا زمانی که او به عنوان عضوی از تیم ملی برزیل جام قهرمانی جام جهانی را بالای سر برد فقط ۵ سال طول کشید. پس از جام جهانی به سرعت راهی آیندهوون شد و مدتی بعد برای نخستین بار در جام یوفا به میدان رفت. نخستین تجربه او مقابل بایرلورکوزن بود.

بازی رفت با نتیجه پنج بر چهار به سود آیندهوون به پایان رسید و رونالدوی ۱۷ ساله هت تریک کرد.

پس حضور موفقیت آمیز در تیم آیندهوون رونالدو در سال ۹۶ میلادی راهی بارسلونا شد:

 

پس از موفقیت چشمگیر در تیم هلندی راهی بارسلونا شد، انتقالی که در سال ۹۶ میلادی افتاد. سران باشگاه هلندی خوب می‌دانستند رونالدو چه استعداد بزرگی است، این باشگاه در آن زمان سرآمد کشف و استخدام بزرگ‌ترین استعداد‌های دنیا بود. آن‌ها در واقع دروازه‌ای برای تمامی استعداد‌های ناب شمرده می‌شدند. کار برای استعداد‌های نسل رونالدو سخت‌تر بود. برخلاف نیمار که خیلی راحت از سانتوز به بارسلونا رسید رونالدو برای ثابت کردن خودش ابتدا باید در تیمی مثل آیندهوون بازی می‌کرد. آیندهوون برای رقابت با آژاکس باید بزرگ‌ترین استعداد‌ها را جلب می‌کرد. رونالدو در پایان نخستین فصل خود در این باشگاه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را هم به دست آورده بود. این استعداد بی نظیر برزیلی در ۳۵ مسابقه ابتدایی خود برای آیندهوون ۳۳ گل زد. در پایان همان فصل رونالدو در یک دیدار دوستانه با پیراهن تیم ملی کشورش مقابل انگلیس به میدان رفت و در پیروزی سه بر یک تیمش زننده گل دوم بود. او پس از اینکه پاس جونیو را دریافت کرد به سرعت تیم فلاور گلر انگلیس را دریبل و توپ را به آرامی وارد دروازه کرد. اینجا بود که پله اسطوره بی بدیل فوتبال برزیل و دنیا لب به تحسین از این پسر ۱۸ ساله گشود. از آن پس رونالدو به «پله جدید» مشهور شد. در آن زمان کریستیانو رونالدو فقط ۱۰ سال داشت!

این همان مسابقه دوستانه با انگلیس است که رونالدو گل دوم را به زیبایی زد تا پله لب به تحسین از او بگشاید:

 

اگرچه سال دوم حضور او در آیندهوون مثل سال اول به دلیل مصدومیت و جهش ناگهانی رشد او به عنوان یک نوجوان موفقیت آمیز نبود، اما مد نظر سران بارسلونا قرار گرفت.

در تابستان ۹۶ رونالدو باز هم راه هموطن خود روماریو را پیمود و اینبار با ۱۳.۲ میلیون پوند سر از نیوکمپ درآورد.

قهرمانی رونالدو با بارسلونا در جام یوفا. این قهرمانی پس از برتری مقابل لاتزیو حاصل شد:

 

پرواز رونالدو در بارسلونا بیشتر اوج گرفت. او در ۴۸ مسابقه ابتدایی خود ۴۵ گل زد. رابسون سرمربی آن زمان بارسلونا در مصاحبه‌ای تاکید کرد که او بازیکنی به خوبی پله است؛ و این بود رونالدوی اورجینال، رونالدوی برزیلی، کسی که در سال‌های بعد راهی طولانی پیمود و تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین اساطیر دنیای فوتبال شد.

 

منبع:جام جم