بزرگترین شهری که دسترسی جاده ای ندارد +عکس
در این مطلب به معرفی شهر بندری ایکیتوس به عنوان بزرگترین شهری که دسترسی جاده ای ندارد می پردازیم.
به گزارش گروه فضای مجازی ، ایکیتوس، یک شهر بندری مهم در آمازون و بزرگترین شهر جنگلی پرو میباشد. این شهر در حوضهی آمازون و تقاطع رودخانههای نانای و ایتایا، ۳۷۰۰ کیلومتری اقیانوس اطلس و ۱۰۳۰ کیلومتری شمال-شمال شرقی لیما قرار گرفته است.
این شهر از یک سمت با آب و از جهات دیگر با جنگلهای بارانی انبوه آمازون احاطه شده و تنها راه رسیدن به آن از طریق هوایی یا با قایق است. سفر با قایق به معنای یک هفته شناور بودن روی آب در آمازون داغ و شرجی است. با جمعیت ۴۲۲ هزار نفری، ایکیتوس را میتوان بزرگترین شهری به حساب آورد که دسترسی جادهای ندارد!
این فضا در حقیقت به مدت هزاران سال سکونتگاه بومیان و عشایر شکارچی بوده که در اقامتگاههای کوچک فصلی در نزدیکی رودخانه زندگی میکردند و تمام اینها قبل از زمانی بوده که مبلغان اروپایی به این منطقه رسیده و محلیها را در اطراف رودخانههای نانای، آمازوناس و ایتایا اسکان دهند.
برخی بر این باورند که این مکان توسط مبلغان یسوعی بنیان گذارده شده؛ در حالیکه سایرین ادعا میکنند این شهر حدودا یک قرن بعد ایجاد گشته است. به هر صورت، این شهر از اوایل قرن نوزدهم همزمان با کشف لاستیک، مهاجران را به خود جلب کرد.
هزاران مهاجر از سراسر دنیا که بیشتر آنها مردان جوان مجرد بوده و در پی کسب سرمایهای از این ماده بودند، به این منطقه آمده و در آن ساکن شدند. ظهور اتومبیل و صنایع وابسته به طرزی چشمگیر تقاضا برای این ماده را افزایش داده بود. برخی از این مردان تبدیل به فروشندگان و بانکدار شده و از این راه سرمایهای به هم زدند. بیشتر مردان اروپایی با زنان بومی ازدواج و باقی عمر خود را در پرو سپری کرده و خانوادههایی با اختلاط نژادی خلق نمودند. مهاجران سبکهای لباس پوشیدن، موسیقی، معماری و سایر المانهای فرهنگی اروپایی را با خود به ایکیتوس آوردند. این شهر از طریق صنعت لاستیک و در زمان رونق آن، ثروتمند شد.
تصویر ماهوارهای ناسا که حوضهی رودخانهی آمازون و جایی که منطقهی شهری ایکیتوس واقع شده را نشان میدهد. رودخانهی آمازون در قسمت پایینی تصویر قابل رویت است.
پس از سال ۱۹۱۲، تولید لاستیک به شکل قابل ملاحظهای افت کرده و جمعیت شهر رو به کاهش گذاشت. با وجودیکه دوران اوج به سر آمد، اما همچنان آثار آن زمان را یدک میکشد که از آن جمله میتوان به موزاییک قصرهایی که به سبک ایتالیایی ساخته شده اند، مسیر شلوغ پیاده روی لب رودخانه و یا خانهی آهنی (اقامتگاهی مشهور که توسط گوستاو ایفل طراحی و از صفحات فلزی ساخته شده و در نهایت صدها مرد آن را از میان جنگل عبور داده اند) اشاره نمود. خانههای باشکوه آن دوران، امروز بناهایی کمرنگ و فراموش شده هستند و تنها چند بلوک آن طرفتر از میدان اصلی، فقیر نشین بلن قرار گرفته که در آنجا خانوادهها در اطراف رود و داخل خانههای چوبی سست بنیادی زندگی میکنند. برخی از این خانهها روی پایههای لاغری قرار گرفته اند و تعدادی دیگر نیز شناور بوده و تنها به ستونهایی مهار شده اند و حرکت آنها زمانی که آب رودخانه تا ۶ متر یا بیشتر بالا میآید کنترل میگردد.
هرچند امکان دسترسی جادهای به این روستا برقرار نیست، اما در این شهر اتومبیل وجود دارد. موتورسیکلتها و نوع دیگری موتور با یک کابین که موتورکارروس نامیده میشوند تمام خیابانهای این شهر را تحت سلطهی خود در آورده و با سر و صدای زیادی در شهر جابجا میشوند و هرج و مرج زیادی بر جای میگذارند.
در سال ۲۰۱۲، تعدادی زیادی بالغ بر ۲۵۰ هزار نفر برای بازدید از ایکیتوس به این مکان مراجعه کردند. شگفتیهای جنگلهای بارانی آمازون که از همه سمت این شهر را تحت اختیار خود دارند، بزرگترین جاذبهی آمازون میباشد. علاوه بر اینها ایکیتوس دارای فضایی آرام و دلپذیر است که شما را چندین روز درگیر خود میکند.
منبع:باشگاه خبرنگاران جوان
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *