سینمایی با عنوان کودک و نوجوان نداریم
سید جواد هاشمی فیلمساز و بازیگر مطرح سینما و تلویزیون به مناسبت روز دانشآموز درباره اهمیت به حوزه کودک و نوجوان در عرصه هنر و اینکه آیا اساسا سینمای نوجوان در کشورمان داریم، توضیحاتی ارائه داد و گفت: متاسفانه مدتهاست که سینمای کودک و نوجوان در کشورمان وجود خارجی ندارد و هیچکس هم برای سقوط و مرگ این ژانر از هنر هیچ استدلالی ندارد. در جامعهای که مدعی هستیم باید آیندهای درخشان برای کشورمان متصور شویم، تنها چیزی که به آن توجه نمیشود همین آینده کودکان و نوجوانانی است که قرار است آیندهسازان مملکت باشند. اکنون بنده به عنوان یک هنرمند متاسفم از اینکه جمهوری اسلامی هرگز به اعتلای فرهنگ آینده کشور توجه نکرده است و به قدری درگیریهای سیاسی وجود دارد که ما کودکان و نوجوانانمان را فراموش کردهایم.
وی ادامه داد: به عنوان یک معلم 30 ساله آموزش و پرورش اکنون نسبت به این مشکلات عرصه کودک و نوجوانان منتقد هستم. من اگر وارد سینمای دفاع مقدس شدم و بیش از 70 فیلم و سریال و تلهفیلم در این حوزه در کارنامه کاریام ثبت کردم، در مقام کارگردان سراغ عرصه کودک و نوجوان رفتم به خاطر عرق معلمیام بود؛ چراکه معتقدم باید کار را از پایه شروع کرد.
کارگردان فیلم در حال تولید «آهوی پیشونی سفید2» همچنین در زمینه اینکه چه راهکاری برای حل مشکلات سینمای کودک و نوجوان توصیه میکند، خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم راهکاری عملی ارائه بدهیم فقط به صورت فردی وجود دارد. به عنوان مثال، وقتی میتوان کارهای بنیاد سینمایی فارابی و یا ارکان دیگری از سینمای کشور در حوزه مدیریت را توجیه کرد که به صورت کارشناسانه و نه به طور مقطعی و نگاه ویژه به افراد خاص، سینمای کودک و نوجوان را حمایت کنیم، بلکه به شکلی کلی از بُعد تفکر، اندیشه، راهاندازی و زیربنای سینمای کودک و نوجوان چه از نظر اقتصادی و بودجه و همچنین دادن یارانه و کمک به تولیدکنندگان باید حواسمان باشد؛ چون واقعا تهیهکنندگان از اینکه وارد این عرصه شوند ترس دارند. متاسفانه ما در تلویزیون هم آثار منحصر به فرد انگشتشماری داریم، اگر به طور مثال شبکه دو سیما کارش در عرصه کودک و نوجوان تخصصی است پس باید آثار با کیفیت بسازد نه اینکه کارهای ناقص و بی کیفیت تولید کند. جا دارد تاکید کنم که من وقتی صحبت از فارابی به میان میآورم مطلقا منظورم مدیریت محترم نیست و ایشان را زیرسوال نمیبرم بلکه ساختار غلط است و متاسفانه شاکله اتفاقاتی که در طول تاریخ بعد از انقلاب افتاده است، به هیچ عنوان در حوزه کودک و نوجوان قابل دفاع نیست.
هاشمی سپس تصریح کرد: متاسفانه مسئولین ما گویا چون خودشان کودک و نوجوان در خانههایشان ندارند، متوجه نیستند چه فاجعهای در حال رخداد است. ما به هیچ عنوان راهکاری برای هدایت کودکان و نوجوانانمان نداریم و این اتفاق خوشایندی نیست. فیلم کودک و نوجوان یعنی ایجاد فرح و زمینهای برای آموزش آنها، اینکه یادشان بدهیم چگونه زندگی کنند، مهربانی کنند، قهرمان شوند، دینمدار باشند و خوب باشند. اما متاسفانه ما بلد نیستیم و راهکار هم نداریم؛ ضمن اینکه پول هم نداریم. من خودم در حال حاضر مشغول ساخت پرهزینهترین فیلم تاریخ در عرصه کودک و نوجوان هستم و مطمئنم که ضرر خواهم کرد. اکنون 6 سال است که تحمل کردم چون پول نبود و الان با دو سرمایهگذار کارم را ادامه میدهم تا برای بچههای فیلم بسازم و بگوییم که «هری پاتر» اگرچه فیلم موفقی بود اما ربطی به اصالت کودکان و نوجوانان ایران زمین ندارد.
این هنرمند در بخشی دیگر از گفتوگوی خود در پاسخ به اینکه چه تفاوتی میان سینمای کودک و نوجوان وجود دارد، اظهار کرد: من فکر میکنم این دو رده سنی مناسبتهایی باهم دارند. به طور مثال، کودک و نوجوان از لحاظ اندیشه و روحیه کمی به هم نزدیک هستند اما تفاوتهایشان در چند نکته است. به اعتقاد من، یک نوجوان روحیهاش شکل گرفته و حالا نه به مرز پختگی رسیده است بلکه آمادگی دریافت خیلی مفاهیم را دارد. به همین خاطر است که نسبت به یک کودک چیزهایی به ذاتش اضافه میشود و اما کودکان به نوعی عمل میکنند بدون اندیشه و تفکر؛ ولی یک نوجوان در حالی که اندیشهاش در حال شکل گیری است عمل میکند. اساسا نوجوانی دوره خطرناکی است و باید خوراک دیگری برایشان تهیه کرد. به عنوان مثال، اگر کودکی موبایل به دست بگیرد با آن بازی میکند اما یک نوجوان وارد عرصه فضاهای مجازی میشود. به همین دلیل این سن برایش شروع خطر است. ما باید در این عرصه بیشتر کار کنیم و فیلم بسازیم؛ منتها با جذابیت کار کنیم.