نقدی بر فیلم آزاد به قید شرط + عکس

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، فیلم سینمایی "آزاد به قید شرط" به کارگردانی "حسین شهابی" بعد از گذشت یک هفته از اکران خود تنها به فروشی معادل 56,238,000 تومان دست یافته و جزو ضعیف‌ترین آثار گیشه سینمای ایران در فصل پاییز محسوب می‌شود.

فیلم شهابی در جشنواره فیلم فجر سال گذشته رونمایی شد و همانجا نیز با انتقادات فراوانی در زمینه فیلمنامه، بازیه‌ها و کارگردانی روبرو شد. انتقاداتی که شهابی در جلسه نقد و بررسی آنها را به هیچ عنوان قبول نداشت.

اما آنچه از "آزاد به قید شرط" یک فیلم بسیار ضعیف می‌سازد در ابتدای امر فیلمنامه تکراری و خالی از هرگونه تعلیق است. شخصیت‌ها بدون پیشینه و تهی پرداخت شده و هرکدام نماد نوعی از سینما هستند که در کنار یکدیگر به هیچ وجه قابل درک و همزاد پنداری نیستند.

آزاد به قید شرط در فیلمنامه روایتی تکراری از آزادی مشروط یک زندانی را روایت می کند و از همان ابتدا برای مخاطب این تصور را می سازد که بسان تمام آثار بالاخره در قسمتی زندانی مشروط مرتکب خلافی خواهد شد. اشتباهی که به بازگشت او به زندان منتهی می شود.

المان ها و الگوهای استفاده شده توسط شهابی بسیار دم دستی و لو رفته بوده و به همین دلیل از این فیلم، داستانی تخت، بدون هیجان و بدون نقطه اوج می‌سازد. فیلم شهابی در حد یک قسمت از سریال تلویزیونی هم نیست و در انتها با پایان بندی مثلاً قهرمانی همه چیز را به یکباره نتیجه گیری می کند.

بازیگران این اثر یک دهم توانایی خود در بازیگری را نیز ارائه نمی دهند زیرا فیلمنامه جایی برای بازی آنها ایجاد نکرده است. امیر جعفری در نقش اول مرد مثل همیشه بوده و گرته برداری ضعیفی از شخصیت سریال زیر هشت و همین طور فیلم نفوذی دارد.

استعادا و توانایی امیررضا دلاوری به طور کامل از بین رفته و سایر بازیگران نیز به اشتباه در نقش هایشان قرار گرفته اند. بازیگران زن این فیلم به شدت ضعیف بوده و هرکدام با بازی های تصنعی و البته رفتارهای غیر منطقی سعی در پیچیده کردن فیلمنامه دارند. اتفاقی که به هیچ وجه به موفقیت نمی رسد.

بازی شقایق فراهانی یکی از نمونه های بد بازیگری در این اثر است. فراهانی که هر ساله حداقل ده فیلم بازی می کند در این فیلم هم کم رمق ظاهر شده بی دلیل شخصیت یک زن احساساتی ضعیف را بازی می کند.

کارگردانی حسین شهابی نه با ساختار فیلمنامه پیش می‌رود و نه اتفاقی خاص برای بازیگران رقم می زند. وی بیشتر به دنبال بیان شعارهای خود بوده و خواسته افکار خود در فیلمنامه را به زور به خورد شخصیت هایش بدهد. افکاری که شاید برای سالها پیش بوده و از یک فیلم درام اتفاقی کمدی ساخته است.

آزاد به قید شرط یکی از بدترین ساخته های سالهای اخیر ایران از لحاظ کیفی و مفهومی است. کارگردان این اثر به موازات فیلم دوران سرطانی را نیز در حال ساخت داشت و شاید اگر به جای دو فیلم روی یک فیلم تمرکز می کرد اتفاقات بهتری برای اون می افتاد.