گلایه یک نویسنده از تغییر فاحش فیلمنامه‌ها در مرحله تولید/حقوق مولف و معنوی فیلمنامه‌نویسان رعایت نمی‌شود
وی ادامه داد: البته باید منصفانه قضاوت کنیم چون برخی مواقع این معضل، نتیجه ندانم‌کاری و نبود شناخت کافی برخی کارگردانان از فیلمنامه است و بسیاری اوقات هم به محدود بودن امکانات تولید بر می‌گردد که در طول تولید فیلمنامه ممکن است کوتاه شده و چیدمان اصلی آن از پایه خراب شود که این آسیب بزرگی به وضعیت فیلمنامه نویسی می‌زند.
فروهیده تصریح کرد: به نظر من بدترین مسئله این است که برخی فیلمنامه‌نویسان از گروه تولید کنار گذاشته می شوند. با وجود امکانات محدود تولید و ناآگاهی برخی کارگردانان حضور فیلمنامه‌نویس می تواند بیشترین کمک را به خلق اثر کند اما این اتفاق غالبا نمی افتد به شکلی که به نظر می رسد این دو بخش جدا از هم هستند.
وی درخصوص فیلمنامه نویسی کلاسیک اظهار کرد: برخی می گویند برای شکست ساختار باید اول آن را شناخت یعنی کسی نمی تواند بگوید فیلمنامه کلاسیک دوست ندارد چون قصه گویی براساس ساختار کلاسیک است و سایر انواع فیلمنامه نویسی از ساختار کلاسیک شکل گرفته است اما من تجربه در ژانرهای مختلف را بسیار دوست دارم.
این نویسنده افزود: فکر می کنم رسالت یک فیلمنامه نویس موفق، نوشتن در همه ژانرهاست، من فیلمنامه‌های پلیسی و معمایی را به اندازه ملودرام دوست دارم و سعی می کنم که در نوشتن آن موفق عمل کنم.
فروهیده خاطرنشان کرد: شاید برخی معتقدند که نوشتن ژانرهای فیلمنامه نویسی تخصص می خواهد اما من فکر می کنم که انواع ژانرها اشکال مختلف یک حرفه است و باید فرد بتواند در بخشهای مختلف ورزیده شود. همانگونه که زندگی یک وجه ندارد و کمدی، تراژدی و ملودرام می شود، نوشتن در همه عرصه ها نیز تجربه ای لذت بخش است.
این فیلمنامه نویس درباره جدیدترین فعالیت های کاری خود گفت: در حال مذاکره و گفت و گو برای تولید طرح های جدیدم هستم اما چون هنوز قطعی نیست فعلا خبررسانی نمی کنم تا حاشیه ایجاد نشود.
وی درباره وضعیت فیلمنامه نویسی امروز در سینمای ایران افزود: متاسفانه فیلمنامه‌ها بعد از نگارش وقتی به مرحله تولید می‌رسند به حدی تغییر می کنند که خود نویسنده از اثرش متعجب می شود، یعنی اثر جدیدی رقم می خورد و به نظر من به جهت رعایت نکردن حقوق مولف و معنوی فیلمنامه نویس اصلا جالب نیست.