جسارت یک کارگردان در آستانه 67 سالگی/بازگشت به سینمای کلاسیک با خفه‌گی+عکس
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، فیلم سینمایی "خفه گی" به کارگردانی "فریدون جیرانی" از چهارشنبه اکران عمومی خود را در سینماهای کشور آغاز کرده و تاکنون فروش افتتاحیه نسبتاً مناسبی را ثبت کرده است.
این فیلم در جشنواره فیلم فجر توانست نظر مثبت منتقدین را کسب کند اما داوران توجه چندانی به این اثر نداشتند و این قضیه تا آنجا پیش رفت که برخی از عوامل فیلم در اعتراض به دیده نشدن اثر از حضور در بین نامزدها خودداری کردند.
فیلم خفه‌گی فارق از کیفیت اثر تجربه متفاوتی در سینمای ایران است. سینمایی که این روزها به دو بخش سینمای کمدی گیشه و سینمای تلخ اجتماعی تقسیم شده است.
فریدون جیرانی که حالا یکی از پیشکسوتان کارگردانی محسوب می‌شود نشان داده که در این سن هم می‌شود تجربه کرد و همانطور که خودش در گفت‌وگویی با خبرنگار گروه فرهنگی گفته که ساخت این فیلم ریسک بزرگی است.
اولین و مهم‌ترین ویژگی مثبت خفه‌گی را باید در دکوپاژ و کارگردانی دقیق جیرانی دانست. این فیلم با توجه به فیلمنامه نه چندان منسجم خود توانست کارگردانی بی نقصی را ارائه دهد. نوع ساختار روایی تصویر و علاقه جیرانی به سینمای کلاسیک و هیچکاک در این اثر موج می‌زند.
بدون شک فیلمبرداری مسعود سلامی کمک بزرگی برای ایده های کارگردان این فیلم بوده است. استفاده از لنزهای مناسب با نوع طراحی صحنه و ایستایی به موقع در برخی صحنه ها این فیلم را به ژانر نزدیک کرده است.
طراحی صحنه در فیلم "خفه گی" حرف اول را می‌زند. طراحی صحنه در خفه‌گی در ایجاد فضایی رعب انگیز قدم برداشته و از سویی کاملاً در خدمت اثر بوده و زیاده روی نکرده است.
فیلمنامه خفه گی اما هنوز مثل سایر آثار جیرانی پاشنه آشیل اثر محسوب می‌شود. فیلمنامه تا اواسط اثر راه خود را به درستی پیموده اما بعد از حضور پولاد کیمیایی کاملاً تحت تاثیر شخصیتی ناکارآمد به بیراه می رود. حضور پولاد کیمیایی در فیلمنامه نه تنها کمکی به ساختار نکرده بلکه چرایی بزرگی به وجود آورده است. شخصیتی که نیامده می رود و در بخش هایی از فیلم مثل اضافاتی خط داستان را با اضافه گویی جلو می برد.
نوید محمدزاده، الناز شاکردوست، پرديس احمديه، غلامحسين لطفى، احسان امانى، اسدالله يكتا. با هنرمندى ماهايا پطروسيان، رها حاجی زینل و پولاد كيميايى گروه بازیگران این فیلم را تشکیل می دهند.
بازیگران این فیلم درجات مختلفی از ضعف و قوت را نشان می‌دهند. الناز شاکردوست تلاش فراوانی برای ایفای نقشی متفاوت داشته و منصفانه در حد بضاعت خود تمام تلاشش را کرده اما در هنگام نمایش فیلم هر لحظه از خود می پرسید که شاید اگر آن بازیگر بود بهتر می‌شد.
نوید محمدزاده یکی از بهترین و ریزبینانه ترین بازی‌های خود را ارائه داده و با فرم همیشگی آثار سینمایی اش فاصله گرفته است. به نوعی فریدون جیرانی بازی بازیگران به فیلمنامه محدود کرده و همه چیز را در راستای فیلم رقم زده است.
نقطه قوت گروه بازیگران فیلم خفه گی را باید در نقش مکمل ها دید. ماهایا پطروسیان پس از سالها دوری بازی کوتاه اما رخشانی را ارائه داده است و از سوی دیگر غلامحسین لطفی و احسان امانی یکی از بهترین سکانس های فیلم را بازی کرده اند.
در این میان پردیس احمدیه کمتر از انتظار ظاهر شده و کاملاً مرعوب فیلم پیش می رود. احمدیه معنای دیوانگی را به هیچ وجه متوجه نشده و بازی وی در تیمارستان ناباورانه می نماید. البته شاید دوری او طی سال گذشته از سینما کمی به دانستن این امر از سوی این بازیگر و یادگیری بیشتر ختم شده است.
فیلم سینمایی خفه گی اتفاق و گام مثبتی در سینمای کم تنوع ایران است. این فیلم فارغ از برخی ضعف ها یکی از بهترین آثار فجر سال گذشته به اذعان اکثر منتقدین بود و توانست در جشن منتقدین نیز بیشترین نامزدی جوایز را از آن خود نماید.
گفتنی است این فیلم نخستین هفته از اکران عمومی خود را آغاز کرده و باید دید تا پایان هفته چه سرنوشتی را در جدول فروش تجربه خواهد کرد.
نقد از علی صفری