ساخت آثار دینی-تاریخی بدون پژوهش امکان ندارد
به گزارش گروه فرهنگی به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، جعفر دهقان بازگر سینما و تلویزیون که در آثار دینی-تاریخی زیادی همچون «مختارنامه»، «یوسف پیامبر»، «جابربن‌حیان»، «مردان آنجلس»، «بوی پیراهن یوسف» و ... نقش‌آفرینی کرده است، ارزیابی‌اش از جایگاه پژوهش در تولید آثار دینی-تاریخی را این‌گونه مطرح کرد: اگر ما می‌خواهیم کاری بسازیم که مخاطب با ما همراه باشد و جذب کار شود و به نوعی قصد داریم به تاریخ دست ببریم، لازمه‌اش همین تحقیق و پژوهش کامل قبل از شروع کار است و به نظرم این امر جزو ارکان اصلی ساخت آثار دینی-تاریخی است، وگرنه ساخت آثاری با این مضامین بدون پژوهش اصلا امکان ندارد و در انتها هم کار خوب و ماندگاری حاصل نمی‌شود.
وی در ادامه درباره اینکه پرداختن به ابعاد مختلف شخصیت‌های دینی-تاریخی و دوری از نگاه تک‌بعدی به آن ها در سینما چگونه محقق می‌شود، اظهار کرد: متاسفانه این مسئله وجود دارد و به نوعی شاید در مورد شخصیت‌های دینی و تاریخی آن طور که باید و شاید پرداخته نمی‌شود و واقعا هم نمی‌دانم دلیل این اتفاق چیست. به نظرم همان اندازه که فیلم‌نامه نیاز به تحقیق و پژوهش دارد، برای شخصیت‌ها هم باید به همان اندازه زحمت کشیده شود اما ما می‌بینیم اساسا این نگاه تک‌بعدی در کارها وجود دارد، نمی‌دانم شاید زاییده ذهن نویسنده باشد و شاید هم به جهت اینکه قصه حفظ شود، این اتفاق می‌افتد اما در هر صورت درست نیست.
او سپس در زمینه اینکه چرا همیشه در اغلب آثار دینی-تاریخی بخش غم و اندوه شخصیت‌ها بر دیگر بخش‌های زندگی‌شان غلبه داشته و عامل اصلی این نوع نگاه چیست، خاطرنشان کرد: به هرحال یک سری وقایع تاریخی و دینی هستند مثل واقعه کربلا که طبیعتا قصه غم و اندوه دارند و حزن است و ما نمی‌توانیم این وقایع را تغییر بدهیم؛ ضمن اینکه چنین اتفاقی برای خیلی از ائمه معصومین(ع) و شخصیت‌های تاریخی‌مان رخ داده که در نهایت به نحوی برای حق‌طلبی و آزادگی و مبارزه با ظلم به شهادت رسیده‌اند؛ البته قطعا این بزرگواران لحظه‌های شادی هم در زندگی‌شان داشته‌اند که به نظرم اگر به آن بخش هم بیشتر توجه شود خیلی خوب است.
دهقان همچنین درباره اینکه معمولا به خاطر هزینه‌های بالای ساخت این‌گونه آثار، سینماگران از همکاری در این عرصه دوری می‌کنند، و آیا لازم است برای باورپذیری هرچه بیشتر از طراحی صحنه‌های عظیم استفاده کرد و یا با تغییر زاویه دید و درام‌نویسی منعطف‌تر آثاری بدون پایبندی به طراحی صحنه‌های تاریخی ساخت، توضیح داد: به هر حال یکی از ارکانی که می‌تواند این‌گونه قصه‌ها را به بهترین شکل پیش ببرد و مخاطب را با خود همراه کند، فضاهای موجود است؛ چراکه اگر واقعی به نظر نرسند باورپذیری هم ندارند؛ اما می‌شود مقابل هزینه‌های اضافه را گرفت و ترفندهایی به کار برد تا کمی هزینه‌ها سبک‌تر شود. ولی به هرحال ساخت آثار تاریخی پول می‌خواهد و بدون هزینه کافی نمی‌شود یک کار خوب و ماندگار ساخت. هرچه برای این‌گونه آثار خرج کنیم، تاثیرگذاری بیشتری خواهند داشت. اساسا وقتی راجع به پیامبر حرف می‌زنیم نمی‌شود هزینه نکرد و خدای ناکرده از سر و ته کار زد.
او گفت: به عنوان مثال برای پروژه «حضرت موسی» در حال حاضر به دنبال همین مسائل بودجه هستند تا کار را شروع کنند. به طور کلی آثار تاریخی و دینی دشواری‌های خاص خودشان را دارند و مثل سایر ژانرها نیستند که بتوان آن ها را راحت گرفت؛ ضمن اینکه باید در این عرصه صبر و تحمل فراوان داشت.
دهقان در پایان در پاسخ به اینکه آیا قرار است در پروژه «حضرت موسی» حضور داشته باشید، اعلام کرد: فعلا در این زمینه صحبت قطعی نشده است. اکنون در مجموعه «سر دلبران» آقای لطیفی مشغول به کار هستم.