صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

مالاریا گامی رو به عقب برای پرویز شهبازی/گیشه فیلم کارگردان دربند را دوست ندارد+عکس

۲۱ مهر ۱۳۹۶ - ۱۰:۳۰:۰۲
کد خبر: ۳۵۶۶۱۸
فیلم سینمایی "مالاریا" از چهارشنبه هفته گذشته اکران خود را آغاز کرده و طی یک هفته به فروش 56 میلیون تومانی رسیده که برای فیلمی به کارگردانی "پرویز شهبازی" شکستی اقتصادی محسوب می‌شود.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، فیلم سینمایی "مالاریا" از چهارشنبه هفته گذشته اکران خود را آغاز کرده و طی یک هفته به فروش 56 میلیون تومانی رسیده که برای فیلمی به کارگردانی "پرویز شهبازی" شکستی اقتصادی محسوب می‌شود.

مالاریا در درجه اول هیچکدام از المان های جذب مخاطب سینما را ندارد. مخاطبی که چندی است با فیلم های کمدی سطحی و مبتذل راه سینما را یافته دیگر حوصله سبک فیلم‌هایی که کمی تفکرمدار هستند را ندارد.

از سویی بازیگران این فیلم به نحوی انتخاب شده اند که به هیچ وجه قابلیت جذب مخاطب را به صورت شخصی ندارند. البته شهبازی هیچگاه دغدغه های این چنین نداشته اما دیده نشدن این فیلم کمی با آثار قبلی متفاوت است.

"نفس عمیق" و "دربند" نام دو اثری هستند که نه تنها توانستند مخاطب عام را راضی به خانه بفرستند بلکه جمیع نظرات مثبت منتقدان را نیز به دست آورند اما مالاریا این توان را ندارد.

فیلمنامه باز هم به مساله حضور دختر یا پسری شهرستانی در تهران می پردازد. سوژه ای که بارها توسط بسیاری از کارگردانان ساخته شده و جدیدترین نسخه آن را می توان در "فراری" داوودنژاد دید.

اما این بار برخلاف نفس عمیق و دربند، شخصیت ها قابلیت همذات پنداری ندارند. این اولین باری است که مخاطب کاراکترهای فیلم شهبازی را پس می زند و اتفاقات را بر نمی تابد. اتفاقاتی که گاهی اوقات خارج از حوزه منطق بوده و صرفاً برای پیشبرد داستان به آن اضافه شده اند.

شخصیت ها مثال بارزی از نگاه شهبازی به سینما هستند و تا آخر فیلم هم خاکستری می مانند. هیچکس آنقدر خوب نیست و بلعکس شخصیت چندان بدی هم در مالاریا دیده نمی شود. همه چیز در اثر حوادث اتفاق می افتد.

بازیگران هنوز تا رسیدن به نقش هایشان بسیار فاصله دارند و عدم توازن انرژی و حسی میان آنها به وضوح مشاهده می‌شود. به جز ساغر قناعت که بازی خوبی ارائه داده مابقی بازیگران برای بیان مفهوم شخصیتشان دست و پا می زنند.

شهبازی نسبت به دو فیلم قبلی خود فاصله بیشتری از نسل جوان گرفته و آن را از نزدیک لمس نکرده است. شخصیت ها نشان دهنده دیدی کلی و از دور به مشکلات امروز است. مشکلاتی که در فیلم به طریقی غیر اصولی حل می‌شوند.

شهبازی یکی از برترین های چیدمان، میزانسن و بازی گرفتن از بازیگران هر چند آماتور است اما در این فیلم همه چیز تغییر کرده است. انگار از کارگردان دربند تنها رگه هایی کمرنگ دیده می شود و همین باعث شده تا مخاطب به سرعت از این فیلم دلسرد شود.

مالاریا شهبازی بدون شک گامی رو به عقب برای کارگردانی است که یکی از بهترین فیلم های تاریخ سینمای ایران یعنی نفس عمیق را برای خود به یادگار گذاشته است. حال شاید مخاطب از راه نیافتن این فیلم به اسکار خوشحال باشد زیرا فیلم نه تنها در اسکار بلکه در عرصه داخلی نیز با مشکلات فراوانی روبرو شده است.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *