دست متجاوزان از تپه موسیان کوتاه می‌شود
وی افزود:تپه موسیان یکی از این محوطه‌های باستانی بود که گمانه‌زنی در آن به‌منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم در دستورکار قرار گرفت.
به‌گفته این باستان‌شناس، طی گمانه‌زنی در تپه موسیان گمانه‌زنی ۱۹ گمانه با ابعاد ۱ در ۱ متر در سه مرحله در اطراف عرصه ظاهری تپه موسیان ایجاد و موردکاوش قرار گرفت.
وی مهم‌ترین هدف کاوش را شناخت عرصه و درک وسعت محوطه، مشخص کردن حریم محوطه و درک چگونگی گسترش لایه‌های فرهنگی آن اعلام کرد و افزود:تعیین عرصه و حریم تپه موسیان از منظر اداری و حفاظتی نیز دارای اهمیت است چراکه با مشخص شدن عرصه و پیشنهاد حریم و ارائه ضوابط حفاظتی، امکان حفاظت بهتر از محوطه در برابر تغییرات و تصرفات غیرقانونی ناشی از فعالیت‌های کشاورزی فراهم می‌شود.
به‌گفته مصطفی پور، شرایط برای برخورد قانونی با حفاران غیرمجاز که به آثار محوطه تعرض می‌کنند نیز به‌نحو شایسته‌تری فراهم خواهد شد.
این باستان‌شناس گفت:تپه موسیان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین محوطه‌های دشت دهلران همواره در پژوهش‌های پیش‌ازتاریخی و تاریخی جنوب‌غرب ایران حائز اهمیت بوده و پیش از این نیز دو مرحله کاوش را تیم‌های باستان‌شناس فرانسوی و آمریکایی در سال‌های پیش از انقلاب در آن صورت داده بودند.
وی با بیان اینکه محوطه در بررسی‌های سیستماتیک و ثبت و شناسایی به‌همت تیم‌های خارجی و ایرانی نیز همواره موردتوجه بوده است اظهار کرد:برمبنای مطالعات پیشین، توالی قطعی طولانی‌مدتی از مرحله پایانی روستانشینی قدیم (مرحله خزینه) تا پایان دوره عیلام میانی برای محوطه درنظر گرفته شده است.
مصطفی‌پور ادامه داد:وجود آثار قدیمی‌تر در محوطه نیز همواره محتمل بوده که البته در گمانه‌زنی تعیین عرصه شواهدی از این آثار به‌دست نیامد.
وی با اشاره به ثبت موسیان در سال ۱۳۷۹ به‌شماره ۲۹۷۹ در فهرست آثار ملی ایران گفت: این محوطه در حدود ۴ کیلومتری شمال‌غرب شهرک موسیان از توابع شهرستان دهلران، بخش موسیان و دهستان نهرعنبر واقع است.
گمانه‌زنی تپه موسیان به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم با مجوز رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شد.
انتهای پیام/