حکومت معاويه، بزرگ ترين منکر زمان امام حسين(ع)
بني اميه رژيمش منکر است، برداشتن آن با نصيحت نميشود. با راهپيمايي و ديوار و شعار و ديوار نويسي نميشود. يک امام حسيني بايد باشد، برود اين خط را بشکند، خط وحشت را بشکند. به مردم جگر بدهد. جرأت بدهد، بعد از قيام امام حسين گفتند: چه کاري کرديم، چه غلطي کرديم؟ زينب کبري و امام سجاد در شام سخنراني کرد، حدود شصت نفر از دانه درشتهاي شام آمدند عذرخواهي کردند و گفتند: کلاه سر ما رفت. نفهميديم بني اميه که بود. بالاخره افشاگري با بيان، با قلم، با نامه.
من در اين جلسه ميخواهم کلامي از امام حسين بگويم با امر به معروف. کتابي راجع به امر به معروف نوشتم. آن کتاب تلخيص شده است. من يک صفحه از آن تلخيص ميگويم. امام حسين فرمود: «صاحب الامر بالمعروف يحتاج الى» (مصباح الشريعه/ص272) کسي ميخواهد امر به معروف کند چه کند؟
هميشه امر به معروف قبل از نهي از منکر است. اول ميگويند امر به معروف بعد ميگويند: نهي از منکر. اين يعني چه؟ يعني سراغ معروفها برويد، منکرها کم ميشود. نماز معروف است. خود نماز را اگر خواندي، يک آدم نمازي «تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَر» (عنکبوت/45)