این همه جنایت بر تن "افغانستان" زخمی من بس است
به گزارش سرویس بین الملل محمدسرور رجایی شاعر و فعال فرهنگی افغانستانی در یادداشتی به حمله تروریستی به مسجد امام زمان کابل و کشته و زخمی شدن شمار زیادی از شهروندان بیگناه افغانستان واکنش نشان داد.
در این یاددداشت آمده است: عصر روز گذشته خبر حمله وحشیانه تروریستی به نمازگزاران مسجد «امام زمان (عج)» در شمال کابل را شنیدم، خبری با حجم وسیعی از اندوه و درد و فاجعۀ زنجیرهای، با پسمنظر دهها انفجار تروریستی دیگر در جای جای افغانستان مجروح من، با پسمنظر انفجار خونین عاشورای سال ٩١ در «مرادخانی» کابل، انفجار خونین مسجد «باقرالعلوم» در اربعین پارسال، انفجار خونین مسجد «الزهرا» در غرب کابل، انفجار خونین مسجد «الجواد» هرات، فاجعۀ قتلعام مردم مظلوم میرزاوُلنگ.
امروز میبینیم که وحشیترین و سفاکترین انسانهای زمانه ما با نام طالبان و داعش بر جان ملتی افتادهاند که خواهان روشنی و نور دانش هستند، خواهان زندگی صلحآمیز برادری و برابری هستند.
حافظان حقوق بشر کجا هستند؟! آیا اینهمه کشتار تنظیمشده و انتخابشده در مساجد مصداق روشن جنایت دربرابر انسانیت نیست؟! در کشور زخمی من طالبان همان داعش است و داعش همان طالبان که اقتدارگرایان قبیلهای در پناه وحشتآفرینی آنها میخواهند بر افغانستان حکومت کنند.
تفکر داعش و طالبان افغانستانی ریشه در سفاکی عبدالرحمانخانی دارد. مادامیکه چنین تفکری در بین مسئولان لشکری و کشوری ما جایگاه داشته باشد و تروریستهای خونآشام «برادران ناراضی» و یا «مخالفان سیاسی» خوانده شوند محو کامل چنین تفکری وهم و گمانی بیش نیست.
ما از مسئولان خود چشم یاری داریم که در اندوه چنین فاجعه سنگینی که در آن بیش از ١٢٠تن از انسانهای نیازمند صلح و زندگی از جمله زنان و کودکان در مسجد و در هنگام نماز به شهادت رسیدند صادقانه همدردی کنند و در پی دستگیری قاتلان مردم ما باشند.
صادقانه به فکر دفاع از جان و امنیت مردم خود باشند نه این که با بازی کلمات آزردهخاطری بیشتر مردم داغدارخود را موجب شوند.
ما در این روزها و روزهای گذشته از قول و زبان رئیسجمهور به اصطلاح وحدت ملی بسیار شنیدهایم که تروریستها به سزای اعمال شوم خود خواهند رسید.. کی؟! کجا؟! چند بار دیگر چنین سخنانی را بشنویم؟! بس نیست؟!
/